Дэниел Маламед, қоғамдық қауіпсіздік мәселелері жөніндегі маман
Мен Алматының қазіргі әлемдегі нағыз ғажайып екеніне сенімдімін.
Мен өзім Уругвайданмын және Қазақстанға келгенге дейін бұл жер туралы ешқашан естімеген едім. Бірақ оған бір көргеннен ғашық болдым. Алматыда тұрып жатқаныма бір жылдай болып қалды. Ботаникалық бақтағы күзгі серуендерім, нағыз киіз үйде ұйықтағаным және төсекте жатып, жұлдыздарды тамашалағаным әлі есімнен кетпейді. Мен салт атпен жүрдім, жел бетімді өбіп, алғашқы жауған қарды көрдім. Арасан моншасына барып, онда көптеген жалаңаш адамдардың арасында шынымен қатты ұялдым. Мен мұнда өмірімдегі ең дәмді донер-кебабты жеп көрдім, Наурызды тойладым және палаудан дәм таттым. Бірақ бәрінен бұрын мені Қазақстанда әр түрлі көптеген ұлттар мен мәдениеттердің өкілдері: қазақтардың, немістердің, өзбектердің, кәрістердің, орыстардың, еврейлердің, армяндардың, ұйғырлардың және грузиндердің бейбітшілік пен сыйластықта өмір сүріп жатқандығы таң қалдырды. Алматыға қайтып оралған бойда, әуежайда ұшақтан түсе салысымен Шымбұлаққа барамын!
I truly believe that Almaty is a hidden wonder of the modern world. I am originally from Uruguay and before coming to Kazakhstan I had never heard of this place. But the moment I saw it I fell in love. I spent almost a year in Almaty and I still cherish those first memories: autumn walks in the Botanical Garden, sleeping in a real yurt and watching the stars from my bed, riding a horse and feeling the wind in my face, waking up in the morning and seeing the first snow, going to the Arasan banya and being surrounded by a huge number of naked people and feeling really shy, having the best doner kebab of my life, celebrating Nauryz and eating plov for a month. What was especially amazing for me in Kazakhstan was meeting representatives of so many cultures all in one place, living in peace and respect: Kazakhs, Germans, Uzbeks, Koreans, Russians, Jews, Armenians, Uighurs and Georgians. The day I arrive back in Almaty I will go straight from the airport to Shymbulak.
Убежден, что Алматы — настоящее чудо в современном мире. Я из Уругвая, и до приезда в Казахстан никогда не слышал об этом месте, но влюбился в него с первого взгляда. Я прожил в Алматы почти год. До сих пор во мне живы воспоминания об осенних прогулках в Ботаническом саду, о том, как я спал в настоящей юрте и смотрел на звезды прямо из кровати. Ездил верхом, и ветер обдувал мне лицо, я видел первый выпавший снег. Ходил в баню «Арасан», где в окружении огромного числа голых людей испытал настоящее смущение. Здесь я ел самый вкусный в своей жизни донер-кебаб, праздновал Наурыз и угощался пловом. Но больше всего в Казахстане меня поразило огромное количество людей самых разных национальностей и культур, живущих в мире и уважении: казахи, немцы, узбеки, корейцы, русские, евреи, армяне, уйгуры и грузины. Как только я вернусь в Алматы — сразу же из аэропорта поеду на Шымбулак!