Z سبک بالژویچ تهییج بازیکنان بود

علــی دایــی کــه در زمــان بالژویچ کاپیتان تیم ملی بود، در یــادآوری این مربی کروات او را یکی از بزرگتریــن مربیانــی نامیــد کــه بــه فوتبال ایــران آمده اســت. دایی در واکنش به درگذشــت ســرمربی ســابق ایــران گفــت: «یکــی از بزرگتریــن مربیــان و کاردرســتترین مربیانــی بــود که بــا او کار کــردم. از بهتریــن انســانهایی بــود کــه در زندگــیام دیــدم و چیزهــای زیــادی از او یاد گرفتــم.» دایــی ادامــه داد: «تــا آن زمــان یکــی از بهتریــن مربیانــی بــود که بــه ایران آمــده بود، بــا هیجــان خــاص خــودش. ســبک کاریاش این بود و خیلــی بازیکنان را تهییــج میکرد. کنار زمین با بازیکنان شــوخی میکرد. یک مربی با دانش، انســانی شــریف که نمیشــود نقشــش را در فوتبــال ایــران کتمــان کرد.» بــالژ فرصــت صعــود مســتقیم بــه جــام جهانــی 2002 را با شکســت مقابل بحریــن در منامه از دســت داد. آن بازی حاشــیههای زیادی داشــت و گفته میشــد که دلیل شکســت تیم ملی تغذیــه اشــتباه و خــوردن کشــک بادمجان بوده. دایــی درباره ماجراهای آن بــازی گفت: «بالژ خیلــی از عوامــل را بررســی میکــرد. یکــی از اتفاقات بد این بود که بــه خاطر یک جابهجایی در بحریــن ماندیــم. در آن فضــا جــوی ایجاد شــد که باعث شــد پروژه بالژویچ به ســرانجام نرســد و تیمــی کــه شایســتگی صعــود به جــام جهانی را داشــت، نتواند راهی آن تورنمنت شــود.» دایــی دربــاره ماجــرای غــذای ســفارت اضافه کــرد: «البته خیلی هم شــایعه نبــود. همه چیز از اینجــا شــروع شــد کــه مــا در بحریــن زیــاد ماندیــم. اگر ســفر مــا کوتاهتر بــود شــاید اتفاقهای دیگــری میافتــاد. جو آنجا زیاد خوشــایند نبود. بــازی افتضاحی انجام دادیم و نمیتوانیم بعد از باخــت حــاال همــه چیــز را گردن بالژویچ بیندازیم. روحش شــاد باشــد.»