کیهانی: پهلوان زنده را هم عشق نیست چه رسد به ورزشکار مردهای مثل من

با قدرت هر چه بیشتر برمیگردم

حســین کیهانــی در اواخــر بهــار کرونــازده 1399 حــال و روز بدتــری نســبت بــه ســایرین دارد. او از یکســو مثــل دیگــران گرفتــار محدودیتهــای برخاســته از شـیوع ایـن بیمـاری اسـت و دسـت و بـالاش بسـته اسـت و از جانـب دیگـر تبعـات محرومیـت دوسـالهاش نیـز کـه هنـوز قـدری کمتـر از یـک سـال از آن باقـی مانـده، او را رنــج میدهــد. ای ـن دون ـده 30 س ـاله اه ـل س ـنقر کلی ـا هن ـوز ه ـم ب ـا اص ـرار هرچ ـه بیش ـتر میگوی ـد تخلف ـی را مرتک ـب نش ـده و مج ـازات مق ـرر ش ـده ب ـرای او ب ـه اته ـام دوپین ـگ فق ـط یــک اشــتباه و ســوءتفاهم بــوده و وی هرگــز از هیــچ مــواد نیروزایــی اســتفاده نکــرده اســت. بدتــر از ایــن اتهــام، زخــم زبانهایــی اســت کــه بــه گفتــه کیهانــی از اینســو و آنس ـو ب ـه او زده ش ـده و ه ـدف از آن زی ـر س ـؤال ب ـردن دس ـتاوردهای او ب ـوده اس ـت. دســتاوردهایی کــه کســب مــدال طــالی «دو»ی 3 هــزار متــر بامانــع قهرمانــی آس ـیای 2017 در «اودیش ـا»ی هن ـد از س ـرآمدهای آن ب ـوده اس ـت و او در بازیه ـای آس ـیایی 2018 جاکارت ـا ه ـم اس ـباب ناامی ـدی نش ـد ام ـا ان ـگار طال ـع وی ب ـرای س ـال 2019 کـه پیکارهـای قهرمانـی آسـیا و جهـان هـردو در قطـر انجـام شـد، بـه شـکلی نحــس پایهگــذاری شــده بــود و قــرار نبــود کــه در ایــن ســال آب خــوش از گلــوی حس ـین آق ـا پایی ـن ب ـرود. بــا ایــن حــال ایــن روزهــا حرفهــای امیدوارکننــدهای را میتــوان از زبــان وی شــنید.

حسـین آقـا، اقدامـات حقوقـی و قضاییتـان بـرای رفـع محرومیـت بـه کجـا ا نجا مید ؟ هنــوز نتیجــه نــداده اســت امــا قــرار شــده بــا مشــارکت و کمــک آقــای ذاکــر کــه از وکالی باشــگاه پرســپولیس اســت و یــاری آقــای مبینــی کــه اخیــراًسرپرســت فدراســیون دوومیدانــی شــده، پرونــده مــن در مجامــع جهانــی بازبینــی و راجــع بــه آن از نــو اتخــاذ تصمیــم و اعــالم رأی شــود. امـا یـک سـال و انـدی از محرومیـتات گذشـته و بـا رونـد کنـد و ناقصـی کـه پروســه فرجامخواهــیات دارد، آیــا بهتــر نیســت قیــد تجدیدنظــر را بزنــی و بــرای پایــان محرومیــتات صبــر کنــی و بیهــوده خــود را در فرآیندهــای قضایــی فرســوده نکنــی؟ نمیدان ـم، ام ـا اگ ـر اقدام ـی بکن ـم و همچن ـان در تکاپ ـو باش ـم، بهت ـر از آن اس ـت کــه اصــ ًال کاری را انجــام ندهــم. در زمــان سرپرســتی کوتاهمــدت ایــرج عــرب در فدراس ـیون هــم صحبتهای ـی درم ـورد پرون ـده مــن ش ـد امــا هی ـچ ثم ـری نــداد. ایـن اصـوالً از عـادات مسـئوالن ورزش اسـت کـه وعدههـای زیـادی میدهنـد امـا در می ـدان عم ـل هی ـچ کاری ب ـرای ح ـل مش ـکالت ورزش ـکاران انج ـام نمیدهن ـد. بهتـر اسـت بدانـی کـه اگـر سـازمان محـل رجـوع و دادرسـیات CAS (دادگاه عال ـی ورزش جه ـان) باش ـد، ای ـن فرآین ـد براس ـاس س ـنن ای ـن نه ـاد حداق ـل یــک ســال و حتــی بیشــتر از آن طــول میکشــد و در نتیجــه بهتــر اســت خــودت را ســنگین نگــهداری و اجــازه بدهــی کــه ایــن رونــد بــه خــودی خــود ســپری شــود و محرومیــتات تمــام شــود و آنــگاه بــه میــدان برگــردی. درسـت اسـت امـا اگـر اعتراضـی نکنـم و کارهـا روی زمیـن بمانـد و تسـلیم محـض در مقابـل حکمـی باشـم کـه بـا عدالـت منافـات دارد، به معنـای مسـتقیم صحت آن حکـم خواهـد بـود و میگوینـد حتمـاً دوپینـگ کـرده کـه هیـچ نمیگویـد و بـه رأی صــادره راضــی اســت. مــن ایــن راه و مســیر اعتراضــی را حتــی اگــر بســیار دیــر ثمــر بدهــد، طــی میکنــم تــا مشــخص شــود ریگــی بــه کفــش نــدارم و اشــتباه فدراس ـیون بینالملل ـی دوومیدان ـی ب ـوده ک ـه م ـرا ج ـزو دوپینگیه ـا تلق ـی ک ـرده اســت. مــن میخواهــم از ایــن طریــق جــواب خیلیهــا را بدهــم.

