Plymouth Sport Fury Gran Coupe V8
Met een grondige make-over slaan de gezamenlijke Chrysler-merken eind 1968 een geheel nieuwe koers in met hun full-size modellen. Maar de nieuwe Plymouth Fury zet de koper niet alleen met zijn moderne Fuselage Styling in vuur en vlam.
Pas als je recht voor de auto gaat staan, zie je waar Chryslers designbaas Elwood Engel zijn inspiratie heeft gevonden voor de Fuselage Styling, die Chrysler, Dodge, Imperial en Plymouth eind 1968 introduceren voor de nieuwe topmodellen. De rondingen van de flanken en de sterk naar binnen gebogen zijruiten doen denken aan de rompvorm van een straalvliegtuig. Misschien heeft tijdens de ontwerpfase de Boeing 737 – ’s werelds meest geproduceerde passagiersvliegtuig en sinds april 1967 in de vaart – wel model gestaan. De Fuselage Styling geeft de nieuwe full-size modellen van alle Chrysler-labels een uniek voorkomen.
Toppunt
Bij onze witte Plymouth Fury Gran Coupe uit 1970 komen de kenmerken van het ontwerp prachtig tot hun recht. Vergeleken met de vierde generatie van de Fury, die van 1965 tot en met 1968 werd gebouwd, heeft de auto een opvallend hoge schouderlijn, die extra wordt benadrukt door de bolle vorm van de flanken. De auto lijkt zich nog breder te willen maken dan hij al is. Minstens zo karakteristiek voor het ontwerp is de optisch lage raampartij, terwijl de brede grille en de platte achterlichten zich diep in de zwaar verchroomde bumpers lijken te verschuilen.
Voor zo’n burgerlijk merk als Plymouth – dat in de Chrysler-hiërarchie helemaal onderaan bungelt – is de Fury een zeer opvallende verschijning. Sowieso vormen de topmodellen van het Chrysler-concern in deze periode – naar Amerikaanse maatstaven – het toppunt van schoonheid en elegantie. Een halve eeuw later hebben deze modellen nog altijd een fanatieke groep liefhebbers, waarvan sommigen zelfs een hele verzameling ‘Fuselage’-modellen hebben.
Schuifelen
De Plymouth Fury van de vijfde generatie heeft een front met horizontaal geplaatste dubbele koplampen, die in het geval van de Fury Sport en Gran Coupe schuilgaan achter elektrisch bewegende deksels – net zoals bij de legendarische Dodge Charger. Dat maakt van de auto duidelijk een Mopar-product. Mopar is de afkorting van Motor Parts, en werd in de jaren 20 van de vorige eeuw al in het leven geroepen voor de accessoire- en onderdelenafdeling van het Chrysler-concern. De fans van het merk gebruikten de term algauw als geuzennaam voor het volledige auto-aanbod. Het blijft een vreemde gewaarwording om de naam Mopar aan te treffen in de accessoirebrochures van hedendaagse Fiats en Alfa Romeo’s …
De top van 200 km/h is een leuke wetenswaardigheid, maar niet iets om ook echt
uit te proberen.
Hoewel de Plymouth Fury bij Mopar-fans de bloeddruk niet zo hoog laat oplopen als bijvoorbeeld een Dodge Charger of Plymouth Road Runner, zie je ze wel degelijk naar het puntje van hun stoel schuifelen. De eerste generatie van de Fury kreeg wereldwijde bekendheid dankzij zijn hoofdrol in de bloedstollende horrorfilm Christine, naar het gelijknamige boek van Stephen King. Aanvankelijk was de Fury het absolute topmodel van Plymouth op basis van Chryslers grootste C-body, maar in 1962 verscheen de naam op het ‘top of the line’-model op basis van de iets kleinere B-body. Dit werd eind 1968, met de introductie van de nieuwe modellen op het C-body platform, weer teruggedraaid.
Tender loving care
Niet alleen met zijn uiterlijk houdt onze Fury Gran Coupe uit 1970 de gemoederen in 2021 nog altijd bezig. Ook het geluid dat zijn 383 cubic inch Commando V8-motor ten gehore brengt, leidt tot vele posts op de social media. De 6,3-liter achtcilinder is een heuse big block, die het niet zozeer van zijn vermogen van 290 SAE-pk moet hebben, maar veel meer van zijn vetrijke koppel van 529 Nm bij 2800 toeren per minuut. De Fury weegt dik 1800 kilo, maar accelereert in al zijn omvang toch binnen de 10 seconden naar 100 km/h. Een topsnelheid van 201 km/h is een leuke wetenswaardigheid, maar niet iets om uit te proberen. Onze Fury Gran Coupe is volledig fabriek s origine elen nooit gerestaureerd. De eerste laklaag en de zwarte kunstleren bekleding vertonen weliswaar de tekenen des tijds, maar hebben met wat tender loving care nog een hele tijd voor de boeg. Afgezien van de bouwdatum – op 19 mei 1970 rolde auto uit de fabriek in Belvidere, Illinois – is er bijzonder weinig bekend over de historie van deze Fury. Al ligt het voor de hand dat de auto zijn jaren heeft gesleten in een van de droge, winterluwe staten van Amerika, aangezien de carrosserie geen spatje roest vertoont. Ook heeft de eerste eigenaar niet beknibbeld op het onderhoud van de motor, want deze klinkt nog altijd
Bij het horen van de naam Fury, schuifelen Mopar-liefhebbers naar het puntje van hun stoel.
kerngezond. Een grondige onderhoudsbeurt en deze Fury kan zó de Europese weg op.
Stereo
Over de geschiedenis van de auto mag dan niets bekend zijn, over zijn oorspronkelijke configuratie bestaan geen geheimen. Behalve de fender tag (VIN-plaatje), werd zelfs de broadcast sheet in de Fury teruggevonden.
Een bijzondere optie is het duo knipperlichtjes op de motorkap. Hiervoor zijn twee kleine bultjes in het gigantische paneel geperst. Dat geeft de enorme vlakte nét wat meer vorm – het oog wil immers ook wat.
Het dak is bekleed met zwart vinyl, dat een perfecte combinatie vormt met het interieur in Charcoal Black kunstleer. Uiteraard mag in een full-size Amerikaan geen airconditioning ontbreken. En om de eindeloze ritten over de Amerikaanse Interstates verder te veraangenamen, heeft de auto een Solid State AM-radio. Hoewel ... tegenwoordig ontvang je daar nog maar weinig zenders mee.
Bij Amerikaanse klassiekers is de relaxte rijbeleving de grootste attractie. En daarin stelt de Plymouth Fury niet teleur. De 6,3-liter V8 is gekoppeld aan een drietraps heavy duty
Laat de AM-radio maar uit. In de verte hamert de V8 in stereo.
automaat, die net zo soepel zijn werk verricht als de schommelende en deinende vering. Met een lengte van 5,5 meter en een breedte van dik 2 meter, voelt de Fury zich minder thuis op smalle dijkweggetjes. Maar wanneer je een mooie route uitstippelt over brede Nederlandse country roads die niet bezaaid zijn met krappe rotondes, dan voel je je in deze auto de koning te rijk. Alle ramen omlaag, je elleboog op het portier en het grote zwarte stuur losjes tussen duim en wijsvinger. De brede armsteun in het midden van de voorbank kan omhoog worden geklapt, zodat je schatje gezellig tegen je aan kan komen zitten. Dat er geen muziek uit de AM-radio komt, geeft helemaal niks. Op de achtergrond weerklinkt het donkere geblubber van de 6,3-liter big block-V8 in stereo uit de dubbele uitlaat.