دربند سینما

7060- تا وروجک مقنعه سفید به سر، جلوي سینما صف کشیده بودند و عابرها مثل بچه ندیدهها نگاهشان میکردند و لبخند میزندند و لابد دلش �ان به حال معلم و ناظمی که اینها را به س �ینما آورده میسوخت، یادم نیست چند سالم بود و کاس چندم بودم؛ یادم هس �ت که از طرف مدرس �ه رفتیم فیلم ببینیم، فیلمی که نشانمان دادند »گلنار « بود، یک فیلم موزیکال و پر از هیجان (در حد بچه دبس �تانی!) یادم هس �ت که چه قدر ذوق کرده بودیم، یادم هست که بعد از بیرون آمدن از سالن چهقدر انرژی داشتیم، چهقدر سرخوش بودیم. در آن س �ا لها که هیجانانگیزترین برنامه دیدنی ما تیت �راژ اول برنامه کودک بعدازظهره �ا بود، دیدن یک فیلم خوب توی س �ینما، حالمان را خیلی خوب میکرد . »علی و غول جنگل «، »دزد عروس �کها «، »مریم و میتیل «، »کاه قرمزی و پس �رخاله «، »خواهران غریب «، »قص ههای مجید «، »بچ هه �ای آس �مان « و... دیگر مطمئن بودی �م که همه چیز به همین خوبی اس �ت، حتی اگر اتفاق بدی میافتاد منتظر بودیم آخر ماجرا درس �ت شود، آخر داستان درست میشد و ما، دس �ت میزدیم و شعر میخواندیم. سالهای بعد هم اتفاقهای خوب زیاد دیدیم، فیلمهای خوب، فیلمهایی که حالم �ان را خوب میکردند. اصا همی �ن آلفرد هیچکاک خودمان گفته است که »سینما برشی از زندگی نیست، برشی از یک کیک است .« خب آدم وقتی میرود سینما دلش کیک میخواهد، دلش ش �ادی میخواه �د، قدیمت رها فیلمهایی میدیدیم که حتی اگر غم بار بودند ولی پوچ نبودند. دنبال فیلم زرد نیس �تم ولی مدتهاس �ت فیلمی ندیدم که ش �ادم کند، تکلیفم با سلیقهام روشن است، برای فیلمهایی که یک سری بازیگر معلومالحال دارد و پر از مسخرهبازی اس �ت، س �ینما نمیروم و نگاهش �ان نمیکنم، از فیلمهای خوب و کارگردانهای حسابی توقع فیلم خوب دارم. ولی قس �مت بد ماجرا، داستان س �ینما و اجتماع است، اینکه س �ینما آینه تمام نمای جامعه اس �ت، یعنی اتفاقات سینما بالاخره جایی ت �وی دنیایمان رخ میدهد و ما باید اینها را ببینیم ، »س �عاد تآباد «، »زندگی خصوص �ی «، »من مادر هس �تم «، »برف روی کاجها «، »اسب حیوان نجیبی است «، »پرس �ه در مه «، »هیس! دخترها فریاد نمیزنند «، »به خاطر پونه« ، »پل چوبی « و ای �ن آخری »دربند « همه اینها حالم را خوب نکردهاند که هیچ، با ترس و گریه از سالن بیرون آمدهام. اصا انگار همه کارگردانها دس �ت به دس �ت هم دادهاند تا همه س �یاه یهای جامع �ه را یکهو بریزند جلوی چش �ممان. دنیای جوانان کشور که کا در سیاهی و تباهی اس �ت! فقط کافی اس �ت همین »دربند « را ببینید، هر چند فیلمنامه مش �کل منطقی دارد ولی ظرافتهای کارگردانی باعث میش �ود حسابی وارد فضای س �یاه فیلم شوید. اگر سینما را از غربیها و به خصوص هالیوودیها یاد گرفتهایم و از روی دست آنها اما مینویسیم که اصا رسمش این نیست، یعنی همین آمریکاییها هم اگر سه تا فیلم سیاه از اوضاع جامعه و س �یاهی و تباهی میس �ازند، هفت تا فیلم هم میسازند که در آن رویای آمریکایی را تقویت میکنند و ق �درت آمریکا را نمای �ش میدهد یا نج �ات دهندگی آمریکا و اهداف بلند سیاسیاش در آینده را ترسیم میکند و به آنها جهت میدهد. چرا سینمای ما روی سیاهی مانده و بیرون نمیآید؟ قبول ک �ه آدم بدها زیادند ولی خوبیها هم کم نیس �تند و قرار اس �ت که باش �ند، مگر قرار نیست فیلمساز از جامعهاش جلوتر باشد، مگر همین آمریکاییها قبل از حمله به عراق و افغانستان فیلم نساختند و بدبختی وس �یاه روزی مردم این کش �ورها را نشان ندادند و افکار عمومی دنیا را راضی نکردند که باید حمله کنند و مردمش را نج �ات بدهند؟! خب پس آیندهنگری فیلمس �از ما کجا رفت. بر فرض که جامعه ما س �یاه است، ما باید بنشینیم و بزنیم توی سرمان، راهش این است؟! هیچکس نیست که به راههای خوب فکر کند و آینده فرهنگی و اجتماعی و حتی علمی این کشور را ترسیم کند و فیلمش را بسازد.

(محمدرض �ا نعم �تزاده) وزی �ر صنعت، معدن و تجارت: در مورد قیمت خودرو فعا نمیتوان پیشگویی کرد.

جوابیه: با رییس اس �بق بانک مرکزی یک صحبتی داشته باشید، ایشان در زمینه پیشبینی پیشبینی ید طولایی داشت.