این خیلیها چه کسانی هستند؟ همانهایـی کـه پـس از اعـالم خبـر دوپینـگ مـن و اعمـال شـدن یـک محرومیـت دو ســاله، هرچــه کــه دلشــان خواســت دربــاره مــن گفتنــد و سمپاشــی کردنــد. آنهــا میخواســتند و هنــوز هــم میخواهنــد بگوینــد کــه عناویــن اکتســابی مــن ناح ـق و مبتن ـی ب ـر دوپین ـگ ب ـوده و وجاه ـت قانون ـی ن ـدارد ح ـال آنک ـه حقیق ـت ام ـر چی ـزی خ ـالف ای ـن اس ـت. وقتــی خبــری از ایــن دســت اعــام میشــود و نهادهــای جهانــی کســی را مح ـروم میکنن ـد، بدیه ـی اس ـت ک ـه م ـردم از اینگون ـه نتیجهگیریه ـا بکنن ـد و از ایــن دســت حرفهــا بزننــد. اصـ ًال فـرض را بـر ایـن بگذاریـم کـه مـن دوپینـگ کـردهام امـا آیـا اسـتفاده از مـواد نیروبخــش ســبب میشــود، یــک هیــچکاره و فــردی کــه هیــچ توانــی نــدارد، ناگهــان بــه عــرش اعــال برســد و از صفــر تــا صــد ارتقــا یابــد؟ دوپینــگ باعــث میش ـود99 تبدی ـل ب ـه 100 ش ـود، ام ـا اگ ـر ف ـرد م ـورد بح ـث هی ـچ چی ـزی نداش ـته باشــد، خــروار خــروار مــواد نیــروزا هــم مصــرف کنــد، بــه هیچجــا نمیرســد و چیــزی از درون آن درنمیآیــد. کســانی کــه ایــن اتهامهــا را بــه افــراد میزننــد، بهتــر و بیشــتر از مــن و شــما بــه ایــن حقیقــت واقفانــد امــا چــون هدفشــان خــراب کــردن آدمهــا اســت و بــه کار خیــر نمیاندیشــند، هرچــه میخواهنــد، میگوینــد و بــا حرفهــای غیرواقــع و بــاران اتهاماتشــان آدمهــا را مســتأصل می کننــد . حت ـی اگ ـر محرومی ـت ش ـما کاه ـش یاب ـد، ب ـا توج ـه ب ـه برگ ـزاری المپی ـک در تاریــخ جدیــد (اول تــا شــانزدهم مــرداد )1400 بختــی بــرای کســب ســهمیه ایــن بازیه ـا نخواهی ـد داش ـت و در آن زم ـان ج ـدول حاضــران و برنام ـه آن مســابقات بســته و ماجــرا پایــان یافتــه خواهــد بــود. میدانــم امــا اوالً از مــن رفــع اتهــام و بــه گونــهای اعــاده حیثیــت میشــود و از جان ـب دیگ ـر ب ـا کاه ـش محرومی ـتام زودت ـر ب ـه می ـدان برخواه ـم گش ـت. ه ـدف بــزرگ و اصلــی مــن شــرکت موفقیتآمیــز در بازیهــای آســیایی 2022 اســت و میخواهـم در آنجـا حضـوری درخشـان داشـته باشـم تـا ثابـت شـود همچنـان در اوجام و قهرمانیهای ـم برخاس ـته از ت ـوان ذات ـی اس ـت و ارتباط ـی ب ـا م ـواد نی ـروزا و چیزهای ـی از ای ـن قبی ـل ن ـدارد.

