Stimuleer je creativiteit met deze oefening.
Het is 11 mei als ik deze column schrijf. Het is de eerste dag dat we weer mogen, met de nodige beperkingen, onzekerheden en onduidelijkheden. Wat een rare tijd is dit toch. De wereld staat voor een groot deel stil.
Tijdens een periode van bijna twee maanden mochten we alleen een frisse neus halen met de dringende boodschap “blijf zoveel mogelijk thuis”. Op social media was me opgevallen dat veel fotografen hadden ontdekt dat de natuur dicht bij huis ook mooi is. Dit is best bijzonder eigenlijk, want de natuur was al die tijd al mooi.
Vermoedelijk komt dit omdat veel fotografen naar de bekende plekken gaan (hotspots). Daar is niets mis mee, want de hotspots zijn nu eenmaal mooie plekken. Men schrijft er boeken over, er zijn websites die informatie delen en er worden artikelen over geschreven. Daardoor lijken hotspots nog belangrijk te zijn, maar dat zijn ze niet. Het is echter commercieel gezien handig en het verkoopt goed om zulke boeken te maken.
Er zijn ook zeker nadelen. Wanneer er in de natuur grote concentraties van mensen zijn, is de kans op verstoring groot. Men stelt zich dan ook wel eens de vraag of een foto dat waard is. Ik denk dat dit een terechte vraag is.
Daarnaast is het creatief en fotografisch gezien een verarming om elkaar te volgen, in plaats van om iets zelf te creëren. Misschien is het zelfs menselijk gezien een verarming, omdat we allemaal geboren zijn met een mate van creativiteit in ons.
Creativiteit hoort bij ons, bij iedereen. Het is daarom ook zo leuk om eigen creaties te maken!
Fotografie kent veel beperkingen en onmogelijkheden. Daardoor lijkt het niet altijd even makkelijk te zijn. Toch zijn het de beperkingen die de verschillende mogelijkheden laten zien.
De basis voor creativiteit is dat de techniek van de camera bekend is evenals de werking van het licht. De natuur is overal mooi, dat begint soms al in huis, op het balkon, in de tuin of het perkje op de hoek.
Creatief gezien is het prima om uit een vaak vastgeroeste routine te komen. Er zijn ook oefeningen om uit die routine te komen, met als doel om de eigen creativiteit te stimuleren. Dat doen dus ook (onbedoeld) de coronamaatregelen.
Ik bedenk dan zelf wel eens mijn eigen oefeningen. Dan denk ik bij mezelf: “In dat perkje moet een mooie foto te vinden zijn. Ik hoef die alleen maar te vinden”. En zowaar kijk ik dan met nieuwe ogen naar het perkje. Soms zie ik details of is er een lichtinval die me nooit eerder is opgevallen.
Een andere manier om uit je routine te komen is door een thema te kiezen. Het is daarvoor niet nodig dat je een visie hebt of al moet weten wat het eindresultaat moet worden. Geef jezelf een weekthema, bijvoorbeeld ‘rood’ of iets met meer symboliek dan ‘verval’. Het kan ook een fotografische techniek zijn, zoals ‘zwart-wit’.
Met het thema in je achterhoofd ga je op pad. Je moet daarna vooral op zoek gaan naar composities die in je gekozen thema passen. Hiermee leer je bewuster kijken naar de zaken om je heen.
Mijn thema was ‘happy’, zoals Bob Ross zijn schilderkunsten met zijn warme stem en woorden op TV liet zien in de jaren negentig. “Let’s make a happy tree”.