Olympus M.Zuiko Digital ED 17 mm f/1.2 Pro
De M.Zuiko Digital ED 17 mm f/1.2 Pro – een groothoeklens met vaste brandpuntsafstand – van Olympus is een klasse apart voor MFTfotografen. Hij overtuigt op alle fronten, zowel in de praktijk als in het lab.
Deze groothoeklens met vaste brandpuntsafstand is een klasse apart voor MFT-fotografen.
Je kan niet zeggen dat er tot nu toe een gebrek was aan 17-millimeter primelenzen voor systeemcamera’s met Micro Four Thirds-systeem (MFT). Maar de nieuwe Olympus M.Zuiko Digital ED 17 mm f/1.2 Pro springt er echt uit vanwege zijn uitstekende lichtsterkte. Doordat de lensconstructie vergeleken met de oudere M.Zuiko Digital 17mm f/1.8 – die niet tot de Pro-serie behoort – anders is, heeft dat invloed op de prijs en het gewicht; die zijn beide meer dan twee keer zo hoog. MFT-fotografen met een voorkeur voor de klassieke 35-mm brandpuntsafstand, die deze Olympus omgerekend naar kleinbeeld biedt, zullen zich hierdoor vast niet laten afschrikken – en terecht! De identiek ontworpen primelenzen uit dezelfde Pro-serie van 25mm en 45mm bewezen zich namelijk eerder al van zeer hoge kwaliteit te zijn.
Prima afgewerkt, geweldige functies
Olympus prijst zijn nieuwste Pro-prime aan als de ideale portretlens. Maar toch zijn er behoorlijk wat fotografen met een voorkeur voor portretten die graag wat meer afstand houden – ook veel modellen vinden dat prettiger. Daarom zien wij deze lichtsterke, vrij compacte en buitengewoon robuuste 17 millimeter eerder als een ideale metgezel voor reportagefotografie, of natuurlijk voor landschapsfoto’s.
Op een Olympus E-M1 Mark II zorgt deze lens voor veel fotoplezier. Het is heerlijk om onderweg te zijn met een combinatie waarvan de onderdelen uitstekend op elkaar afgestemd zijn. Bovendien voelt de prime-
lens erg solide en is de brede, geribbelde focusring zeer prettig te bedienen. Wat betreft gebruiksgemak is de kwaliteit van de lens van een erg hoog niveau, maar ook over het geheel genomen is de afwerking top. De lens is voorzien van stof-, spatwateren vorstbescherming, dus bij de eerste fotosessie in sneeuw en ijs was er geen enkele twijfel of de lens het aan zou kunnen.
Een van de highlights qua bediening is dat je door de focusring gewoon richting de body te trekken, je kunt switchen tussen autofocus en handmatig scherpstellen. Daarbij wordt onder de ring plots een verborgen focusschaal zichtbaar. Vooral mensen die niet alleen fotograferen maar ook filmen zullen blij zijn met deze functie, vooral omdat de focusring bij handmatige scherpstelling prettig in het gebruik is.
Ook de autofocus verdient alle lof, omdat hij erg snel en nauwkeurig en bovendien nauwelijks hoorbaar is. Op de camera die we in de praktijktest gebruikten, kwamen de professionele kwaliteiten van de lens op het gebied van snelheid en precisie echt tot zijn recht. Wat bij de testopnamen echt opvalt, is niet slechts de uitstekende scherpte, maar ook de geweldige bokeh
– in het bijzonder de verrassend aangename overgang tussen scherpe en wazige gebieden. Dat is geen toeval, want Olympus produceert en verwerkt in zijn Pro-serie lenselementen genaamd ED-DSA (Extra-low Dispersion Dual Super Aspherical Lens). Deze maken lichtere, compactere lenzen mogelijk en leveren een grote bijdrage aan het compenseren van de vervorming die je vaak ziet bij brandpuntsafstanden in het groothoekbereik. Bovendien zorgen ze voor minder kleurranden.
Zowel in de praktijk als in het lab
Deze theorie wordt in het laboratorium ook bevestigd, want met slechts 0,1 procent is de vervorming extreem laag. Geen wonder dat veel van de staande foto’s die tijdens de