اينجا از دست دادن يك سرباز فاجعه است!

همینکه در لحظه ورود پایمان کف سالن هیئت شطرنج را لمس کرد و دهها شطرنجباز جلوي چشممان قطار شد، حس کردیم چهقدر احسان قائممقامي هستیم که البته در برخورد با اساتید آنجا قائممقامي جاي خود را به پَت (یار و همدم مَت) داد و ما دریافتیم که شطرنج هم براي خودش سلسله مراتب دارد و صرفا شناخت مهرهها نیست. اینجا از دست دادن یک سرباز هم فاجعه است و فاجعه بزرگتر آنجا بود که فهمیدیم بهترین سن براي حضور در این کلاسها 5 -4 سالگي است و گویا ما یک کمي دیر دست به کار شدیم! شطرنج برخلاف رشتههاي ورزشي دیگر هیچ ربطي به زمین خاکي ندارد و همه خیلي شیک از پشت میز استارت زدهاند و بعدها عدهاي ممتاز از پشت میز همین مدارس انتخاب ميشوند و به جاي مسابقه با خاله و دایي ميروند آن بالا بالاها یعني جایيکه یک عده حرفهاي انتظارشان را ميکشند و رقابت ميشود در حد لالیگا! خلاصه اگر به این ورزش فکري جذاب علاقه دارید فرصت را از دست ندهید و از تعطیلات تابستان استفاده کنید و در یکي از همین کلاسها ثبت نام کنید. البته محض رضاي خدا این تذکر ما را جدي بگیرید و سعي کنید شناسنامههایتان را دست کاري نکنید. حالا سنتان شد 5 -4 و این بهترین سن براي شروع است. پس لطفا به دو متر قد و یک متر عرضتان دست نزنید که رسوا ميشوید. بهترین اتفاق این گزارش دیدار با سه مليپوش زیر 16 سال بود که از شما خوانندگان جان بهتر نباشند، خیلي پرانرژي و چست و چابک بودند؛ مرصاد خداشناس، فراز سلیماني و مسعود مصدقپور. نکته جالبانگیزناک مصاحبه با این مليپوشان، ویژگيهاي رفتاري این سه نفر و مهرههاي مورد علاقهشان بود که در برخورد با این عزیزان دستگیرمان شد. وقتي به مرصاد خداشناس گفتیم شطرنج یکنواخت است، اول حرفمان را تکذیب کرد و بعد فوري یک ردیف اسم ورزش قطار کرد که دستي در تمام این رشتهها داشت و در مقابل پرسش ما که کدام مهره را بیشتر دوست دارد بيمعطلي گفت اسب چون یکنواخت نیست و مثل باقي مهرهها حرکت نميکند و با بقیه فرق دارد. اما اگر تا به اینجاي کار نگرفتید که ویژگي مشترک مرصاد و مهره مورد علاقهاش چه بود، از ما ميشنوید دور شطرنج را یک عدد خط قرمز بکشید و بروید سراغ زووو! فراز سلیماني، وزیر را به عنوان مهره مورد علاقهاش معرفي کرد و گفت چون وزیر قادر به انجام هرکاري است و از همه قويتر است آن را از همه بیشتر دوست دارم! قدرت، دقیقا همان بارزترین ویژگي فراز بود چرا که در عین معلولیت توانسته بود جایگاه خود را در تیم ملي پیدا کند. اما مسعود مصدقپور از آن نوجوانهاي آرام و بيسروصدا بود و سرباز را از همه بیشتر دوست داشت و ميگفت آرام است و به کسي کاري ندارد!