واقعاً مصمم به نظر میرسی. همیــن طــور اســت. مــن برخواهــم گشــت و بســیار پرقدرتتــر و موفقتــر از گذشــته وًخیلــی چیزهــا را ثابــت خواهــم کــرد. فعــا کــه دو و میدانــی جهــان و مســابقات آن مثــل ســایر رشــتهها بــه ســبب مشــکات کرونــا عمــ ًا تعطیــل اســت و تحرکــی دیــده نمیشــود. بلــه و خــود مــن هــم نمیدانــم تورنمنتهایــی کــه بــرای اواخــر بهــار و اوایــل تابسـتان امسـال در نظـر گرفتـه شـده بودنـد، کـی و بـا چـه شـرایطی برگـزار خواهـد ش ـد. برخ ـی میگوین ـد ب ـه س ـبب تأخی ـر افت ـادن در المپی ـک حت ـی ب ـه ورزش ـکاران «ســهمیه کســب نکــرده» فرصــت داده خواهــد شــد کــه در یــک پروســه دو ســه ماهــه در ایــن زمینــه از نــو امتحــان پــس بدهنــد امــا ایــن قضیــه هنــوز مشــخص و قطع ـی نش ـده و بای ـد دی ـد چ ـه میش ـود. ق ـدر مس ـلم اینک ـه ب ـرای م ـن بهت ـر اس ـت ب ـه رویداده ـای بع ـد از المپی ـک بیندیش ـم و ن ـه ب ـه ای ـن مس ـابقات زی ـرا فرص ـتام بــرای کســب ســهمیه المپیــک بــه ســبب محرومیــت جــاریام بــه شــدت انــدک اســت.

این روزها در چه درجهای از آمادگی قرار داری؟ حقیق ـت ام ـر را بخواهی ـد، ن ـه ب ـه لح ـاظ جس ـمی و ن ـه از نقط ـه نظ ـر روح ـی آم ـاده نیســتم. چــون محــرومام و مســابقه عاجلــی در پیــش نــدارم. طبعــاً بــدون انگیــزهام و از شــرایط آرمانــی ســالای اخیــر فاصلــه گرفتــهام. البتــه هفتــهای دو ســه روز تمریــن میکنــم و هــر جلســه دو ســاعت طــول میکشــد و شــامل قــدری بدنســازی هــم میشــود امــا بــا جلســات تمرینــی ســنگین گذشــته بســیار فــرق دارد. آیــا مثــل ســایر ورزشــکاران در ای ـن روزه ـا محک ـوم ب ـه تمری ـن در داخــل خانــه نشــدهای؟ نــه، اصــوالً نــوع و جنــس تمرینــات مــا ورزشــکاران مــواد نیمــه اســتقامت و اســتقامت بــا شــکل تمریــن دوندههــای ســرعتی و یــا پرتابگــران و پــرش کنندههــا بســیار فــرق میکنــد. آنهــا بــا وزنــه بدنســازی میکننـد ولـی مـا بـا تمرینـات هـوازی و عملیـات موسـوم بـه شـیب بـدن خـود را گ ـرم و آم ـاده میکنی ـم ک ـه الزم ـه و محی ـط اج ـرای ای ـن تمرین ـات در ه ـوای آزاد و بــاز اســت.

