Mahmoud sentap kerakusan Israel

Dunia seakan tersentak apabila Presiden Palestin, Mahmoud Abbas mengisytiharkan untuk memutuskan dan tidak lagi terikat segala perjanjian pernah dibuat dengan Israel serta Amerika Syarikat (AS).

Perisytiharan Presiden Palestin pada 20 Mei itu, pasti membuka mata banyak pihak dalam meneliti krisis di Asia Barat yang sudah melebihi satu abad.

Tindakan ini diambil kerana Pertubuhan Pembebasan Palestin (PLO) tidak dapat bersabar terhadap perancangan rakus Israel menguasai kawasan Tebing Barat dan Lembah Jordan yang turut dipanggil sebagai Judea dan Samaria.

Ada juga menyatakan tindakan Mahmoud itu adalah untuk mendapatkan semula populariti yang sedikit tenggelam ketika musim COVID-19 kerana urusan harian dikendalikan Perdana Menterinya, Mohammad Shtayyeh secara baik.

Ada memuji Shtayyeh hingga terdapat suara menyatakan beliau layak menggantikan Mahmoud. Rata-rata pimpinan Palestin tidak bercakap soal kepimpinan ini secara terbuka kerana ingin memberi ruang kepada Presiden menentukan proses peralihan.

Namun, ini bukanlah alasan sebenar. Apa yang berlaku ialah kerajaan campuran Israel dibentuk Benjamin Netanyahu bersetuju pada dasarnyauntuk menguasai Tebing Barat bermula Julai ini. Ia termasuk dalam perancangan proses damai diusahakan Presiden AS, Donald Trump dan mendapat sokongan kuat AS.

Disebabkan tidak dapat menerima kerakusan Israel, PLO melalui Mahmoud mengisytiharkan tidak mahu lagi terikat dengan perjanjian ditandatangani dengan Israel dan AS termasuk perjanjian keselamatan.

Tiada gunanya melakukan perjanjian demi perjanjian tetapi ia hanya memberi peluang kepada Israel terus menguasai Tebing Barat.

Tindakan Mahmoud itu strategik dan mendapat sokongan pelbagai pihak di dunia. Ramai mengalu-alukan keputusan berkenaan sebagai tindakan memberikan tekanan terbabit khususnya Israel.

Ia menyebabkan beberapa pihak menyuarakan kebimbangan terhadap rancangan Israel termasuk Malaysia mengeluarkan kenyataan melalui Wisma Putra, 22 Mei lalu.

Utusan Khas Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) ke Asia Barat, Nickolay Mladinov meminta Israel menggugurkan perancangan mereka itu. Beliau turut meminta Palestin kembali ke meja rundingan bersama kuartet daripada AS, Russia, Kesatuan Eropah (EU) dan PBB.

Sebetulnya tindakan Israel itu tidak menghormati perjanjian dibuat dengan Palestin seperti Perjanjian Oslo yang ditandatangani pada 1993. Ia perjanjian damai ke arah mengiktiraf Palestin dan mewujudkan negara itu dengan Israel perlu berundur dari tanah dirampas dalam Perang Enam Hari 1967.

Tindakan Israel juga bercanggah resolusi dikeluarkan PBB dan Majlis Keselamatan PBB antaranya Resolusi 252 (1958), Resolusi 478 (1980) dan 2334 (2016). Jelas, tindakan Israel langsung tidak menunjukkan mereka menghormati perjanjian dan resolusi dikeluarkan badan dunia berkenaan.

Kesombongan Israel terserlah ketika sokongan AS seakan tidak berbelah bahagi. Apa sahaja ingin dilakukan, pasti mendapat sokongan padu kuasa besar dunia.

Ini ditambah pengisytiharan Trump yang menyatakan Baitulmaqdis sebagai ibu kota Israel abadi. Bagi membuktikan bukan bercakap kosong, Trump membenarkan Kedutaan AS di Israel dipindahkan dari Tel Aviv ke Baitulmaqdis pada 2018.

Kini Israel ingin menguasai sepenuhnya Tebing Barat dan Lembah Jordan dengan projek perluasan itu.

Sebagai bekas kuasa dunia melalui empayar Uthmaniah, Turki mengeluarkan amaran keras kepada Israel. Presiden Recep Tayyip Erdogan dalam ucapan Aidilfitri menegaskan Palestin tidak akan dibenarkan untuk diberikan kepada sesiapa. Tegas beliau, ia kiblat pertama umat Islam dan garisan merah kepada seluruh umat Islam sedunia.

Seperti dijangka, Netanyahu tetap memperkukuhkan hasrat dengan menyatakan ia masa terbaik Israel mendapatkan Tebing Barat dan Lembah Jordan dengan sokongan AS. Beliau berjanji untuk bekerja keras bagi memastikan matlamat itu berjaya.

Pada masa sama, terdapat pihak cuba memujuk Mahmoud kembali ke meja rundingan dan menghormati keputusan dicapai.

Bagi pihak Mahmoud, sudah tentu bukan masalah besar untuk berunding, tetapi yang menjadi halangan ialah sikap angkuh Israel yang tidak mahu patuh terhadap apa jua resolusi dikeluarkan.

Sikap Israel tidak boleh dibiarkan begitu sahaja hingga umat Islam menyerahkan segala-galanya kepada mereka. Perlu difahami Israel ialah projek Zionis, tiada kena-mengena dengan penentangan agama. Oleh itu, menentang Israel ialah lambang kepada penentangan terhadap Zionis dan bukannya anti-semit.

Oleh itu, tekanan antarabangsa mesti diberikan berterusan kepada Israel dan pelindungnya, AS bagi memastikan nasib rakyat Palestin dapat dibela. Tekanan kepada PBB juga perlu diteruskan agar dunia melihat kerakusan Israel tidak dapat diterima dan mesti dihentikan.

Dalam kerjasama negara Islam, kita mengharapkan agar Pertubuhan Kerjasama Islam (OIC) dapat berperanan ke hadapan membawa suara solidariti umat dalam menjuarai hal ini. Jangan biarkan pertubuhan ini diam tanpa suara.

Tiada gunanya melakukan perjanjian demi perjanjian tetapi ia hanya memberi peluang kepada Israel terus menguasai Tebing Barat.