Kebolehpasaran tidak gambarkan kualiti universiti?

Graduan biasanya diukur berdasarkan pilihan graduan sendiri

Bangi: Graduan menganggur, antara kebolehpasaran, kebolehkerjaan dan kebolehpendapatan? Itu adalah antara persoalan yang sering dikaitkan dalam usaha mencari jalan penyelesaian akan isu pengangguran siswazah yang kini dilaporkan sebanyak 60 peratus graduan masih tidak mendapat pekerjaan selepas setahun menamatkan pengajian.

Pensyarah di Pusat Pengajian Sosiologi Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), Anuar Ahmad, berkata untuk rekod, pada tahun 2018 sahaja, seramai 290,282 graduan warga negara Malaysia pelbagai peringkat pengajian daripada sijil, diploma, diploma lanjutan, ijazah dan ijazah lanjutan menamatkan pengajian mereka dan bersedia untuk mula bekerja.

Beliau berkata, daripada jumlah itu seramai 123,043 graduan adalah dari universiti awam (UA) dan 95,894 graduan lagi dari universiti swasta.

“Semua angka itu belum lagi mengambil kira graduan universiti luar negara yang pulang ke tanah air untuk bekerja. Laporan Pengesanan Graduan Kementerian Pendidikan (KPM) 2018 menunjukkan daripada semua jumlah ini hanya kira-kira 58.6 peratus sahaja graduan berjaya mendapat pekerjaan.

“Di Malaysia, masalah paling asas bila mahu meneliti isu graduan menganggur adalah kita berhadapan dengan masalah pendefinisian konsep yang rencam dan tidak tekal. Pertama, konsep kebolehpasaran graduan (graduate marketability), kedua konsep kebolehkerjaan graduan (graduate employability) dan ketiga konsep kebolehpendapatan graduan,” katanya.

Beliau berkata, kebolehpasaran graduan bermakna graduan menyatakan kesediaan mereka untuk masuk ke pasaran kerja.

“Biasanya kadar kebolehpasaran adalah tinggi. Di Universiti Ivy League dan universiti ternama di United Kingdom (UK), kadar kebolehpasaran graduan mereka melebihi 90 peratus.

“Universiti Oxford misalnya mempunyai kadar kebolehpasaran graduan pada 91 peratus, manakala Universiti Cambridge (90 peratus) dan University College London (UCL) 94 peratus.

“Persoalan yang sering diutarakan adakah kadar kebolehpasaran graduan sesebuah universiti boleh tercapai 100 peratus? Boleh, tetapi agak mustahil dicapai kerana ada juga sebahagian kecil graduan yang memang tidak bersedia untuk masuk ke pasaran kerja,” katanya.

Anuar berkata, ada graduan yang memilih untuk menyambung pengajian, bukan kerana escapism bila tidak dapat kerja.

Beliau berkata, bagi graduan wanita pula ada yang memilih menjadi suri rumah sepenuh masa, ada yang memilih tidak mahu bekerja kerana mengidap sakit kronik, selain graduan yang membuat keputusan tidak mahu bekerja kerana mahu terbabit dengan program kesukarelawanan sepenuh masa tanpa sebarang gaji tetap.

“Kebolehpasaran graduan biasanya diukur berdasarkan pilihan graduan itu sendiri. Tinggi atau rendah kadar kebolehpasaran graduan tidak boleh digunakan untuk menggambarkan prestasi atau kualiti sesebuah universiti,” katanya. Beralih pada konsep kebolehkerjaan, beliau berkata, ia bermaksud seseorang graduan diterima bekerja oleh majikan di dalam industri.

“Konsep ini lebih penting dan berfungsi untuk digunakan sebagai ukuran jika kita mahu menilai prestasi dan kehebatan program akademik sesebuah universiti. “Kebolehkerjaan graduan ada dua kategori iaitu kebolehkerjaan setara kelayakan dan kebolehkerjaan di bawah kelayakan,” katanya.

Beliau berkata, jika kadar kebolehkerjaan graduan di negara ini ialah 58.6 peratus seperti yang dilaporkan oleh Kementerian Pendidikan (KPM), umum sepatutnya dimaklumkan berapa kadar kebolehkerjaan setara kelayakan dan berapa pula kadar kebolehkerjaan bawah kelayakan.

“Konsep ketiga yang agak baru diperkenalkan adalah kebolehpendapatan graduan yang diukur berdasarkan pendapatan graduan walaupun tidak semestinya mereka bekerja dengan mana-mana majikan.

“Konsep kebolehpendapatan ini baru wujud apabila semakin ramai graduan masa kini mengambil keputusan untuk bekerja sendiri dan mempunyai pendapatan sendiri. “Walaupun seseorang graduan tidak berada dalam situasi kebolehkerjaan iaitu bekerja dengan majikan, mereka masih didefinisikan sebagai berjaya bila mempunyai kebolehpendapatan sendiri,” katanya. Beliau berkata, konsep kebolehpendapatan itu masih jarang digunakan oleh pihak universiti dan KPM bagi mengukur prestasi seseorang graduan. Katanya, berbanding dua konsep sebelumnya, konsep kebolehpendapatan sebenarnya lebih baik kerana dapat menonjolkan kelainan dan keunikan program sesebuah universiti.