Binnenwegen zijn met de 5008 stiekem heel leuk.
genoeg fut om mee te komen met de rest van het verkeer. De topsnelheid van 188 km/h is niet indrukwekkend, maar voldoet uiteraard in een land waar je niet harder dan 130 km/h mag. Tot een snelheid van 140-150 km/h pakt de motor zelfs prima op en blijft de versnelling voelbaar. In de zesde versnelling en op kruissnelheid is de Peugeot aangenaam stil. Voor een vlotte tussensprint is het fijn om even een versnelling terug te schakelen, maar noodzakelijk is het niet. De koppeling en bak doen hun werk overigens prima. Het schakelen gaat licht en met gevoel. Voor we de snelweg verlaten en binnendoor de Pyreneeën bestormen, letten we nog even op het onderstel. Onze test-5008 is voorzien van het GT-linepakket. Een van de onderdelen daarvan is een wat hardere afstemming van veren en dempers. Korte oneffenheden worden daardoor duidelijk doorgegeven en de grote wielen met platte banden werken daar verder aan mee. Onze voorkeur zou zijn uitgegaan naar het standaardonderstel en een wielmaatje kleiner. Toch is het allerminst slecht toeven in de 5008. Dat is te danken aan de grote stoelen (met prachtige leren bekleding) die veel comfort bieden en het opvallende i-Cockpit-design, dat voor een aangename rijpositie zorgt. Bij lange golven in het wegdek biedt het sportonderstel juist voordeel: de 5008 blijft hier mooi stabiel. VERRASSING We verlaten de snelweg honderd kilometer onder Bordeaux en rijden binnendoor naar de Spaanse grens. Op de bergwegen rond Pau en Lourdes laat de 5008 zich van een kant zien die we niet verwacht hadden. De GT-line heeft een sportknop die het gaspedaal op scherp zet en de besturing wat zwaarder laat opereren. Wat moet een zevenzitter met een dieselmotortje met 120 pk nou met een sportknop, vraag je je af. Het antwoord is verrassend: sportief rijden met deze 5008 is juist bijzonder leuk. Het gebrek aan vermogen zorgt ervoor dat je je best moet doen om de motor in het juiste toerengebied te houden: tussen de 1500 en 4000 toeren per minuut. Met 500 pk onder je voet kun je je nog eens een schakelfoutje permitteren, maar met 120 pk, scherpe bochten en steile hellingen, wordt elke fout keihard afgestraft. De compacte motor dwingt je vaak en tijdig te schakelen. Je wordt gedwongen de weg te lezen. Tel daar de prima schakelende zesbak, de sportstand van de stuurbekrachtiging en het kleine sportstuurtje bij op en je snapt waarom de binnenwegen met de 5008 stiekem heel leuk zijn. De auto biedt je altijd de keuze: lekker doorkarren of rustig toeren. De sportieve rijstijl heeft wel invloed op het verbruik. De beloofde vier liter per 100 km (1 op 25) is niet haalbaar. Tegen de tijd dat we de stad Antequera aan de noordelijke voet van het El Torcal-gebergte bereiken, het laatste obstakel voor het einddoel, staat de meter op 5,4 l/100 km (1 op 18,5). Dat is een flink verschil met het EU-verbruik, maar laten we niet vergeten dat we meer dan 1000 km sportief binnendoor reden en minstens evenveel kilometer 130 km/h op de klok hadden. Daarnaast rijden we inmiddels al honderden kilometers met het schuifdak open en de airco aan. Op de terugweg zou blijken dat met de juiste instelling een verbruik van 4,5 l/100 km (1 op 22,2) mogelijk is.
EL TORCAL
Het El Torcal-gebergte is vergeleken met de Pyreneeën niet meer dan een stenen puist in het Spaanse landschap. De weg tussen de vreemd gevormde rotsen door behelst de laatste etappe van onze trip. De zon schijnt door het open dak op het zwarte leer. Het is lekker om je nog even aan de natuurlijke warmte te laven met de winter in Nederland op komst. De Peugeot 5008 gaat na een gemoedelijk ritje door de middeleeuwse stad Antequera weer terug in de sportstand en we vallen de laatste bergetappe aan met alle 120 pk’s van de 1.6 HDi op scherp. Wie had dit verwacht van een Peugeot 5008?