OERDRIFTEN

Dat auto’s als de Ferrari 488 en de Lamborghini Huracán tot de verbeelding spreken, wist ik wel. Maar de Nissan GT-R, die deze maand figureert in onze rubriek Oud&Nieuw? In de prestigieuze klasse van de supersportwagen staat hij toch een treetje lager dan al het fraais wat uit Italië en Duitsland komt. Ik had verwacht dat hooguit een enkele liefhebber hem zou opmerken. Maar ik had het mis. In de 48 uur waarin ik de GT-R tot mijn beschikking had, ben ik ongegeneerd aangestaard. Mobieltjes kwamen tevoorschijn, ramen gingen open. De meeste mensen die me aanspraken, kenden hun klassiekers en wisten wel degelijk dat dit de meest ontzagwekkende Nissan is. Slechts af en toe zat iemand er flink naast: “Is dat een Mustang?” In de avonduren blijken groepjes jongeren die doelloos rondrijden in afgetrapte BMW’s en Volkswagens bovenmatig geïnteresseerd in de GT-R. Ze dagen je uit om even gas te geven, of om terug te schakelen, zodat ze het verwoestende motorgeluid goed kunnen horen. Ach, waarom zou je het plezier voor jezelf houden. Na een dotje gas gaan de duimen omhoog en heb je je liefdadigheidsplicht weer volbracht. Je enige vijand is de toegestane maximumsnelheid. Hoe sensationeel de GT-R ook is, je kunt er in het drukke Nederlandse verkeer weinig mee. Even gas geven als je vooraan bij het stoplicht staat, om er tot je eigen verbijstering achter te komen dat je binnen drie seconden tweemaal zo hard rijdt als toegestaan. Rijden in de GT-R is een lesje in het beheersen van je oerdriften. Met de GT-R ging ik naar een verjaardag op een natuurcamping in de Gelderse bossen. Daar vind je doorgaans niet veel petrolheads, maar eerder mensen die met een goed boek van de rust willen genieten. Begrijpelijk. Maar rondom die camping waren dan eindelijk de weggetjes te vinden die ideaal zijn voor de GT-R. Geen verkeer, goed zicht, en iets minder angst voor agenten met laserguns. De oerdriften móesten eruit, bij mij en de Nissan. Eindelijk kon de GT-R het vele vermogen aanspreken dat meestal in de slaapstand staat. Ik heb nog nooit zo’n entree op een verjaardag gemaakt. Met hierbij nog mijn welgemeende excuses voor alle rustzoekers in Voorst en omstreken. Welluidende supercars zijn niet meer van deze tijd, hoor je vaak. Maar na mijn 48 uren in de GT-R kwam ik erachter dat er in Nederland nog veel liefhebbers zijn, van piepjong tot stokoud en van trainingspak tot Armanikostuum. Een snelle sportwagen zal altijd tot de verbeelding spreken. Ook als het een Nissan is.