Ou tram à cavale dou Bourig
Coura era pichounet, à r’entorn de -, i era dou trame tirà da u cavale : un pèr ou ver de Gouarbe e r’autre qu’anava ent’e valade dou Bourig e Castagnen. Avanch a Guerra-Grana, era a familha Delbecco qu’aministrava rou tram dou Bourig, puhi Pié Verda e anfen ra casa Caputo. Ai ben counoushù aquelou tram dou Bourig perqué me rou su pilhà tante vote. I era doue coùbie de cavale que fasìan quatre siervici ent’a journàia, da piaça « Clemen- ceau » e rou defici Lottier n’ou Bourig. Douze persoune pourrìan assetà-se susa de banque vesine e tre o cinq autre stasìan dreche. Ou pres da piaça coustava , F ent’e annàie , aloura qu’ou stess camen fach dam’una vatura à cavà o una vatura de piaça coustava de à Franc.
S’ou trajet dou Bourig, ou carroussìe, stranoumà Jouanin, ese stach pran de temp un persounage pitouresc : avìa ra soua testa sempre piatàia souta d’un capé grann e gris e era viestì d’una camijhouara scura, d’estade couma d’envern.
Un jorn, ent’ou mes da madarena de r’ann , avìa aloura una diejhena d’anne, era scaijhi miejijorn, oura de partença dou tram da piaça « Clemenceau ». Couma cada jorn, pilhava rou tram dame ma maire e una de mìe tante. Ou tram era pien e me su metù d’avanch, drech à coustà da piaça dou carroussìe qu’era anach à béure un balan ! Tout ou moundou era spreishà.
Sensa m’en acouarge, ai toucà re brile e sùbitou ru cavale que n’asperavan qu’acò se san n’anach e troutejavan ent’a carriera San Miqué, scaijhi vuelha ent’aquelou moument. Soulament arribà à coustà da carriera Nourina, u carroussìe de vature à cavà que staciounavan ailì han sentù ru ralhe de viajatoù ; i ‘n ha un que a poushù arrestà ou nouaish atelage, permetent aishì à Jouanin de repilhà rou sen postou, apress avé courregù eroïcament darraire ou tram !
En asperent ou tram
Una autra vota, avìa anne e venìa de pilhà ra mìa prima patenta pèr a cacha. Sema un jorn de nouvembre de , un duménigue, anema à pe, ou men amig Óunouratou Lorenzi, boun’àrima, qu’era cavista da Carenso, e mi. Pilhema ra direcian de Castilhan, fà scu, san oure de maten. Apress avé passà
un moument pèr spià u tourdi à coustà dou pouant-grann dou Caramel, se dechidema d’anà fint’a gara de Castilhan, vesina da galarìa, pèr asperà ou tram qu’anava à Souspé. A cacha d’aquelou coustà, i era pran de gibié. Ou tram elèctricou partìa da piaça San Roc vers e oure e devìa passà aquì vers e oure. Se metema à sousta ent’a coustrucian que siervìa de gara e en soubrevelhent ou tram, vehema passà un vorou de stournelu. Dame lestessa durbema rou fenestran e coura san à distença boana, tirema tout e dou, ensem. Avìa un scubujh Simplex, calibre , catà à « Manufrance » pèr Franc. Da segù, ai levà de trop ra mìa arma, en veche de r’aucé es ou cadrou dou barcounet qu’a rechevù ra descarga, fasent un belou chouat.
Es à dire qu’aquestou jorn, n’avema pa asperà ou tram !