لطفا به این سوال پاسخ دهید

همه زندگیاش خلاصه ش �ده است به یک قاب عکس، قاب عکسی به روی طاقچه، کنار آینه و قرآن. عکسی که صاحبش سالهاست سفر کرده ولی او همچنان مادرانه به انتظار آمدنش نشس �ته اس �ت! تمام دلخوش �یاش درد و دل با همان قاب عکس اس �ت، وقتی که به هنگام غروب، س �خت به آغوش میگیردش، گرد و غبارش را به مژه چش �م میگیرد و لب به س �خن میگش �اید : «مادر جان! محمدم، ای به قربان چشمان زیبایت بشوم ... » محمدش جوان بود و برومند، و مثل خیلی از جوانان پنجاه و هفت که برای ایس �تادگی ملت سَ �ر دادند «احساس تکلیف» کرد، احساس تکلیفی به سبک دیروزیها. و اما مادرش! مادری ک �ه جان میداد برای یک خن �ده محمد، حالا مانده است با عکسی سیاه و سفیدی که لبخندش محو نمیشود. از محمدش، از آن جثه تنومند تنها یک پلاک شکسته بازگشته و البته مقداری نرمه اس �تخوان که در گوشهای از پوتینهای سوخته باقی مانده است! این قصه که حالا شاید برای خیلی از ما کهنه ش �ده باش �د، غص �ه هر روزه بس �یاری از مادران «شهید » است.

*** و امسال پس از گذشت ربع قرن از آن روزهای سخت، از آن روزگار حماسه، اکنون اولین سالی است که روزی برای تکریم مادران شهید در تقویم ملی کشور به ثبت میرسد. پیشنهادی که س �ال گذشته در راستای تکریم از مادران و همسران شهدا توس �ط بنیاد شهید به وزیر فرهنگ و ارش �اد اسلامی ارائه و سپس مقرر ش �د ١3 جمادیالثانی، سالروز وفات حضرت ام البنین )س( همس �ر بزرگوار امیرالمومنین علی )علی هالسلام(، مادر چهار ش �هید از ش �هدای نینوا، مادر اسوه شهامت و وفا حضرت ابوالفضل العب �اس )ع(، به عنوان روز تکریم مادران و همسران ش �هدا نام گیرد. تا شاید حداقل این روز تقویمی بتواند کمی دلهای ما را با دلهای مادران شهید همناله کند. احتم �الا در ای �ن روزها ب �ا حضور تنی چند از مس �ئولان به صورت نمادین از چند مادر و همسر شهید تقدیر و تجلیل به عمل خواهد آمد- که البته شایسته بهترین تقدیرهایند - و به خصوص با فرا رسیدن موسم انتخابات هر کسی از ظن خود یار آنان خواهد شد ولی بیشک در شرایطی که رهبر انقلاب تاکید بسیاری به تکریم خانواده شهدا دارند و با وجود گذشت سالها از روزهای دفاع مقدس هنوز که هنوز است دیدارهای مرت �ب و منظم خود از خانواده ش �هدا را انج �ام میدهند و جویای احوال آنان میش �وند، که البته بسیاری از این دیدارها به قول اهل خبر هیچگاه رسانهای هم نمیشود، به جاست که سایر مسئولان نیز خود را بدهکار واقعی خانواده شهدا بدانند و نه از جایگاه حقوقی بلکه از حقیقت خویش و از دل و جان به آنان خدمت کنند. اما روی س �خن این نوش �ته با مسئولان کش �ور نیست. درد دلی اس �ت با خودمان. با همین مردم کوچه و بازار. با همین مردمی که هر گاه کاروانی از شهدای گمنام به کشور میرسد دوشادوش خانواده شهدا گوشهای از تابوت آن مردان سبکبار را میگیرند ... چقدر در همین اطراف خودمان مادران شهیدی وجود دارند ک �ه هی �چ ردی از آنان وجود ندارد و در س �کوت و تنهایی مح �ض دل خ �وش کردهاند به قاب عک �س روی طاقچه و روزهای بیمحمدشان را میشمارند! امثال «نن �ه علی» ها که بدون هیچ ادعایی در گوش �ه و کنار همی �ن ش �هر نفس میکش �ند و حت �ی لب ب �ه کوچکترین اعتراضی نمیگش �ایند، فراوانند! در حال �ی که ما اصلا آنان را نمیشناسیم، در کوچهای زندگی میکنیم که مفتخر به نام شهیدی اس �ت و مادرش هم در یکی از بنبست های همان محله زندگی میکند اما ... چقدر به نیازهای عاطفی آنان توجه داریم! چقدر برای آنها پس �ری کردیم، چقدر دخترشان ش �دیم و پای درد دلشان نشس �تیم؟! و کیست که بتواند به این س �وال پاسخ دهد که واقعا وظیفه من در برابر او چیس �ت؟ همو که گوش �های از جانش را فدای این مرز و بام کرده است!

کشور ژاپن با هزینهای بالغ بر 50 دلار در ماه، سرویس اینترنت با سرعت 2 گیگا بایت در ثانیه را به کاربران خانگی خود ارائه میدهد. این در حالی است که مسئولان ما بیان کردند که در ایران 60 درصد مردم از اینترنت استفاده میکنند که از این جمعیت حدود 27 میلیون نف �ر از طری �ق GPRS( ) تلفن همراه به اینترنت دسترس �ی دارند و حدود ١0 میلیون کاربر نیز از طریق دایل آپ متصل میشوند.

معاون توس �عه اینترنت ماس �ت مالی: جا دارد که اشک شوق را در چش �مانم به شما نشان دهم )ایناش(. این آمار نشان میدهد که م �ا به هدفمان )که افزایش روحیه صبر و امید در جوانان اس �ت( رس �یده ایم و ژاپ �ن بار دیگ �ر راه را کج رفته اس �ت و چیزی جز شهروندان کم صبر نصیبش نخواهد شد!