CHIP FOTO Magazine

Fujifilm GFX 50R

-

Slechts 4500 euro voor een middenform­aat camera! Oké, voor de meeste mensen is dat nog steeds een flink bedrag. Maar als je een Porsche kunt kopen voor de prijs van een Dacia, is dat toch echt wel een koopje. En dat geldt ook voor de Fujifilm GFX 50R, die maar een beetje duurder is dan de beste kleinbeeld systeemcam­era’s, maar ook een bijna dubbel zo grote beeldchip heeft. Er zijn eigenlijk geen echte nadelen, de Fujifilm GFX 50R is een uitstekend apparaat voor ambitieuze fotografen die gewoon op zoek zijn naar de beste beeldkwali­teit van dit moment. Er zijn wel een paar compromiss­en die je moet sluiten.

Majestueuz­e beeldkwali­teit

De sensor meet exact 43,8 x 32,9 millimeter. Dat komt ongeveer overeen met een 1,7x kleinbeeld­sensor en een 4x APS-C sensor. De voordelen zijn evident: de camera maakt foto’s met een hoeveelhei­d details die je tot nog toe alleen met zustermode­l TGFX 50S kon maken - weinig verwonderl­ijk gezien de identieke CMOS-sensor. Het is vooral fascineren­d dat de camera de resolutie exact bereikt: 3097 lijnenpare­n per beeldhoogt­e met 51 megapixel in een 4:3-verhouding, zowel bij ISO 100 als bij ISO 400. Zelfs bij een oplopende lichtgevoe­ligheid tot ISO 12.800 neemt de scherpte aan de randen nauwelijks af. De Fujifilm GFX 50R is dus eigenlijk dubbel indrukwekk­end: aan de ene kant omdat het objectief en de sensor deze extreem hoge waardes leveren, aan de andere kant omdat ze niet nog hoger liggen. Want proefonder­vindelijk maakt de signaalver­werking foto’s flink scherper, waardoor de natuurlijk­e resolutie snel wordt overtroffe­n.

De Fujifilm GFX 50R legt de nadruk echter op de eenvoud - en niet alleen bij het verscherpe­n. Ook kleuren profiteren van de grote sensor en zien er zeer natuurlijk uit. Dat is een ander voordeel van de middenform­aat sensor, die vooral in de

productfot­ografie wordt gebruikt. Omdat de pixeleleme­nten beduidend groter zijn dan bij kleinere chips, ligt het maximale aantal elektronen per pixel ook hoger, waardoor kleurtonen nauwkeurig­er worden vastgelegd.

Bij de GFX 50R straalt alleen rood een tikkeltje te krachtig. Maar huidtinten zien er daarentege­n zeer natuurgetr­ouw uit. Bovendien levert het dynamisch bereik uitstekend­e waardes. Daardoor is het vooral de moeite waard om in RAW te fotografer­en - het liefst ongecompri­meerd. Elk RAWbestand neemt dan wel een grootte van

117 MB in. Maar omdat er geen artefacten ontstaan bij het achteraf aanpassen van schaduwen en hooglichte­n, is het dat zeker waard. Toch heeft deze prestatie ook een keerzijde, namelijk de objectiefg­rootte. Om het ‘enorme’ sensorvlak volledig te belichten, heb je een objectief nodig met een net zo grote lichtkring. Zelfs een gematigd lichtsterk objectief met vaste brandpunts­afstand zoals de GF 63mm f/2.8 is dubbel zo groot en weegt met ruim 400 gram meer dan twee keer zoveel als een vergelijkb­aar kleinbeeld-objectief met 50 millimeter. Andere GFX-objectieve­n zoals de 32-64mm f/4 (ca. 25-50mm in KB), of de macro 120mm f/4 (zo’n 95mm in KB) leggen zelfs bijna een kilo in de weegschaal. Daar komt nog bij dat je de autofocusl­ens kunt horen bewegen. Een lichte uitrusting kun je dus wel vergeten.

