Henti kerah kanak-kanak jadi buruh
Situasi COVID-19 memberi impak kepada ekonomi dan menjejaskan sumber pencarian masyarakat. Secara tidak langsung, kanak-kanak turut terbabit dalam pekerjaan demi kelangsungan hidup.
Tabung Kanak-kanak Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (UNICEF) menganggarkan kanak-kanak didorong bekerja apabila sekolah ditutup ketika pandemik. Terdapat 218 juta kanak-kanak seluruh dunia berusia antara lima hingga 17 tahun bekerja setiap hari.
Majoriti kanak-kanak ini hidup miskin dan dipaksa menyara keluarga. Pendidikan dan kebajikan mereka tidak diendahkan.
Antara sektor pekerjaan membabitkan kanak-kanak ialah pertanian, perkhidmatan, industri dan pengeluaran serta domestik. Lebih malang, segelintir kanak-kanak turut terperangkap dalam kegiatan buruh paksa, perhambaan dan eksploitasi seksual. Persekitaran pekerjaan berbahaya mampu mengancam nyawa kanak-kanak.
Pertubuhan Buruh Antarabangsa (ILO) menganggarkan 22,000 kanak-kanak maut setiap tahun ketika bekerja. Benua yang mempunyai paling ramai buruh kanak-kanak ialah Afrika dengan 72.1 juta diikuti Asia dan Kepulauan Pasifik (62.1 juta) dan Amerika (10.7 juta).
Sektor paling banyak membabitkan buruh kanak-kanak ialah pertanian. Sebagai contoh, kanak-kanak dikerah bekerja di ladang koko di Afrika Barat. Hasil koko itu pula dieksport ke negara maju bagi tujuan pengilangan dan pasaran coklat.
Afrika Barat menyumbang 70 peratus kepada hasil koko di dunia. Kesannya, kanak-kanak seawal usia 5 tahun yang bekerja tidak dapat berjumpa keluarga selama bertahun-tahun.
Mereka perlu belajar menggunakan gergaji dan parang untuk mengutip hasil koko, bukan memegang pensel atau buku seperti kanak-kanak lain di sekolah.
Di negara ini, undang-undang melindungi kanak-kanak dalam sektor pekerjaan ialah Akta Kanak-kanak dan Orang Muda (Pekerjaan) 1966 (Akta 350). Akta ini mentakrifkan kanak-kanak di bawah usia 15 tahun, manakala orang muda dalam lingkungan usia 16 sehingga 18 tahun.
Berdasarkan Seksyen 2(2), kanak-kanak dibenar terbabit dalam pekerjaan dijalankan keluarganya, pekerjaan hiburan awam yang mengikut syarat permit, pekerjaan dilaksanakan di sekolah, institusi latihan atau kapal latihan atau pekerjaan di bawah kontrak aprentis.
Ini menunjukkan kelonggaran diperuntukkan undang-undang. Namun, kanak-kanak dilarang dalam pekerjaan berbahaya, berisiko tinggi dan tidak bermoral. Masa bekerja bagi kanak-kanak juga diperketatkan agar tidak melebihi enam jam sehari dan rehat setiap tiga jam bekerja.
Majikan yang melanggar akta ini boleh dihukum di bawah Seksyen 14, iaitu penjara maksimum satu tahun atau denda maksimum RM5,000 atau kedua-duanya sekali.
Majikan diharap mematuhi undang-undang dikuatkuasakan. Tindakan mengambil kesempatan terhadap kanak-kanak atas alasan upah lebih rendah perlu dibanteras.
Zaman kanak-kanak sepatutnya dilalui dengan ceria tanpa menggalas sebarang tanggungjawab. Ibu bapa juga perlu lebih berdikari dalam mencari mata pencarian tanpa membabitkan anak.
Mari kita jayakan bersama hari menentang buruh kanak-kanak yang disambut setiap 16 Jun secara global sejak 2002 hasil usaha keras ILO membangkitkan kesedaran terhadap kegiatan buruh kanak-kanak.
Tema tahun ini, ‘COVID-19: Lindungi Kanak-kanak daripada Menjadi Buruh Kanak-kanak, Kini Lebih dari Sebelumnya!’ perlu disemarakkan.
Kita mahu kanak-kanak tidak lagi membimbit bakul menjual tisu dan membasuh kereta demi wang saku, malah meminta sedekah dengan menahan malu.
Amalan ini perlu dihentikan kerana minda kanak-kanak perlu diasuh, bukan mempergunakan tenaga secara paksa mereka.