روزی که خیلی مهم میشوم!

خدایی �ش فک �رش را هم میتوانید بکنی �د که یک روز آنقدر آدم مهمی ش �وید ک �ه زندگی یک نفر، شخصیتاش، ارزشهایش، طرز فکر کردنش، سلامتیاش و... بستگی خیلی زیادی به شما داشته باشد؟! این که یک موجود کوچک و ضعیف، با همه وجودش به ش �ما نیاز داش �ته باشد، که مثلا وقتی پایش را میگذارد در دنیا، آنقدر تنها و بی کس باشد که زود، بگذارندش روی قلب شما تا نترسد و آرام شود... شاید باورتان نشود اما باید بگویم که همین روزها، همین سالها، که شما هم مثل خیلی دیگر از زنهای دنیا مادر شدید، همینقدر مهم و با ارزش میشوید و یک بار مسئولیت بزرگ روی دوشتان میافتد! جنین کوچکی که حالا ش �ما مادرش ش �ده اید، فعلا جز ش �ما کس �ی را در این دنیا ندارد. پس بای �د 6 دان �گِ حواستان را جم �ع کنید که چه میخورید، چه کارهایی میکنید، به چه چیزهایی فکر می کنید و... از نظر س �لامتی جس �می: هر چیزی که جسم و بدن یک نوزاد را تش �کیل میدهد از مغز گرفته تا همین ناخنهای کوچولوی �ش، قبل از به دنیا آمدن، تشکیل میش �ود. پس سهل انگاری شما مس �اوی با از دست دادن بخشی از سلامتی یک انس �ان اس �ت که ش �اید هیچ وقت دیگر جبران شدنی نباشد. نخیر! فکر کردن به س �لامتی خودتان برای مادر ش �دن، اصلا هم زود نیست! حواستان باشد که وقتی جنین تش �کیل میشود، دیگر برای جبران کمبودهای خودتان یک کم دیر اس �ت. حتی اگر هنوز یک دختر دبیرس �تانی هس �تید، باید به این فکر کنید که ش �ما قرار اس �ت یک روز با همین جسمتان، سلامتی یک نفر دیگر را هم دست و پا کنید! چقدر توان جسمیاش را دارید؟ چقدر به فکر کلسیم و آهن بدنتان هستید؟ چقدر ذخیره دارید برای روزهای مادر شدن؟ از نظر روانی: چند س �ال قبل، دانش �مند ها برای اینک �ه بفهمند، جنینهای کوچولو چقدر چیزی حالیش �ان میشود، از چند مادر باردار خواستند ک �ه برای بچههایش �ان هر ش �ب فلان داس �تان را بخوانن �د! بعد که بچهها به دنی �ا آمدند، فقط ب �ا همین داس �تان بود که آرام میش �دند و حال میکردند! حالا ش �ما حساب کنید که هر حرفی که میزنی �د، چند خ �ط قرآنی ک �ه میخوانید، تکت �ک س �لول هایی که از طری �ق خونتان در رگهای کوچکش میریزی �د، فکرهایتان و... تا آخ �ر دنیا با آنها میماند. اگر مضطرب باش �ید، نوزادتان ب �ا کلی بیماری روانی ب �ه دنیا میآید، اگر آدم ترسویی باشید، اگر از آمدنش ناراحت و پشیمان باشید، اگر آمدنش را جشن بگیرید، اگر این روزهای قبل از مادر ش �دن، درباره فکرها و شخصیت خودتان کار کنید و... شما مهمترین آدمِ دو سال اولِ زندگیاش هستید! همه آنهایی ک �ه بیماری روان �ی گرفتهاند، تمام آدمبزر گهایی که عقدههای بزرگ دارند، آنهایی که کمبودهای آنچنانی دارند، که یاد ندارند خوب زندگی کنند، همهشان یک جورهایی به همین دو سال اول زندگی برمیگردد! به این که چقدر مادر، آنها احس �اس محبت و آرامش تزری �ق کرده... حساب کنید ببینید آنقدر از خود گذشته شدهاید که نگذارید حتی یک لحظه از صدای قلب ش �ما دور ش �ود؟ آنقدر توان دارید که چند س �ال یک انسان این جوری به شما و رفتارتان وابسته باشد؟