Praktica was een zeer bekend merk tijdens de DDR-tijd.

De spiegelreflexcamera’s van Praktica werden in Dresden in de toenmalige DDR gemaakt, maar waren voor de inwoners van dat land nauwelijks bereikbaar.

Agfa, Leica en Zeiss. Dit zijn namen van Duitse fabrikanten die je waarschijnlijk bekend in de oren klinken. Soms wordt er aan dit rijtje de naam van nog een fabrikant toegevoegd: Pentacon. Dit bedrijf maakte tegen het einde van de jaren 1940 miljoenen spiegelreflexcamera's onder de naam ‘Praktica’. Deze in de DDR gefabriceerde camera’s van het staatsbedrijf Niedersedlitz bij Dresden verwierf (onder behoorlijk lastige omstandigheden) internationale bekendheid.

Voor de ontwikkelaar Siegfried Böhm begonnen de problemen al vroeg. Toen de technische tekenaar in 1946 bij Pentacon aan de slag ging, moest hij aan de eis van de Sovjet-Unie voldoen en vijftigduizend camera's per jaar produceren. Voor een middelgrote fabriek was dat allesbehalve makkelijk. Maar Böhm had een plan: hij wilde een redelijk geprijsde, doch solide ontworpen spiegelreflex maken. Zo gezegd, zo gedaan. De voormalige Zeiss-Ion medewerker baseerde zijn eerste SLR (de Praktica) op het zustermodel Praktiflex. De Praktica werd medio 1949 officieel geïntroduceerd.

Böhm en zijn team konden aan de eis van de Sovjet-Unie voldoen. Ondanks de indrukwekkende productieaantallen was de Prakticacamera in het begin nauwelijks terug te vinden in de fotowinkels van de DDR. De staat gebruikte de camera's voor de ruilhandel met Amerika en kreeg daar fruit voor terug.

Maar de wisselkoers zorgde voor lagere prijzen. De staat eiste daarom dat de productie zou worden verhoogd tot honderdduizend camera's per jaar. Dit was een onmogelijke taak. Toch lukte het Böhm in 1965 om het door de Sovjets verafschuwde assemblagewerk te introduceren. Hierdoor nam de productie enorm toe en kon een enkele medewerker tot 200 camera's per dag verwerken. De productie was dus in volle gang en de staat was tevreden. Böhm vond het echter minder leuk. De concurrentie uit Japan nam toe. Daarnaast was het bedrijf vrijwel kansloos tegen de moderne technologie. Terwijl bij buitenlandse fabrieken de microchips een hoge vlucht namen, moesten de werknemers van Pentacon het met ouderwetse materialen doen waarvan ze 97 procent zelf produceerden. De verkoop daalde enorm.

De ommezwaai in 1990 bracht weinig succes, ondanks de importmogelijkheden en de uitbreiding van het aanbod met verrekijkers en digicams. Per 30 juni 2015 is de handel in camera's beëindigd, althans in Duitsland. De merkrechten gingen naar een Brits bedrijf dat vandaag de dag nog steeds compactcamera's verkoopt. Deze modellen hebben weinig gemeen met hun Duitse afkomst, maar de naam blijft tenminste bestaan.