Pengantarabangsaan melalui program pengajian bahasa Melayu

Keunikan PROPERBM membabitkan pendedahan kepada budaya, sastera dan terjemahan

Pengantarabangsaan pendidikan tinggi di Malaysia sudah melalui beberapa fasa perkembangan yang menarik selaras dengan perubahan dalam pengertian konsep pengantarabangsaan itu sendiri. Sebelum ini, pengantarabangsaan pendidikan tinggi melalui enrolmen pelajar antarabangsa di institusi pendidikan tinggi bermatlamatkan manfaat kewangan.

Dasar Pengantarabangsaan Malaysia 2011 digunakan sebagai panduan untuk meningkatkan enrolmen pelajar antarabangsa di selaras dengan aspirasi Malaysia sebagai hab pendidikan antarabangsa. Tindakan untuk menzahirkan hasrat ini terkandung dalam Pelan Strategik Pengajian Tinggi Negara (PSPTN) 2007 dan Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia (Pendidikan Tinggi), 2015-2015.

Baru-baru ini, Menteri Pendidikan sekali lagi melahirkan hasrat Malaysia untuk muncul sebagai hab pendidikan antarabangsa. Maka ditetapkan sasaran enrolmen pelajar antarabangsa seramai 250,000 orang menjelang 2025.

Pendekatan Malaysia dalam pengantarabangsaan pendidikan tinggi sebelum ini menekankan aspek ekonomi melalui kehadiran pelajar antarabangsa yang ramai.

Kebelakangan ini, selaras dengan perkembangan pada peringkat global yang memfokus kepada aspek bukan kewangan seperti global citizenship, inter

cultural understanding, dan inter-regional competencies,

pendekatan Malaysia turut berubah.

Namun begitu, di Malaysia, pendekatan co-existence bersifat kewangan dan bukan kewangan institusi pendidikan tinggi mewujudkan konflik dalam matlamat sebenar sesebuah IPT. Institusi pendidikan tinggi perlu bijak dalam mengimbangi tuntutan dan keberhasilan pengantarabangsaan pendidikan tinggi.

Dalam memastikan kelestarian kewangan, usaha pengantarabangsaan lebih menjurus kepada pengkomersialan akademik dan ekonomi. Oleh yang demikian, adalah penting untuk meningkatkan reputasi akademik di peringkat global bagi menarik pelajar antarabangsa dan seterusnya menjana pendapatan.

Oleh itu, kekuatan dan keunikan institusi pendidikan tinggi diketengahkan dalam usaha membentuk jaringan antarabangsa yang lestari.

Jaringan antarabangsa

Menyedari keperluan membina reputasi dan membentuk jaringan antarabangsa institusi pendidikan tinggi, Malaysia melaksanakan pelbagai program yang membabitkan mobiliti pelajar, ahli akademik dan program pengajian.

Sebagai contoh, Pusat Pengajian Ilmu Kemanusiaan (PPIK), Universiti Sains Malaysia (USM) mengorak langkah pengantarabangsaan dengan mengadakan hubungan akademik dengan beberapa institusi pengajian tinggi di China.

Pada masa ini, fokus jaringan akademik itu lebih kepada mobiliti pelajar dengan menawarkan Program Pemindahan Kredit Pengajian Melayu (PROPERBM).

PROPERBM menawarkan dua pakej pemindahan kredit iaitu pakej untuk tempoh satu semester atau pakej untuk dua semester. Keunikan PROPERBM ialah pengajaran Bahasa Melayu disertakan dengan pendedahan kepada budaya, sastera dan terjemahan. Terdapat 10 institusi pengajian tinggi di China yang menawarkan Program Pengajian Melayu.

Sehingga kini, PPIK sudah menandatangani memorandum persefahaman (MOU) dan memorandum perjanjian (MOA) dengan lapan dari 10 institusi pengajian tinggi terbabit.

Melalui program ini,

mobiliti pelajar adalah bersifat unilateral. Bermula September 2019, seramai 27 pelajar China dari tiga institusi pengajian tinggi iaitu Guangdong University of Foreign Studies, Yunan

Minzu University dan Hainan College of Foreign

Studies mendaftar dalam program ini.

Program ini mendapat sambutan baik dan dijangkakan lebih ramai pelajar dari China akan mengikuti PROPERBM pada September 2019. Di akhir pengajian, graduan program ini boleh menjadi penterjemah atau jurubahasa Melayu di negara mereka.

Pengantarabangsaan pendidikan tinggi yang mengimbangi manfaat ekonomi dan akademik bukan penjanaan ekonomi semata-mata adalah sangat penting untuk melahirkan warga global.

Dalam erti kata lain, proses dan aktiviti pengantarabangsaan akan pincang dan tidak bermakna jika sasaran enrolmen pelajar antarabangsa lebih cenderung untuk manfaat kewangan kepada negara dan institusi pendidikan tinggi yang terbabit.

Proses dan aktiviti pengantarabangsaan akan pincang dan tidak bermakna jika sasaran enrolmen pelajar antarabangsa lebih cenderung untuk manfaat kewangan kepada negara dan institusi pendidikan tinggi yang terbabit”