Hollands welvaren
Wie zegt daar dat je naar de andere kant van de wereld moet vliegen om lol te hebben? Met een Daf 55 Coupé kom je een heel eind. Figuurlijk dan, want Zeeland blijkt een perfecte omgeving te zijn voor een dag vol nostalgie.
Onze oosterburen hebben tal van vooroordelen over Nederland. We worden geboren met een trekhaak, roken de hele dag wiet en blokkeren in de zomer de snelwegen met onze caravans. Dat neemt niet weg dat ze (in elk geval in het pre-coronatijdperk) in zulke grote aantallen naar Zeeland afreizen dat Nederlanders er welhaast in de minderheid zijn. En gelijk hebben ze, want deze provincie heeft genoeg te bieden voor een leuke vakantie. Als de Spaanse eilanden en de Zuid-Franse kust vanwege reisbeperkingen even niet tot de mogelijkheden behoren, kun je voor een flinke dosis zon en water ook prima in eigen land terecht.
Als je Zeeland op een nostalgische manier wilt verkennen, dan is de meest Nederlandse auto die er bestaat natuurlijk een uitstekende optie. We hebben het natuurlijk over een Daf; een 55 met de fraaie Coupé-carrosserie in dit geval. Het soepele onderstel weet uitstekend raad met de vele drempels die onze mooie kustprovincie rijk is. En mocht je reispartner niet van Zeeuwse mosselen houden, dan kun je natuurlijk ook in Zeeland terecht voor een oer-Nederlandse snack als de frikandel. Al ga je in deze waterrijke provincie natuurlijk bij voorkeur voor de waterfiets: een grote bak friet, met aan beide zijden een frikandel speciaal, compleet met mayo, ketchup en uitjes. Naar het schijnt heeft Gerrit de Vries, een slagersknecht uit Dordrecht, in 1954 de frikandel ‘uitgevonden’. Voor Duitse toeristen is het overigens een heel gepuzzel bij de friettent, want wat zij ‘Frikadelle’ noemen, ziet eruit als een platgeslagen gehaktbal. Om het gemakkelijk te houden …
Thuis
De mosterdgele Daf voelt zich helemaal thuis tussen de Zeeuwse wateren. Het is ongetwijfeld al een tijdje geleden dat in de smalle straatjes van het stadje Veere het kenmerkende Daf-geluid te horen was, compleet met het gejank van zijn aandrijfriemen. Twee riemen drijven beide achterwielen van de 3,88 meter korte coupé aan. De rubberen banden draaien tussen kegelvormige riemschijven, de overbrenging is snelheidsafhankelijk. Een differentieel heeft de Daf 55 niet. De verschillen in draaisnelheid tussen de wielen, zoals die in bochten ontstaan, worden door de riemslip
Verhalen over Dafs met achterruiten vol geplette vliegen, nemen we met een korrel Zeeuws zeezout.
gecompenseerd. De Variomatic werd door Hub van Doorne bedacht, een van de grondleggers van Van Doorne’s Automobiel Fabriek in Eindhoven. Nadat Daf als personenautofabrikant verdween, was de traploze automaat nog lang niet aan het eind van zijn carrière. In diverse gedaanten wordt de cvt door een heleboel fabrikanten toegepast. Deze indertijd unieke automaat met traploze krachtoverbrenging zorgde voor een unieke eigenschap: een Daf rijdt net zo hard achteruit als vooruit. “Maar om met 140 km/h achteruit te rijden, heb je wel lef nodig”, zo vertelde de eigenaar van deze 55 Coupé uit 1970 toen we zijn auto ophaalden voor deze reportage. De verhalen over Dafs met de achterruit vol geplette vliegen nemen we dan ook maar met een flinke korrel Zeeuws zeezout. We rijden het liefst gewoon vooruit, en dat gaat prima. De 1,1-liter viercilinder is afkomstig van Renault en levert een bescheiden vermogen van 45 pk. Toch is dat in ons vlakke land ruimschoots voldoende om het 800 kg wegende coupeetje vlot over binnenwegen te laten knorren.
We rijden langs ‘De Roode Leeuw’ in het centrum van Domburg, langs ‘Frituur Noordzee’ op de dijk-parkeerplaats in Oostkapelle en algauw raken we de tel kwijt. Al die Duitse toeristen gaan waarschijnlijk denken dat wij alleen maar patat, frikandellen, kroketten en kibbeling eten. Vandaag willen we onze oosterburen niet teleurstellen en aangekomen op de eindbestemming nemen we inderdaad een frikandel met een bak friet. We nemen er een trappistenbiertje van onze zuiderburen bij. Dat valt zwaarder dan verwacht en opeens bekijken we de Daf met heel andere ogen. ‘Truttenschudder met jarretelaandrijving’, zo noemden grapjassen Dafjes ooit. Maar dat is voor ons, gelegenheids-Dafrijders, geen reden om spontaan een minder
In de smalle straatjes van Veere klinkt weer het vertrouwde Daf-geluid. Nostalgie met 45 pk.
waardigheidscomplex te krijgen. Al helemaal niet wanneer we worden gebeld door een wanhopige collega die bezig is om vier elektrische auto’s met elkaar te vergelijken. De ene na de andere EV raakt buiten adem. Laadpalen die niet werken, de verkeerde activeringsapp, een laadpas die niet wordt herkend ... Wat een gedoe allemaal. Wanneer de wij zien dat de wijzer van het aandoenlijke brandstofmetertje de R nadert, stoppen we gewoon bij een traditioneel tankstation in Burgh-Haamstede. Voor noodgevallen ligt in de kofferbak nog een vijfliterjerrycan - een range extender avant la lettre. Daarmee vergroten we de actieradius van deze ruim 50-jarige auto met 70 kilometer. Desgewenst ook achteruit. Succes met het zoeken naar een laadpaal, collega, wij gaan Zeeland nog even verder verkennen!
De Daf is voorzien van een heuse range extender: een jerrycan voor 70 extra kilometers.