Melayu mesti bersatu pertahan Institusi Beraja

Keunikan sistem pemerintahan di Malaysia teradun di antara unsur moden dan tradisional. Unsur modennya terletak pada sistem demokrasi berparlimen, manakala unsur tradisional terletak pada kedudukan Raja sebagai warisan sosiopolitik masyarakat Melayu. Namun, Raja tidak lagi mempunyai kuasa mutlak kerana sistem Raja pada hari ini sudah diikat dengan Perlembagaan Persekutuan menjadikannya sebagai Raja Berperlembagaan.

Perlembagaan meletakkan Yang di-pertuan Agong sebagai Ketua Negara, Ketua Agama Islam dan pemerintah tertinggi Angkatan Tentera Malaysia (ATM). Sultan dan Raja di sembilan negeri yang beraja pula menjadi ketua negeri masing-masing. Bagi negeri tidak beraja, Yang di-pertua Negeri menjadi ketua negeri.

Raja bertanggungjawab memelihara adat istiadat orang Melayu dan pentadbiran agama Islam di negeri masing-masing. Bagi negeri yang tidak beraja (Pulau Pinang, Melaka, Sabah, Sarawak dan Wilayah Persekutuan), Yang di-pertuan Agong ialah Ketua Agama Islam bagi negeri terbabit. Majlis Raja-raja berfungsi memilih Yang di-pertuan Agong dan Timbalan Yang di-pertuan Agong seperti diperuntukkan di bawah Perkara 38 Perlembagaan Persekutuan.

Pentadbiran bercorak demokrasi pula berasaskan sistem Perserintahan kutuan. Ini bermakna semua negeri yang membentuk Persekutuan Malaysia bersetuju untuk menyerahkan sebahagian kuasa kepada Kerajaan Pusat. Antaranya termasuk pentadbiran kewangan, pelajaran, kesihatan, pertahanan dan hal ehwal luar negara.

Pembahagian kuasa

Negeri pula mentadbir mengikut bidang kuasa diberi Perlembagaan. Pembahagian kuasa di antara Pusat dan negeri ini selari dengan apa yang digariskan dalam Perlembagaan Persekutuan. Selain itu, ciri penting amalan demokrasi di negara kita ialah pembahagian kuasa kepada tiga bahagian, iaitu perundangan, kehakiman dan eksekutif (pentadbiran).

Parlimen ialah badan perundangan tertinggi di Malaysia. Institusi ini mengandungi Yang di-pertuan Agong, Dewan Negara dan Dewan Rakyat. Sebagai badan perundangan bagi Kerajaan Persekutuan, Parlimen boleh membuat undang-undang untuk dikuatkuasakan di seluruh negara.

Selain meluluskan undang-undang Persekutuan, institusi tertinggi negara ini boleh membuat pindaan undang-undang Persekutuan sedia ada, menyemak dasar kerajaan, meluluskan perbelanjaan kerajaan serta meluluskan sistem cukai yang baharu.

Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan hanya Yang dipertuan Agong boleh memanggil Parlimen untuk bersidang, memberhenti atau membubarkan Parlimen. Parlimen berjalan selama lima tahun daripada tarikh mesyuarat pertamanya selepas pilihan raya umum (PRU).

Pada penghujung tempoh lima tahun, Parlimen dengan sendirinya dibubarkan dan ahlinya dipanggil bermesyuarat pada suatu tarikh tidak lewat 120 hari daripada pembubarannya.

Untuk proses itu, PRU yang juga ciri penting sistem demokrasi di Malaysia perlu diadakan dalam masa 60 hari daripada tarikh pembubaran Parlimen bagi memilih wakil baharu. Pada hakikatnya, pilihan raya yang diadakan itu adalah manifestasi kedaulatan rakyat. Maknanya, rakyat membabitkan diri dalam sistem pemerintahan negara, manakala Rajaraja pula sebagai lambang ketaatsetiaan rakyat terhadap negara.

Justeru, dapat disimpulkan bahawa manifestasi daripada kedaulatan rakyat dan Raja Berperlembagaan sudah menjadikan corak pemerintahan negara kita berasaskan sistem demokrasi berparlimen dan Raja Berperlembagaan.

Oleh itu, selagi konsep peme- ini dipertahankan, negara kita tidak akan menjadi negara republik. Sistem pemerintahan republik tidak menerima pakai Institusi Beraja dan kerajaan diketuai oleh presiden.

Walaupun dalam sistem republik, pilihan raya masih diguna pakai bagi memilih presiden, ini tidak sesuai dengan sistem pemerintahan demokrasi berparlimen dan Raja Berperlembagaan yang diamalkan sejak negara mencapai kemerdekaan. Justeru, penting bagi parti politik di negara ini berpegang kepada ideologi politik berasaskan demokrasi berparlimen dan Raja Berperlembagaan.

Berasaskan sejarah dan warisan budaya, Melayu ialah bangsa yang mempunyai hubungan sangat rapat dengan Institusi Beraja. Oleh itu, bergantung kepada Melayu sendiri dalam mempertahankan institusi yang penuh makna ini.

Orang Melayu perlu ingat jika perpaduan dalam kalangan mereka menjadi lemah dan berpecah-belah dalam politik, akan berlaku asakan yang kuat daripada golongan yang mahu melihat Institusi Beraja ini berkubur dan terus tinggal sebagai bahan sejarah di muzium.

Mudah adu domba

Justeru, titah Timbalan Yang dipertuan Agong, Sultan Nazrin Muizzuddin Shah bahawa Melayu mesti bersatu supaya menjadi kuat dan teguh penting untuk difahami dan disedari oleh mereka.

Jika Melayu terus bercakaran, suka menconteng arang sesama sendiri dan mudah diadu domba secara halus oleh golongan yang ada agenda jahat terhadap bumi Melayu ini, maka bangsa ini akan menjadi lemah dan ‘mati’ sehingga akhirnya tanah leluhur ini menjadi milik orang lain.

Oleh itu, orang Melayu mesti terus menjadikan Institusi Raja tempat penyatuan ummah kerana melalui institusi ini, bukan sahaja kaum Melayu dapat bertahan di bumi sendiri, Islam juga dapat didaulatkan berasaskan akidah Ahli Sunnah Wal Jamaah.

Walaupun, Institusi Raja tidaklah mempunyai kuasa mutlak, dengan kedudukan Seri Paduka sebagai pemelihara hak keistimewaan Melayu dan Ketua Agama Islam, cukup untuk memelihara kedudukan bangsa, agama dan tanah air. Syaratnya, Melayu mesti bersatu dengan menjauhi sifat mazmumah yang boleh melemahkan kesatuan dan merosakkan bangsa.