صعودايرانكارخدابودوحتماحکمتيداشت

بوسنيچ:هريكيولومارکویدوكادررختکنبسيارغمگينبودند

بخش رسانه فدراسيون فوتبال استراليا در سالگرد مســابقه تاريخي اين تيم مقابل ايران، حرفهاي دو چهره افســانهاي اين كشورراتبديلبهگفتوگوييديدنيكرده است. در دو سوي اين ميز مارك بوسنيچ دروازهبان ســابق تيم ملي استراليا و ريل راسيچ سرمربي مشهور ساكاروز در سال 1974 نشستهاند. راسيچ مربياي است كه اگر ســري به رســانههاي ايراني در سال 1974( 1353 ميــالدي) بزنيد، مطالب بسيار از او و تاكتيكهاي روانياش نوشته شده است. او تيم ملي استراليا را با خود به جــام جهاني 1974 مونيخ بــرد؛ آنها در آخرين بازي انتخابي در كشورشان ايران را -3 صفر شكســت دادند و در شرايطي كه ايران با دو گل زودهنگام بخت خوبي براي جبران نتيجه داشت، در نهايت اين اتفاق رخ نداد تا استراليا با وجود شكست 2-صفر به جام جهاني صعود كند. نام اين مربي در تاالر افتخارات فوتبال استراليا ثبت شده است. حاال بوسنيچ و راسيچ گپي دوستانه درباره بازي ايران ميزنند؛ مسابقهاي كه تبديل به يك كابوس بزرگ براي هر دوي آنها شده، اگرچه بوسنيچ كمي سرزندهتر و شــادابتر صحبت ميكند و به سؤاالت پاســخ ميدهد و انگار آن غــم بزرگ را پشتسر گذاشته است. مصاحبه بوسنيچ را بخوانيد:

يادم ميآيد كه به هري كيول و مارك ويدوكاي جوان كه هر دو در رختكن بسيار غمگينبودند،گفتمهي!نگاهكن.دفعهبعد نه اما باالخره يك بار ديگر شــما اين كار را انجامخواهيددادويكصعودعاليرابهجام جهاني تجربه خواهيد كرد. وقتي تور دروازه (توســط پيتر وور) پاره شد و در بازي وقفه اتفاقافتادووقتيمابهزمينبرگشتيم،فكر ميكنم ســرمربي تيم ملي ايران تغييرات جالبتوجهيدرتركيبتيمايجادكردهبود و آنهــا بازي را باالتر از قبل آغاز كردند. آنها تيمشانرادرخطهافبكيكمباالترآوردند، در حالي كه ما كمي خســته شده بوديم و انرژيمان تحليل رفته بود و به نظرم وقتش

بود تغييراتي در تيم ايجاد شود. تري ونبلز يكي از بزرگترين سرمربياني است كه من ميشناسم و زير نظرش كار كردم اما اگرچه گفتنش راحت است ولي من فكر ميكنم بايد اين اتفاق ميافتاد. شايد به اين دليل كه بعضي از بازيكنان ديگر داشتند به فرانسه (ميزبان جام جهاني) فكر ميكردند، چراكه فقط 15 دقيقه به پايان بازي باقي مانده بود. اين چيزي بود كه باعث شد ما تمركزمان را از دست بدهيم؛ جشن گرفتن زودهنگام در زمين غيرضروري بود و بعد آنها گل زدند. البتهمنفكرميكنمهرچيزييكحكمتي دارد امــا من در آن زمان بــراي بازيكنان مســنتر خيلي احساس تأســف كردم،

همينطور براي بازيكناني كه تازه در مسير شروع پيشرفتشان بودند و هنوز بهعنوان بازيكن حرفهاي شناخته نشده بودند. خود من آنموقع جامهايم را برده بودم و داشتم در يك سطح باال بازي ميكردم و حتي قرار بود سه روز ديگر براي باشگاهم بازي كنم. بنابراين من اين شكســت را خيلي سريع پشتسر گذاشــتم اما خيلي از بازيكنها نتوانســتند اين كار را كننــد و اين علت ناراحتي و تأسف من براي آنها بود. اگر نظر خدابهاينباشدكهشمابرايدريافتچيزي آماده هستيد، آن چيز نصيب شما خواهد شــد اما من فكر كنم كه ما اين آمادگي را نداشتيم، پس صعود براي ما اتفاق نيفتاد.