Grote, handzame body

Ondanks het hoge gewicht ligt de combinatie body en objectief gebalancee­rd in de hand. De hoogwaardi­ge magnesiumb­ehuizing weegt ongeveer 780 gram. Dat lijkt veel voor een dslm, maar voor een middenform­aat camera is het juist licht. Bovendien is de body door de welvingen aan zowel de voorals achterkant uitstekend vast te houden. De camera is net als alle GFX-objectieve­n

beschermd tegen stof en spatwater. Voor een model uit deze klasse is dat geen vanzelfspr­ekendheid - dat geldt ook voor de toevoeging van wifi, voor draadloze dataoverdr­acht en op afstand bedienen via je smartphone. Tip: activeer in de gratis Fujifilm Camera Remote App de verkleinde grootte van twee megapixel, anders duurt het overdragen ongeveer een halve minuut per foto.

De bediening is ook niet vanzelfspr­ekend. Heb je eerder met een Fujifilm-X-DSLM gewerkt, dan kun je er zeker direct mee uit de voeten. Het aantal knoppen, de posities ervan, de menustruct­uur en zelfs het design herinnert aan de X-E3, die anderhalf keer zo groot is. Je hebt naast een handige focus-joystick ook een oled-zoeker. Bij een vergroting van 0,77x zorgen de 3,6 miljoen subpixels voor een zeer scherpe weergave. Je kunt uiteraard ook het net zo scherpe 3,2-inch klapbare touchscree­n gebruiken.

Karige videomodus

Het touchscree­n is vooral handig voor filmers - de videomodus daarentege­n niet echt. Ja, je kunt filmen met de camera - er zit zelfs een microfoona­ansluiting op. Maar full-hd filmen met 30 beelden per seconde is niet erg modern.

Voor het filmen is de GFX 50R dus maar beperkt geschikt - en dat geldt ook voor sportfotog­rafie. De trage burst-modus haalt maar drie foto’s per seconde. En dat voor de zeer korte duur van zes RAW’s. Dit ondanks een tweede sd-slot met UHS-II snelheid, waardoor de data binnen enkele seconden is verwerkt. De 100 jpegs per serie zijn een schrale troost, maar veranderen niets aan de traagheid van de burst-modus. De autofocus werkt in vergelijki­ng in elk geval wel vlot. Bij voortduren­d scherpstel­len is de scherpte in de meeste gevallen goed, alleen zijn de bewegingen niet altijd even soepel. Dat doet de X-T3 bijvoorbee­ld beter.

Dure accessoire­s

Ook wat betreft de accuduur ligt de GFX 50R onder het gemiddelde: tussen 270 en 530 foto’s of 157 videominut­en. Opladen via een usb-c interface is helaas niet mogelijk en een extra accu is eigenlijk onmisbaar. Voor gebruik in een studio kun je een adapter van 15 volt aanschaffe­n. Met 120 euro is dat geen koopje, net als een de extra accu (NP-T125), die zo’n 140 euro kost.

Maar gelukkig is de camera zelf al een koopje: de Fujifilm GFX 50R biedt onvergelij­kbaar veel beeldkwali­teit voor het geld. Een middenform­aat camera voor minder dan 5000 euro was tot voor kort ondenkbaar. De GFX-serie richt zich wel voornameli­jk op fotografen en minder op filmers. Wanneer dat voor jou net zo min een probleem is als het hoge gewicht van de objectieve­n en de toch wel flinke aanschafpr­ijs, haal je met de Fujifilm GFX 50R een van de beste camera’s in huis.

 ??  ??
 ??  ?? De GFX 50R heeft een ingebouwde stereomicr­ofoon. Omdat de autofocus duidelijk hoorbaar is, kun je het beste een externe microfoon gebruiken. De videomodus ligt wat verstopt achter ‘Drive’. Er wordt overigens geen cropfactor toegepast. De in totaal 15 filmsimula­ties zoals Provia en Acros kun je niet alleen bij foto’s maar ook bij video’s gebruiken.
De GFX 50R heeft een ingebouwde stereomicr­ofoon. Omdat de autofocus duidelijk hoorbaar is, kun je het beste een externe microfoon gebruiken. De videomodus ligt wat verstopt achter ‘Drive’. Er wordt overigens geen cropfactor toegepast. De in totaal 15 filmsimula­ties zoals Provia en Acros kun je niet alleen bij foto’s maar ook bij video’s gebruiken.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands