Monaco-Matin

Ou belou Majou

- REVIRADA DA SOLANGE MONGONDRY

Pèr ou mes de majou a natura repilha fouarça. Ese r’oucasian de retrovà-se souta u aurevìe dou Pian e virà ou majou. D’un temp, a jouventura virava r’Erbou de Majou. Ente tout u cante da vila, s’e piacéte, ent’u carrouge se piantava ou Majou e cada-en vourìa avé ou pu belou de toute. A r’entorn d’una biga fiourìa, souta un belou moutivou engarnì de grilande e de lanterne, de fiouréte e de ribounéte, eliegìan a regina dou Majou. Païsà e pescahoù, mestierant­e e empiegà balavan u brandi tout’ e sere acoumpagnà da jorgina du musicante e autre strumente. Una cansan scricha pèr un poueta o cansounìe era eliegìa cansan ouficiala dou Majou. Louis Moreno, Eugène Granero, Marcel Firpo, Etienne Clérissi, Vincent Botta, Jacqueline Verdini, Marcel Viale, Maurice Naret, Auguste Maccari… an dounach de béle prouducioù.

I n’ha d’aquelu que disan « Pèr Majou, pouhe fà ço que t’apieijhe ». Mà à Mentan car marfia-se de frasque de Majou, aquele ramàie vioulente que vou scouran fint’u ouasse. S’ou mes de Majou es a festa de fioù, ou paìsan vive ent’a crenta pèr a soua campagna, e soue culture. Ese pèr acò que demanda a proutecian de Sant Isidorou, ou Sant Patran du campagnoli.

Un jorn de primavera ent’e couale-noaishe

Toute e erbe de campagne lusan d’un verd nòu e oundejan pian-pian sout’a brisa. U lilà han suchedù à u mimousà. Ou serengà es en festa e destila u se proufume enmascante. E platane de r’avengùa han pieijhé de dounà-nou un’oumbra que fa de ben en tant que da u cassìe cara a néu audouranta de soue petale. Aqueste san dejà – couma u voaishe trent’anne – levàie tout en un còu da un coarp de vent.Tout acò es embriagant pèr qù sa regalà-se d’aquelu proufumi d’un moument. Un cousp de primavere me counfîa qu’ese ben souret ent’aquelou valan secrét e me di que de vote chalabroun­a dam’ ou valounet, aquelou que d’un temp fasìa girà ou defici Marcé.

De vijhitoù ? Pran poc u jorne ra e grise, ma dam’ e prime quiaroù da primavera, u parpalhoù e ou pouèta se quinan susa da elou à ra recerca de shug qu’elu sourete counoushan. Toute ço que me canté ailì ese ben agreàbile ma partene au temp lìberou e au soann, de segù pèr scapà da realtà de cada jorn. Pèr aquela bela fen d’una journàia d’abrì, recarou à pe da mìa campagna. Su anach à levà un poc d’erba puhi à aigà e favete. Me su shalà dame ou cant dou merlou que ralegrava ra fen d’aquestou jorn. Puhi ra nuech es arribàia pian-pian. E granoulhe han coumença à parla-se d’una pesquiéra à r’autra aloura que r’audoù persistent­a dou jaussemen m’envirouna dame finessa e m’ajuha à revenì en vila en me parlent dame douçoù de cause dou tempe passà.

 ?? (DR) ?? L’arbre de mai.
(DR) L’arbre de mai.

Newspapers in French

Newspapers from Monaco