Rakyat diperguna untuk perhimpunan

Untuk Bersih dan gerakan Baju Merah, apa yang kita lihat di dada akhbar ialah kehebatan dua blok iaitu yang menuntut hak daripada kerajaan dan yang cuba menentang mereka yang menentang kerajaan. Di dada akhbar, yang akan terpampang ialah beberapa figura yang kelihatan gah seolaholah mereka sedang menganjurkan reformasi kebangkitan secara besar-besaran.

Mereka ini, dengan jawatan dan pangkat yang tinggi, seolaholah hero yang diangkat tinggi ketika perhimpunan ini dilangsungkan nanti. Tetapi pada realitinya yang tersendiri, mereka inilah paling tidak berfungsi kepada hari perhimpunan ini.

Pada perhimpunan itu nanti, yang akan mencetuskan provokasi ialah dalam kalangan rakyat. Yang akan bersesak dan berkepanasan juga rakyat sendiri nanti. Laungan reformasi, laungan mahukan keadilan adalah suara rakyat yang digerakkan daripada pelbagai tempat. Ada yang datang dari jauh dengan ikhlas mahu memperjuangkan kehendak rakyat tetapi dipergunakan oleh penganjur.

Kononnya suara rakyat

Rakyat sedang dipergunakan daripada awal perhimpunan Bersih lagi. Kononnya ia suara rakyat hasil daripada perhimpunan bersama rakyat, sedangkan ia hanyalah suatu bentuk manifestasi bahawa rakyat boleh dipergunakan untuk kepentingan peribadi individu tertentu. Himpunan juga adalah cara rakyat digerakkan daripada pelbagai tempat dan memperlihatkan penganjur mendapat sokongan ramai, walhal bukanlah semuanya benar-benar mahukan himpunan ini berlangsung.

Tidak dinafikan, berhimpun adalah hak rakyat yang termaktub dalam Perlembagaan. Tidak dinafikan juga himpunan Bersih yang menuntut pilihan raya lebih adil dan saksama telah mendapat perhatian hingga dakwat kekal digunakan. Himpunan sebegini juga memperlihatkan rakyat mengambil berat akan hal semasa yang berlaku dalam negara.

Tetapi apa yang ingin disampaikan betapa rakyatlah yang paling banyak dipergunakan demi mencapai segala objektif ini. Melalui laungan keramat, suara rakyat, people power dan sebagainya, rakyat mudah dimanipulasi menjadi satu gerakan untuk memenuhi agenda sesuatu parti, kumpulan atau individu.

Rakyat seharusnya sedar bahawa impak negatif lebih banyak dihadapi oleh rakyat sendiri berbanding mereka yang bernama penganjur iaitu Datuk, Datin dan Datuk Seri. Ketika himpunan, rakyat dipergunakan untuk memperlihatkan jumlah kehadiran sebagai kayu ukur keberkesanan perhimpunan ini. Rakyat juga adalah barisan hadapan yang akan menentang dan melakukan provokasi sekiranya ada tentangan pihak lain.

Rakyat jadi mangsa

Rakyat jugalah yang akan menentang pihak berkuasa sekiranya pihak berkuasa cuba campur tangan. Rakyatlah yang akan menjadi mangsa sekiranya berlaku ketegangan. Seperti apa yang pernah terjadi sebelum ini, rakyatlah yang dilanggar dengan kereta ketika himpunan sedang berlangsung. Rakyatlah yang merasai gas pemedih mata dan pancuran air ketika diminta menenangkan keadaan.

Daripada golongan bukan peserta pula, polis dan FRU adalah golongan rakyat yang paling dikasihani. Mereka berkhidmat untuk kerajaan, untuk masyarakat, untuk Malaysia dan kedaulatannya. Tetapi mereka inilah yang terpaksa menghadapi kemarahan rakyat ketika himpunan dianjurkan. Demi keamanan himpunan, polislah yang turun ke padang untuk mengawal negara.