آرزوها...وواقعیتها

مسعود سلطانيفر، وزير ورزش پس از جلسه ديروز با اعضاي كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسالمي به خبرنگاران گفت اميدوارم پرسپوليس قهرمان ليگ قهرمانان آسيا شود. ابراز اميدواري وزير ورزش اتفاق بسيار خوبــي بود اما اين تيم عالوه بر آرزو، نيازهاي ديگري هم دارد. مديرعامل اين تيم به تنهايي مشغول پيگيري امور باشگاه است و پولي هم كه ديروز براي تسويه تمام بدهيهاي فصل قبل به حساب بازيكنان واريز شد، هيچ پدري ندارد جز آبروي مديرعامل.

اينكه وزير ورزش اميدوارانه به قهرماني نماينده ايران نگاه كند، اتفاق خوبي اســت اما براي رسيدن به يك موفقيت ملي، بايد تفكرات ملي به رفتارها و عملكرد ملي تبديل شود. براي حمايت از نماينده كشورمان (كه واقعا هم تنهاست)، همه بايد آستين همت باال بزنيم و در حد توان، وارد چرخه عملياتي شويم. واقعيت اين است كه براي بازي فينال كه ميتواند ايران را بعد از نزديك به ۳ دهه به قهرماني در باشــگاههاي آسيا برساند و اولين قهرماني در تاريخ ۸۱ ساله ليگ قهرمانان آسيا را به ما هديه كند، نياز به اين داريم كه همه به صورت واقعي و جدي كنار هم قرار بگيريم و يك پيكره بزرگتر را بســازيم كه هر بار اينگونه بوديم، كارهاي بزرگ و محال را انجام داديم. براي آنكه پرسپوليس قهرمان آسيا شود و بر نماينده شرق آسيا پيروز شود بايد خيلي جديتر از اين باشيم. نماينده شرق هر تيمي باشــد، بسيار پرامكانات و بســيار خطرناك است. مطمئن باشيد پرسپوليس براي پر كردن جاي خالي ۳ بازيكن مهم و محرومش نياز به ايــن دارد كه همه مديران و مردم را كنار خود ببينــد. جدا از آرزو، بايد قدمهاي مهمي برداريم.