Spannende locaties
Thissen nam de afgelopen jaren de nodige risico's. Zo vloog hij in 2017 met drie andere urbexers naar Kazachstan, op zoek naar een vermeende raketbasis waarover hij op een Russisch internetforum had gelezen. Na lang zwoegen door de woestijn lukte het de fotograaf een zwaarbeveiligde, reusachtige hangar te betreden. Daar fotografeerde hij twee kolossale spaceshuttles uit de Koude Oorlog, terwijl hij zich verborgen hield voor gewapende beveiligers en camera's. "Ik ben nog nooit zo gelukkig wakker geworden. De volgende ochtend maakten wij ons uit de voeten voordat de zon opkwam."
Fukushima is nog zo'n onwaarschijnlijk hoogtepunt uit het leven van Bob Thissen. Drie keer al bezocht hij de verboden red zones van de Japanse provincie die in 2011 genadeloos werd getroffen door een kernramp. Met zijn camera sloop Thissen rond door de kille, verlaten spookstraatjes en leegstaande supermarkten, scholen en ziekenhuizen. "De sfeer was onbeschrijflijk. Alsof ik in een levensechte horrorfilm speelde. In een klaslokaal lagen de pennetjes en open schriftjes van de kindjes nog op de tafels. In de straten lagen skeletten van huisdieren op de grond. De impact van de kernramp was jaren later nog overal zichtbaar."
Bijna altijd lukt het Thissen om uit handen te blijven van de autoriteiten. Toch ging het weleens goed mis. Voor zijn avontuurtje op het Schotse booreiland staat hij daar nog altijd op een wanted-lijst en in de Oekraïne dacht Thissen al eens zijn laatste avontuur te hebben beleefd. "Ik was gepakt op een terrein met oude vliegtuigwrakken en werd verhoord door de politie. Zij dachten dat wij spionnen van de Krim waren, die beelden moesten maken van hun geheime, militaire objecten. Toen heb ik mijn vriendin wel even een berichtje gestuurd, dat ik niet wist of ik ooit thuis zou komen." Momenteel schrijven Italiaanse media dat er naar Thissen wordt gezocht wegens het betreden van actieve, militaire bunkers in de noordelijke gebergten. "Een of andere hoge majoor heeft mij aangeklaagd en wil me vijf jaar celstraf geven. Ik wacht het af."
Vandaag kunnen wij opgelucht ademhalen. Na een indrukwekkende wandeling in de Heavy Metal-fabriek, keren we ongezien terug naar Nederland. Maar niet voordat we op het dak proosten met een koud pilsje. "Op een geslaagd avontuur!"