این سه نفر

مــا بــه مربیــان خارجــی مثــل کارلــوس کیروش و برانکو ایوانکوویچ زمان زیادی در فوتبالمــان دادیــم. کــیروش حدود 10 ســال در فوتبال ملی بود و برانکو 5 ســال در تیم ملی و چهار سال در رده باشگاهی کار کــرد. آنهــا در ایــن مــدت هــر چــه در تــوان داشــتند را رو کردنــد و در نهایــت نیــز از فوتبــال مــا رفتنــد. حــاال وقــت آن رســیده است که به سمت مربیان وطنی متمایل شــویم. اما مســأله این اســت که اگــر میخواهیــم ایــن کار را بکنیــم اول بایــد بپرســیم که آیا واقعا ًبــه مربی ایرانی بــاور داریم یا فقط بهدلیل شــرایطی مثل مشــکالت انتقال پــول و تحریمها به این گزینــه روی آوردهایــم. وقتــی شــما بــه مربــی ایرانــی واقعــا ً بــاور نداشــته باشــید حمایــت از او نیــز در کمتریــن حــد ممکــن خواهــد بــود. حتــی اگــر مربی بزرگــی مثل کارلــوس کیروش هــم در تیــم ملــی حمایت نمیشــد قطعا ً بــا مشــکالت زیــادی رو بــه رو میشــد اما او از حمایت تمام قد مسئوالن برخوردار بــود. بــاز هــم تأکیــد میکنــم کــه اگــر بــه تواناییهــای مربیــان خودمــان ایمــان آوردهایــم میتوانــد اتفاقــات خوبــی رقــم بخــورد امــا اگــر بر اســاس ســختی و اجبار روزگار به چنین انتخابی دســت میزنیم، بهتــر اســت ایــن کار را نکنیــم. در ســالهای اخیــر مربیــان خارجــی بــا ســطحهای مختلــف و اکثــرا ًپاییــن بــه فوتبــال ایــران آمدهانــد و نتایــج عملکــرد آنهــا نیــز مشــخص بــوده اســت، بــا توجه بــه چیــزی کــه در ایــن ســالها از مربیــان خارجی بویژه در رده باشــگاهی دیدهایم، مــن مطمئــن هســتم کــه از اعتمــاد بــه مربیــان خــوب وطنــی ضــرر نخواهیــم کــرد. پــس بهتــر اســت از همیــن مقطــع رویکــردی متفــاوت بــه مربیــان داخلــی توانمنــد خــود داشــته باشــیم و بــا ایــن رویکــرد بــه حمایــت از آنهــا و برنامههــای آنهــا نیــز بپردازیــم. نکتــه مهــم ایــن اســت کــه مــا برنامهمان را بــرای آینــده مشــخص کنیــم. آیــا میخواهیــم در جــام ملتها تغییر نســل بدهیــم و بــرای جــام جهانــی آینــده آماده شــویم یــا اینکــه بهدنبــال نتیجهگیــری هســتیم. ضمــن اینکــه مربــیای کــه میآوریــم هــم بایــد ببینیــم در فلســفه کاریاش به تغییر نسل اعتقاد دارد یا نه. چــون در لیــگ خودمان هــم میبینیم که بعضی از مربیان به اســتفاده از بازیکنان جــوان اعتقــاد دارنــد و بعضــی دیگــر بــه کســب نتیجه بــا جذب ســتارههای بزرگ فکــر میکننــد. اگــر میخواهیــم آینــده را بســازیم بایــد بــه ســراغ مربــیای برویــم کــه از میــدان دادن بــه جوانــان ابایــی نداشــته باشــد. از نظــر مــن در شــرایط فعلــی از مربیــان ایرانی کســانی که صالحیت احراز پســت ســرمربیگری تیــم ملــی را دارنــد فقــط ســه نفــر هســتند: علــی دایــی، یحیــی گلمحمــدی و امیــر قلعهنویــی. هر کدام از ایــن ســه نفــر میتوانند انتخــاب خوبی بــا توجه به تمــام فاکتورها برای بازســازی تیــم ملــی باشــند. فکــر میکنــم در فدراســیون فوتبــال آدمهــای بادانــش و فنــی وجــود دارند که بتواننــد در مــورد انتخــاب ســرمربی تیــم ملــی نظــر بدهنــد و تصمیــم بگیرنــد امــا اتفــاق خوبــی خواهــد بود اگر فدراســیون از افــکار و تجارب افراد صاحبنظر خارج از مجموعــه خود نیز مشــورت بگیرد و در نهایــت بهتریــن انتخاب را داشــته باشــد.