Nikkor Z 24-200mm f/4-6.3 VR
Zeer veelzijdig zoomobjectief.
Met de Nikkor Z 24-200mm f/4-6.3 VR levert Nikon een zeer veelzijdig zoomobjectief voor full-frame systeemcamera’s van de Z-serie. Voor zo’n 1000 euro is de lichtsterkte niet al te hoog, maar het objectief beschikt over beeldstabilisatie om dat te compenseren.
De Nikkor Z 24-200mm f/4-6.3 VR met een brandpuntbereik van maar liefst 24 tot 200 millimeter is in de eerste plaats ontworpen voor hobby- en reisfotografen. Het objectief dekt in principe alle gangbare bereiken af en is daardoor geschikt voor landschapsfoto‘s, architectuurfoto‘s, maar zeker ook voor straatfoto‘s, reportages en portretten. Dit klinkt als een alleskunner en wat betreft de brandpuntsafstand klopt dat ook. Alleen gaan dergelijk grote zoombereiken doorgaans vaak gepaard met een aantal compromissen en dit veelzijdige objectief van Nikon is daarop geen uitzondering.
Niet erg lichtsterk, wel klein en licht
De Nikkor Z 24-200mm is niet bijzonder lichtsterk. Bij de kortste brandpuntsafstand kan het diafragma maar tot f/4 worden geopend. Vanaf 50 millimeter is het maximaal mogelijke diafragma slechts f/5.6. En voor het brandpuntbereik van 80-200 millimeter is het grootst mogelijke diafragma beperkt tot f/6.3. Dit heeft voor- en nadelen. Een van de voordelen is zeker dat deze reiszoom ondanks het grote brandpuntbereik zeer compact en licht. De afmetingen zijn slechts 77 x 114 millimeter en het gewicht is maar 570 gram. Twee belangrijke punten als je zo min mogelijk bagage wilt meenemen op reis. Bovendien zorgt de gemiddelde lichtsterkte voor een lagere prijs in vergelijking met lichtsterke zoomlenzen.
Maar wanneer het omgevingslicht afneemt, komt er een niet onbelangrijk nadeel aan het licht. Bij opnamen in de schemering moesten we de ISO-gevoelig
heid verhogen tot ISO 1000 om met een sluitertijd van ongeveer 1/250 seconde vanuit de hand te fotograferen. Wanneer je de ISO-gevoeligheid te veel verhoogt, zorgt de ingebouwde beeldstabilisatie voor wat meer speelruimte. Daarmee zijn tot 4,5 stops langere sluitertijden mogelijk. In de praktijktest brengt de beeldstabilisatie het er goed vanaf. Op 200 millimeter konden we, als we de adem inhielden, zonder statief nog scherpe foto‘s maken met een sluitertijd van 1/10 seconde. Op 24 millimeter lukte dat zelfs met een sluitertijd van 1,3 seconden.
Maar we zijn het niet eens met de fabrikant als het gaat om de minimale scherpstelafstand. Nikon vermeldt op de website dat dit afhankelijk van de brandpuntsafstand varieert. Bij 24 millimeter kan volgens de technische specificaties alleen worden scherpgesteld vanaf een minimale afstand van 50 centimeter. In onze praktijktest werkte dit al vanaf ongeveer 38 centimeter. Bij 200 millimeter neemt de minimale scherpstelafstand toe tot 70 centimeter. Voor detailopnamen raden we in elk geval aan om in te zoomen. Dat is de enige manier om details op een redelijk grote schaal vast te leggen. Dankzij de lange brandpuntsafstand is het ondanks het kleine diafragma van f/6.3 ook mogelijk om onderwerpen voor een onscherpe achtergrond vast te leggen.
Beste scherpte bij 24 mm
Maar hoe goed zijn de beeldprestaties van de Nikkor? In het lab scoort de 24-200mm met een zeer goede scherpte in het midden van het beeld bij de kortste brandpuntsafstand en haalt hij meer dan 90 procent van de maximaal mogelijke resolutie op onze Nikon Z 7. De hoeken vallen wel behoorlijk weg bij 24 mm. Met een open diafragma van f/4 haalt de zoom hier maar 58 procent van de maximaal mogelijke resolutie. Bij inzoomen neemt de scherpte in de hoeken iets toe. De resolutie in het midden van het beeld neemt dan echter af. Bij diafragma f/6.3 is er nog steeds 80 procent van de maximaal mogelijke resolutie in het midden en 63 procent in de hoeken.
Vignettering ontstaat alleen bij 24 mm en een open diafragma. Bovendien is er een goede vervormingscorrectie en zijn kleurzwemen ook nauwelijks zichtbaar. Alleen bij 24 mm zijn ze ongeveer een pixel breed.