مریم کاظم زاده عکاس جنگ

دفــاع مقــدس بجــز مــردان رزمنــده و فــداکار بــا زنــان هــم شــناخته میشــود. زنــان شــهید، جانباز، اسیر و البته خبرنگار و عکاس که رویدادهای ۸ ســال جنــگ تحمیلــی را ثبــت و روایت کردند. مریــم کاظــمزاده لقب تنهــا عــکاس زن دوران دفــاع مقــدس را دارد. او شــیرازی اســت و ســال 1335 در این شــهر به دنیا آمده است. او پس از گرفتن دیپلم ریاضی در رشــته هنر تحصیل کرد و بــا پایان تحصیل تدریس را در تهران آغاز کرد. ســال 1355 به انگلســتان رفت و ســال 1357 با پیروزی انقالب اسالمی به ایران بازگشت. او در خانــوادهای مذهبی بــه دنیا آمده بود که به امــام خمینــی(ره) عالقه زیادی داشــتند و علیه رژیــم طاغوت مبارزه میکردنــد به همین دلیل او هــم بــه انقــالب اســالمی و امام خمینــی(ره) عالقــه خاصی پیدا کرده بود. آشــنایی با مرضیه حدیدچی (دباغ) باعث شد ارتباطش با مذهب و مبارزه در انگلســتان حفظ شــود و پــس از ورود امــام خمینــی بــه فرانســه به دیــدار امــام رفت. او همــان جــا از امــام پرســید کــه آیــا یــک دختر مســلمان میتواند خبرنگار باشــد و امام پاســخ دادنــد «اصــل رشــته اشــکال نــدارد، مگــر اینکه حجاب رعایت نشــود». همان جا هــم او از امام عکس میگرفت. کاظمزاده که ابتدای دهه فجر وارد ایران شــده بود از روزهای پر شــور ســال 57 عکــس میگرفــت و پــس از آن هم عکاســی در روزنامــه انقــالب اســالمی را آغاز کــرد. در اولین روزهــای درگیــری کردســتان بــه ســنندج رفت و آنجــا هم از مبارزهها و درگیریها عکاســی کرد و عکسهای زیادی هم از شهید چمران ثبت کرد. البتــه او فقط عکاس نبود و مدتــی هم بهعنوان امدادگــر فعالیــت میکــرد. او تــا ســال 1362 در مناطــق جنگــی مانــد تا اینکــه پــس از آن گفتند زنــان از منطقــه خارج شــوند. او به هنــد رفت تا ادامــه تحصیــل دهد امــا نتوانســت بمانــد و به ایران بازگشت و در هر فرصتی به مناطق جنگی میرفت. سال 63 بهعنوان گزارشگر در مجله زن روز و بعــد از مدتی در بخش گــزارش اجتماعی کیهان مشــغول به کار شــد و چون دوباره شرایط برای حضور زنان در جبهه فراهم شده بود برای تهیه خبر و گزارش به مناطق جنوب میرفت. او از ســال 63 تــا 4۸ در روزنامه کیهــان کار کرد و بعد هم به مجله بهداشت زنان پیوست.