Tijdloos
We verbazen ons dat het alweer 18 jaar geleden is dat de zevende generatie van de Toyota Celica werd onthuld. Met zijn pijlvormige silhouet, hoekige achterkant en smaakvolle vouwen in het plaatwerk is de donkerblauwe Celica 1.8 VVT-i van Lilianne van den Brekel een auto die nog steeds heel goed ‘kan’. Een tijdloze verschijning, waarbij slechts het kleine lichtmetaal verraadt dat de auto inmiddels op eerbiedwaardige leeftijd is. Ook het interieurontwerp heeft weinig last van verouderingsverschijnselen. Natuurlijk, naar trendy touchscreens en tftinstrumenten zoek je tevergeefs in een Celica uit 2001, maar de prominente middenconsole, de ronde ventilatieroosters en het kleine leren airbagstuurtje zouden zo uit een hedendaagse Yaris of Auris kunnen komen. De Celica VII is korter, smaller en lichter dan zijn voorganger en hij staat op een langere wielbasis. Die is gelijk aan die van de Corolla, waarmee de Celica veel techniek deelt. Ook de 1,8-liter VVT-i 16V-motor – met variabele kleptiming aan de inlaatzijde – stamt uit deze compacte middenklasser. De viercilinder levert een vermogen van 143 pk. Bloedstollend zullen de prestaties daarmee niet worden, maar met een sprintje van 0 naar 100 in 8,7 seconden en een topsnelheid van 205 km/h is Lilianne alle andere Celica’s in dit gezelschap gemakkelijk de baas.
Lilianne heeft haar Celica inmiddels vijf jaar. “Toen ik de auto zag, had ik geen idee wat het was, maar het was liefde op het eerste gezicht.” Er stond toen pas 98.000 kilometer op de klok, inmiddels heeft Lilianne de stand naar 342.000 getild. Jaarlijks rijdt ze zo’n 40.000 kilometer. Onlangs kreeg de auto te kampen met een typisch euvel voor de 1ZZ-FE-motor: chronische olielekkage via het onderblok. Via een medeclublid kocht Lilianne een gereviseerde motor. “Daarmee zijn alle problemen weer verholpen. Op naar de volgende 350.000 kilometer!”
Voor de zevende generatie van de Celica lag geen sportieve carrière op wereldniveau in het verschiet. Het herziene reglement sloot auto’s als de Celica uit van deelname. Toyota keerde terug in de koningsklasse van de rallysport met de Corolla WRC, en kon in 1999 voor de derde keer de titel bij de constructeurs in ontvangst nemen. Zoveel succes zou het Japanse merk in de Formule 1 en op Le Mans nooit boeken. Maar dat is uiteindelijk niet de reden waarom Toyota zijn goede naam op sportief gebied heeft verloren. Dat er in Japan een dikke streep werd gezet door betaalbare sportievelingen als de Celica en de MR2, heeft het merk veel meer schade berokkend.