Софо Давлетова, маркетолог
«Гамарджоба, генацвале!» — жердегі жұмақ бұрышына, Тбилисиге келгенде осы сөздерді естимін. Грузия астанасының атауы «жылы су» деп аударылады, бұл осы қаладағы атмосфераны толық қамтып көрсетеді. Оның жылы шырайлы және мейірімді тұрғындары жылы судай қоршап, қонақжайлық пен қамқорлықтарына бөлейді. Хачапури, хинкали, чурчхела, хванчкара атауларының өзі қалай дәмді естіледі! Осы сөздерді естігеннен-ақ сілекей шұбырады.
Бүкіл Грузия сияқты, Тбилиси де шараптай масайтып, шаттандырады, ең жақсы көңіл-күйге бейімдейді. Енді, міне, сіздер тас төселген көшелерде серуендеп, италиялық аулаларға бас сұғасыздар, ал онда Мзия апай керілген жіпке кір жайып тұр, Гиа ағай мен Мераб ағай домино ойнауда, ал Нелико секіріп ойнап жүр. Бұл көріністі құлаққа жағымды дыбыстар толықтырады — грузин тілі сондай әдемі! Миквархар, Сакартвело! — Грузия, мен сені жақсы көремін! Миквархар, Тбилисо! — Тбилиси, мен сені жақсы көремін!
‘Gamarjoba, genatsvale!’ is what I hear all around me when I find myself in this heaven on earth called Tbilisi. The name of the city means ‘warm water’, and this fully reflects its atmosphere. Its residents are warm and kind; like warm water you are embraced by their care and hospitality. The names they give their food and drink indicate how good it’s going to taste: khachapuri, khinkali, churchkhela, khvanchkara, the words alone make your mouth water. Tbilisi, like all of Georgia, makes you drunk like wine, imbues you with a sense of fun and lifts your spirits. As you walk along these beautiful, paved streets, looking into Italianate yards you can see Aunt Mziya hanging up clean laundry on the line, Uncle Giya playing dominoes with Uncle Merab, and Neliko playing hopscotch. The entire scene is played out against the backdrop of the gorgeous Georgian language. Mikvarkhar, Sakartvelo! I love you, Georgia! Mikvarkhar, Tbiliso! I love you, Tbilisi!
«Гамарджоба, генацвале!» — слышу я, попадая в этот уголок рая на земле, в Тбилиси. Название столицы Грузии переводится как «теплая вода», что полностью отражает атмосферу в этом городе. Его жители, очень теплые и добрые люди, как теплая вода окружают тебя своей заботой и гостеприимством. Послушайте, как вкусно звучит: хачапури, хинкали, чурчхела, хванчкара. От одних только слов текут слюнки.
Тбилиси, как и вся Грузия, пьянит тебя, словно вино, веселит, настраивает на самое лучшее расположение духа. И вот ты уже гуляешь по этим прекрасным мощеным улочкам, заглядываешь в итальянские дворики, а там тетя Мзия развешивает белье на натянутой веревке, дядя Гиа с дядей Мерабом режутся в домино, а Нелико играет в классики. Вся эта картина сопровождается приятными уху звуками — ох, этот прекрасный грузинский язык! Миквархар, Сакартвело! — Я люблю тебя, Грузия! Миквархар, Тбилисо! — Я люблю тебя, Тбилиси!