Infrastruktur hijau, biru tangani cabaran iklim
Kualiti hidup, kesihatan dan kepuasan penduduk berkait rapat dengan penyediaan ruang hijau serta rekreasi untuk menjadikan bandar lebih berdaya huni, tetapi penekanan pembangunan boleh menyebabkan penyediaan ia sukar dicapai.
Kawasan bandar turut menghadapi peningkatan risiko iklim dan ancaman terhadap kehidupan manusia. Daripada empat risiko global utama peningkatan suhu, tiga daripadanya ialah bencana alam, cuaca melampau dan kehilangan biodiversiti.
Namun, bandar menjadi penyumbang utama kepada perubahan iklim. Walaupun kurang dua peratus permukaan bumi, bandar menggunakan 78 peratus tenaga dunia dan menghasilkan lebih 60 peratus semua pelepasan gas rumah hijau. Menjelang 2050, 68 peratus populasi global dijangka tinggal di bandar.
Pembandaran juga menggantikan permukaan telap semula jadi dengan permukaan tidak telap membawa peningkatan dalam kedua-dua isi padu larian permukaan, kadar larian puncak serta pengurangan masa tindak balas.
Gangguan hidrologi dikaitkan perubahan guna tanah meningkatkan risiko banjir dan masalah alam sekitar. Memandangkan populasi bandar di dunia terus berkembang, ia biasanya membabitkan kehilangan kawasan hijau dan semula jadi.
Oleh itu, perhatian perlu diberikan kepada peranan potensi ruang hijau seperti pokok, taman, taman permainan dan hutan serta ruang biru (laut, sungai, tasik, parit, kawasan tadahan air, tanah lembap dan utiliti air) melalui konsep infrastruktur hijau dan biru.
Infrastruktur bandar perlu diperkukuh dan dibuat berdaya tahan terhadap jangkaan pertumbuhan penduduk untuk mengurangkannya daripada kejutan dan malapetaka masa depan akibat perubahan iklim. Pengurusan air mampan melalui campur tangan biru dan pelaburan dalam infrastruktur hijau boleh membantu membina daya tahan iklim.
Penyelesaian lestari
Terdapat peluang mengoptimumkan tindakan iklim apabila membangunkan mitigasi dan penyesuaian bersama dalam perancangan landskap bandar. Ruang hijau, koridor dan infrastruktur hijau serta biru boleh menyesuaikan dan menyerap pelepasan serta pencemaran, selain permukaan telap untuk menangani banjir di kawasan bandar.
Infrastruktur hijau sering digambarkan sebagai rangkaian ruang hijau pelbagai fungsi saling berkaitan memberikan pelbagai faedah dan boleh menampung pembangunan mampan termasuk taman, kawasan lapang, pokok, jalan, padang permainan, hutan, taman persendirian, bumbung dan dinding hijau, manakala infrastruktur biru pula seperti kolam, tasik, sungai serta saliran air.
Banyak negara yang menggunakan konsep ini dalam strategi pembangunan termasuk Amerika Syarikat (AS), Kanada, United Kingdom (UK) dan Itali hingga boleh mengurangkan pergantungan kepada infrastruktur ‘kelabu’ dan kawasan terbiar yang boleh merosakkan alam sekitar dan biodiversiti, bahkan lebih mahal untuk dibina dan diselenggara.
Menggabungkan kedua-dua elemen ini berkesan untuk menyediakan penyelesaian lestari kepada cabaran bandar dan iklim. Tumbuhan membantu dengan penyingkiran pencemaran udara dan kesan pulau haba, sekali gus mewujudkan tempat lebih menyenangkan dan kurang tekanan untuk didiami.
Infrastruktur hijau dan biru ialah rangkaian kawasan semula jadi dan separa semula jadi dirancang dengan ciri alam sekitar lain untuk menyampaikan pelbagai perkhidmatan ekosistem seperti pembersihan air, kualiti udara, rekreasi dan pengurangan serta penyesuaian iklim.
Rangkaian ini boleh meningkatkan keadaan persekitaran, sekali gus kesihatan dan kualiti hidup rakyat serta menyokong ekonomi hijau, mewujudkan peluang pekerjaan dan meningkatkan biodiversiti dalam bandar.