Creativiteit is een rijpingsproces.

Ik weet uit ervaring dat er veel manieren zijn om creativiteit te ontwikkelen. Mijn eigen creativiteit ontwikkelt zich nog steeds verder en deze voortdurende ontwikkeling zal ook niet zo snel eindigen. Deze groei en het daarbij horende creatieve proces is bovendien erg leuk.

Een van de manieren om creativiteit te stimuleren zal ik wat verder uitdiepen. Het bestuderen van de omgeving waar je fotografeert, het bewust waarnemen van de achtergrond, de voorgrond, de kleur, de vormen, de lichten en de veranderingen in het aanwezige licht zijn enorm belangrijk. Alles wat je in een foto laat zien draagt bij aan de compositie en de gedachte die je wilt overbrengen. Weet je het niet goed vast te leggen, dan doe je je foto tekort. Het is niet voor niets dat de meeste fotografen hun beste werk op plekken maken die ze goed kennen. Meestal is dit dicht bij huis, maar het kunnen ook locaties zijn waar je vaker naar toe gaat.

Een van de locaties die ik jaarlijks bezoek is Helgoland. Dit is een Duits eilandje waar je met een veerboot kunt komen. Het eiland is klein en alles wat je hier doet gaat te voet. Er zijn wel wat elektrische auto‘s, maar die zijn er alleen voor de bevoorrading en de veiligheid. Dit eilandje is een rustplaats voor trekvogels en staat vooral bekend om de kolonie broedende jan-van-genten.

Voor mij geldt dat het uitdiepen van ideeën, standpunten, instellingen pas goed gedaan kan worden als ik het onderwerp beheers. Natuurlijk is het ook belangrijk om de camera goed te beheersen en het helpt ook als je de werking van het licht snapt. Daarnaast is het verstandig om eerst een aantal standaardfoto‘s te maken. Dit is ook logisch, want als je nog nooit een jan-vangent hebt gezien zul je niet meteen allerlei impressiefoto‘s gaan maken. Creativiteit bouwt zich op en begint bij de basis.

De jan-van-genten op Helgoland komen ieder jaar weer terug en elke keer is de kolonie groter. De vogels broeden op de klif en op de rand van de klif. Je kunt ze ook alleen zien als je zelf op de klif staat. Ter bescherming van de mensen is er een hekje van ijzerdraad. Daar kun je eenvoudig overheen of tussendoor fotograferen. De vogels broeden er vlak achter en je staat soms op een halve meter afstand van de dieren.

Een van de regels in natuurfotografie is dat je geen broedende vogels mag verstoren. Bij de meeste vogels kun je daarvoor hoe dan ook niet dichtbij genoeg komen, want die zijn schuw. Vooral de broedtijd is een kwetsbare periode. Wanneer je te dicht bij een jonge vogel of een nest komt, zullen de ouders waarschijnlijk niet gaan

voeren. Worden de ouders meerdere malen verstoord, dan is er zelfs een kans dat ze hun jongen in de steek laten. Dit soort ernstige verstoringen zijn geen foto waard. Besef ook dat je nooit de enige bent, want voor of na jou is er misschien nog een fotograaf die een paar foto‘s wil maken. Zo kun je (onbewust) onderdeel zijn van een keten van verstoringen.

De jan-van-genten zijn echter een uitzondering, want ze storen zich niet aan de aanwezigheid van mensen. Ze vliegen af en aan, voeden de jongen, maken elkaar het hof, paren, of maken ruzie waar je naast staat. Zo hoort het ook bij natuurfotografie, want jouw aanwezigheid mag ze niet verstoren.

De vogels zijn behoorlijk groot en volwassen vogels kunnen een spanwijdte hebben tot twee meter. Omdat ze zo dichtbij zijn, heb je geen telelens nodig om ze groot in beeld te brengen. Soms is het echter wel handig om er een mee te nemen. Je kunt dan in de drukke kolonie één of twee vogels isoleren in je foto.

Wat mij enorm fascineert, is dat je van een enkele soort zoveel invalshoeken kunt verzinnen. Je hebt ontzettend veel mogelijkheden. Bekijk de foto‘s maar!