Hyundai Kona

De afgelopen jaren werden Hyundais steeds beter en volwassener. Helaas bleef er ook een zweem van saaiheid om de modellen hangen. Met de jolig aangeklede Kona willen de Koreanen dat imago doorbreken, maar stiekem is de auto ook hartstikke serieus.

De Hyundais i10, i20 en i30 behalen steevast prima resultaten in vergelijkende tests. Vooral op het gebied van rijeigenschappen, uitrusting, afwerking en prestaties scoren ze veel punten. Maar als het gaat om uitstraling en vormgeving delven ze vaak het onderspit. Te kleurloos, te saai, te weinig inspirerend. Als je serieus wilt meedoen in het snelgroeiende segment van de compacte suv’s, kun je je dat niet veroorloven. Hier is het van het grootste belang dat je je onderscheidt van de massa, want de concurrentie is enorm. Kortom, bij de vormgeving en inrichting van de Kona moest Hyundai het over een leukere boeg gooien. Deze taak werd opgepakt door Peter Schreyer en Luc Donckerwolke, mannen die onder meer iconen als de Audi TT en de Lamborghini Murciélago op hun naam hebben staan.

Er gaapt een prijsgat van 13 mille tussen de Kona 1.0 en de Kona 1.6.

GÉÉN STONIC-KLOON

Al met al is de Hyundai Kona (genoemd naar een district van Hawaï) een opvallende verschijning geworden, waarbij een veelheid aan lichtunits, kunststof stoerheidsaccenten en chroomrandjes om aandacht vragen. We hebben het idee dat de ontwerpers voor de koplampen inspiratie hebben opgedaan bij Citroën en dat ze tijdens het ontwerp van de achterlichtunits al even aan de vrijdagmiddagborrel zaten. De achterkant is nogal een drukke bedoening geworden, maar als geheel staat er een leuke, onderscheidende auto. Wat ons betreft oogt de Kona een stuk spannender dan zijn concerngenoot in dezelfde klasse, de Kia Stonic. Ook technisch zijn de auto’s zeer verschillend. Eigenlijk is de driecilinder 1,0-liter turbomotor de enige gemeenschappelijke deler. In een tijd dat de platformstrate- gie geldt als hét evangelie van alle fabrieksboekhouders, komt dat wat vreemd over. Een belangrijke reden voor deze keus moet je zoeken in de groene ambities van Hyundai. Anders dan de bodemplaat van de Stonic is die van de Kona al voorbereid op de toepassing van een elektrische aandrijflijn. Die staat voor volgend jaar op de rol, en dat geldt ook voor een tweetal dieselmotoren. Tot die tijd moeten we het doen met twee benzinemotoren. De al genoemde driecilinder turbomotor met 120 pk en een eveneens geblazen viercilinder met een inhoud van 1,6 liter en een vermogen van 177 pk. De kleinste van de twee is gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak en voorwielaandrijving, terwijl je bij de Kona 1.6 altijd aan een zeventrapsautomaat en vierwielaandrijving vastzit. Een geavanceerdere achteras met onafhankelijk geveerde wielen krijg je op de koop toe.

PRIJSGAT

Het zal niemand verbazen dat er tussen de twee motorvarianten behalve een groot verschil in vermogen ook een fors prijsverschil zit. Voor de basis-Kona hoef je niet meer dan 21.995 euro aan de dealer over te maken. Deze iDrive-versie staat op stalen wielen en verder heeft-ie onder meer een handbediende airco, cruisecontrol, elektrisch bediende zijruiten, een spoorassistent en hillstartassist aan boord. De 1.6 T-GDI (standaard in Fashion-trim) moet een stevige 34.995 euro kosten. Er gaapt dus een prijsgat van 13.000 euro tussen de goedkoopste Kona en het instapmodel met 1,6-liter motor. Katsjing zei de CO2-kassa. Dat verschil loopt terug tot 8,5 mille als je de 1.0 T-GDI ook opwaardeert tot het Fashion-uitrustingsniveau. Dan kost de auto 26.495 euro en verwent hij zijn berijder met onder meer 17-inch lichtmetaal, een achteruitrijcamera, volautomatische airco, een navigatiesysteem met Apple CarPlay en een regensensor. De superdeluxe Premium voegt daar extravagante zaken als 18-inch lichtmetalen wielen, een head-up display, elektrisch verstelbare stoelen met verwarming én ventilatie, en een verwarmbaar stuur aan toe. Tevens beschik je in deze topKona over een autonoom noodremsysteem en dodehoekdetectie, zaken die we graag op alle auto’s standaard zouden zien.

STEVIG GEVEERD

Vergeleken met de buitenkant is het interieur vrij rustig vormgegeven. Het ziet er netjes uit en is keurig afgewerkt, maar heel frivool is het allemaal niet. Net als bij de concurrentie tref je veel hard plastic aan. Toch hoeft het niet saai en grijs te zijn aan boord van de Kona, maar dan moet je wel minimaal de eerder genoemde Fashion-versie én de juiste lakkleur kiezen. Vink je Acid Yellow, Tangerine Comet of Pulse Red aan, dan krijg je er binnenin matching strips, biesjes en stiksels bij. Zelfs de gordels zijn in kleur uitgevoerd. Daarmee ontstijgt het Kona-interieur de grauwe Koreaanse middel-