البد در بیرون شهر و جادههای اطراف آن به این کار میپردازی. همیــن طــور اســت. برخــی وســایل کمکــی هــم در صنــدوق عقــب اتومبیــلام گذاشــتهام کــه بــرای ایــن مــوارد بــه کار میآیــد. از ســجاد مــرادی (مربــی شــخصی کیهانــی کــه خــودش از قهرمانــان بــزرگ دوومیدانــی بــوده) چــه خبــر؟ متأسـفانه بـه سـبب مسـایل اخیـر و محرومیـتام و قضایـای کرونـا ارتباطـم ً فعـال بــا او قطــع شــده اســت و وی در شــهرش اســت و مــن هــم در شــهر خــودم. بــا ایــن حــال راهنماییهــای او را همیشــه در ذهنــم دارم، ضمــن اینکــه ســالها حضــور در ایــن رشــته مــرا بــه درجــه خودکفایــی رســانده و میدانــم کــه چطــور تمریــن کن ـم ت ـا ثم ـر بده ـد. شـرایط شـغلیات چطـور اسـت؟ حـاال کـه محـروم و بـه تبـع آن در مسـابقات غایـب هسـتی و جایـزهای نمیگیـری، امـورات شـما چطـور میگـذرد؟ خ ـدا ب ـزرگ اس ـت. باالخ ـره پ ـول ذخی ـره ش ـده اندک ـی داری ـم و هم ـان را میخوری ـم و شــکر میکنیــم. آیــا نبایــد بــه پــاس قهرمانیهــا و مدالهایــت و آن نمایشهــای پــر شــکوه شــغل و پســتی را برایــت جــور میکردنــد؟ از مســئوالن امــر بپرســید. قــرار شــده بــود کــه مــدالآوران آســیایی بــر اســاس مصوبههــای وزارتــی جــذب ادارههــای دولتــی و یــا بــه هرحــال صاحــب شــغل و حرفــهای شــوند امــا آن را از مــا دریــغ کردهانــد. پیگیــر ایــن قضیــه هــم شــدم امــا تالشهایــم جــواب نــداد در کشــور مــا برخــالف آن ضربالمثــل قدیمــی حت ـی پهل ـوان زن ـده را ه ـم عش ـق نیس ـت، چ ـه برس ـد ب ـه ورزش ـکار مح ـروم ش ـده و مــردهای مثــل مــن! مقامهــای اســتانی هــم شــغلی را در جــا و مکانــی مثــل اداره تربیــت بدنــی شــهر برایــت جــور نکردنــد؟ خی ـر، مدی ـر کل تربیــت بدنــی منطقــه چیزهایــی را در ایــن بــاب گفتــه بــود امــا بــه رســم معمــول انجــام نشــد. وقتــی «پارتــی» نداریــد، دســتتان بــه هیــچ جایــی بنــد نمیشــود.

تکلیف ریاست فدراسیون دوومیدانی هم نامعلوم مانده است. بعــد از انتخابــات نافرجــام اســفندماه 1398 و اعتراضــات مجیــد کیهانــی بــه رونـد رأی گیـری و روال مجمـع عمومـی فدراسـیون، آقـای مبینـی را بـه سرپرسـتی فدراسـیون منصـوب کردنـد تـا وی ثبتنـام کاندیداهـا را از نـو مدیریـت و اجرایـی کن ـد و س ـپس انتخاب ـات از ن ـو انج ـام ش ـود.

اما این امر مثل معمول بسیار زمانبر است. همیـن طـور اسـت. تصـور نمیکنـم زودتـر از مردادمـاه رئیـس جدیـد فدراسـیون را بشناســیم. در هــر حــال امیــدوارم رئیســی ســرکار آیــد کــه دردآشــنا باشــد و مشــکالت ایــن ورزش را بشناســد و راه حــل مؤثــری بــرای آن داشــته باشــد.

و حرف آخر... انتظــار حمایــت هــر چــه بیشــتر از خــودم را بــه قصــد احــراز بیگناهــیام در ماجــرای ایــن محرومیــت دوپینگــی دارم. روزگاری کــه اوضــاع مســاعد بــود و در پیســت میدرخشــیدم، ایــن نیــاز را حــس نمیکــردم امــا حــاال کــه بــر ســرم بــال ن ـازل و مح ـرومام کردهان ـد، ب ـه حمای ـت زی ـادی نی ـاز دارم ت ـا احی ـا ش ـوم. دوس ـتان و مقامهــا کمــک کننــد تــا ایــن ایــام بــد پایــان بگیــرد و دوبــاره اوج بگیــرم.

خدا بزرگ است. باالخره پول ذخیره شده اندکی داریم و همان را میخوریم و شکر میکنیم