Canon M100
Van buiten een compactcamera, van binnen een systeemcamera – de Canon EOS M100 combineert het beste van twee werelden. Maar ook niet veel meer dan dat. Is het voldoende voor een beginner?
Deze spiegelloze systeemcamera is heel geschikt voor onderweg en maakt scherpe en gedetailleerde foto’s.
Het zou de Canon EOS M100 tekort doen als je hem alleen als instapmodel gebruikt, ook al noemt Canon de systeemcamera zelf zo. Het is namelijk ook een prima camera voor spiegelreflexfotografen die op zoek zijn naar een klein cameraatje voor onderweg. Het toestel weegt namelijk maar 300 gram en is nauwelijks groter dan een pakje sigaretten. Dat was bij de Nikon 1 ook wel het geval, maar die had maar een half zo grote beeldsensor. De EOS M100 gebruikt daarentegen een APS-Cchip met 24 megapixel en dual-pixel-AF, die zich al bewezen heeft in een paar DSLR-modellen (o.a. de EOS 77D en 800D). Voor zo’n 470 euro is deze systeemcamera daarom een aantrekkelijk alternatief voor een grote DSLR. Of niet? Nou, gedeeltelijk. Want misschien wil je bij fel zonlicht wel graag een zoeker hebben. En als je veel filmt, wil je vast graag Ultra
HD, want dat heeft intussen praktisch elke smartphone ook al. Deze twee tekortkomingen verklaren dan ook waarom Canon de EOS M100 een instapcamera noemt.
Kleine instap
Voor zo’n kleine camera is het logisch dat er niet veel knoppen op zitten. In de behuizing zitten namelijk drie knoppen: voor de galerij, voor wlan en voor het menu. Verder zit er een gekarteld wieltje om de ontspanknop. De doelgroep (bijvoorbeeld bloggers) heeft er mogelijk geen behoefte aan om het diafragma of de sluitertijd respectievelijk in de »AV«- of »TV«-stand te zetten. De »P«-stand of een van de negen modi, inclusief acht effecten zoals »Zwart-wit«, zullen waarschijnlijk vaker aan bod komen.
Mocht je toch handmatig de belichting willen instellen, dan kun je daar het scherpe 3-inch touchscreen (wat prima geschikt is voor selfies) voor gebruiken. Even de lichtgevoeligheid of de witbalans veranderen werkt prima via het touchscreen. Ook het focuspunt kun je via het scherm aangeven. Dankzij dual-pixel-AF werkt de autofocus niet alleen aangenaam snel bij daglicht, maar ook bij minder goede lichtomstandigheden.
Toch levert fotograferen bij daglicht de beste resultaten op. Want wordt het licht minder, dan wordt de beeldkwaliteit ook snel minder. Zo zien foto’s die je binnen met ISO 1600 maakt er niet mooi scherp uit. De scherpte aan de randen is met maximaal 1867 lijnparen per beeldhoogte wel in orde. En voor deze cameraklasse is de weergave van details ook prima. ISO-waardes hoger dan 3200 zijn er alleen voor noodgevallen. Foto’s die je binnen bij gloeilampen maakt, zien er alleen in kleiner formaat (bijvoorbeeld voor op internet) acceptabel uit. Dan kun je nog beter de flitser openklappen, die een afstand van vijf meter kan overbruggen. Er is geen accessoireschoen op de M100 aanwezig, dus een andere flitser kun je er niet op zetten.
Matige snelheid
Voor bloggers zal het zeker geen probleem zijn, maar professionele fotografen hebben mogelijk moeite met de snelheid van de burst-modus: vier foto’s per seconde met autofocus en 6,1 foto’s per seconde zonder autofocus. Voor alledaags gebruik is het wel voldoende, net zoals de 90 jpegs die je per serie kunt maken.
En dat geldt ook voor de accuduur, want met een volle lading kun je zo’n 260 tot 530 foto’s maken. Filmen in full-HD met 60 frames per seconde kan gedurende 111 minuten en dat is netjes. Al met al is de EOS M100 een solide en compacte systeemcamera voor alledaags gebruik.