کمی تا قسمتی عادی شده است

اولین توقف �م مقابل ورودی مغازهای در راس �ته خیابان ».. .« است که از لباسهای زیر زنانه، سِت خواب و لباس ش �نای بانوان گرفته تا جوراب و تن پوشهای ورزشی زنانه را یکجا میفروشد. پشت پاچال مغازه پس �ر جوانی ایستاده که گویا مالک آن هم اس �ت. وارد شدنم با خروج یکی از مشتریهایش همزمان میش �ود که از قضا دختر جوانی است که وقتی چند قدم دنبالش میدوم تا از او بپرسم: برایش سخت نیست که اجناس زنانه مورد نیازش را از فروش �نده آق �ا تهیه کند، جای هر واکنش �ی، می خندد و میگوید: دیگر عادت کردهام. او این پاس �خش را این ط �ور توضیح میدهد: تا چندسال پیش اگر پایم را در مغازهای میگذاشتم که جنس زنانهاش را مردی عرضه میکرد، حتما متعجب میش �دم از اینکه چرا ب �ا او برخوردی نمیشود اما حالا آن قدر تعداد این دست مغازههای زیاد شده که تقریبا همه با وجه ناخوشایند آن کنار آمدهاند. اگر هم چنین نباشد، انتخاب ما خانمها به جای اعتراض، تنها ترك مغازه در سکوت و رفتن سراغ مغازه بعدی است. این دختر جوان مدعی است که مغازههای زیادی را به واس �طه تحمل نکردن ف �روش فلان کالای زنانه توسط فروشندهای آقا ترك گفته است. او نشانی چند تا از این دست مغازهها در محدوده ».. .« را در اختی �ارم ق �رار میدهد و به ش �وخی میگوید: میتوانم از همین حالا پیشبینی کنم که مس �ئولانی که از قضا مس �ئولیت شان برخورد با چنین اصنافی است، چه میگویند؟ آنها حتما باز تقصیر را میاندازند گردن خانمها و جای برخورد با صاحبان این اصناف، گلایه میکنند که ما نباید از این مغازهها خرید کنیم! او که از بازار و ت �وان مالی محدود خانمها برای خرید گلایه دارد، توضیح میدهد: اگر مغازه من صرفا اق �دام به فروش لباس زیر زنانه به صورت تک میکرد، حضور فروش �نده خانم لازم بود اما چ �ون لباسهای ورزش �ی را هم ب �ه کارم اضافه کردم، این ضرورت حداق �ل از منظر قانونیاش، رفع و رجوع شده است. از مغ �ازه بزرگی که رنگ به رنگ لوازم آرایش �ی میفروشد، دس �ت پُر خارج میشوند. سراغشان میروم با این س �وال که؛ خرید این اجناس زنانه از یک فروش �نده آقا، چه مش �کلاتی برای ش �ما ایجاد میکند؟ یکیش �ان میگوید: سرم هم برود، ب �رای خرید لب �اس زیر زنانه پ �ا در مغازهای که فروشندهاش آقاست نمیگذارم اما لوازم آرایشی را در عم �ده مغازهه �ا باید از یک فروش �نده آقا مطالبه کنی و این یعنی قبل از آنکه من به عنوان یک زن این مسئله را بپذیرم، جامعهای که جزوی از آن هستیم، آن را هضم کرده است. او گلای �هاش را میب �رد س �مت مغازههای �ی که لباسه �ای زیر زنانهش �ان را در مقابل دید عموم ق �رار داده و میفروش �ند ؛ »اگ �ر میخواهی �د در گزارشتان حرفی جدی بزنید، به این مس �ئله هم بپردازید. «