تب دجشنوارهویلمن مرز

ما این عش �ق و علاقه کودکانه در ی پیدا میکند و تبدیل به یک نماد پسربچه برای مخاطب جهانی فیلم رانیانی است که از انرژی هستهای ان بهره ببرند. امتیاز اصلی و نقطه محسوس �ی اس �ت که بین این دو طرف بابت برهم خوردن رابطه دو طرف دیگر این سوال در ذهنتان ین ناراحتی چه افرادی هستند؟ اما و حوصله ندارند دوربینهایش �ان ر چنین فیلمه �ای بومی را بدانیم. ی برای این فیلم درست نباشد. چرا عی در تصویر کردن شخصیتهای بوش �هری و طبیعت و آداب و رسوم آنجا دارد، به همان اندازه هم به مخاطب جهانیاش توجه میکند و حرفی میزند که دامنهاش از مرزهای ایران فراتر می رود . »احسان عبدیپور « با اولین فیلمش به شدت کارگردانی چون امیر نادری را به یادمان میآورد. کارگردانی که با ش �خصیت های کودک وارد دنیای قصه ش �ده و با حرفهای مهم و جهانی خارج میش �وند. در آثار هر دو کارگردان وقتی همه چی �ز از زاویه نگاه پاک و لطیف کودکان مورد نقد و بررس �ی قرار میگی �رد، همه مع �ادلات بر هم میخورد و نتیجه حرف و س �خن جدید میش �ود. رنجرو و الگ دو پس �ربچه با دو فرهنگ و نژاد و ملیت و زبان متفاوت هس �تند. ولی با هم حرف میزنند، میخندند، بازی میکنند و اش �ک میریزند. انگار تنها چیزی که این دو را به هم نزدیک میکند زبان جهانی دوس �تی و محبت اس �ت که مرز و جغرافیا نمیشناسد.