Goedkope bluetooth-hoofdtelefoons

Voordelige bluetooth-hoofdtelefoons van 25 tot 75 euro

Kabels zijn helemaal passé, al is het maar omdat bij veel smartphones een hoofdtelefoonuitgang ontbreekt. Ondertussen heb je al bluetooth-hoofdtelefoons vanaf 25 euro. Is dat ook wat?

Er zijn maar weinig apparaten waarbij een kabel zo in de weg zit als bij een hoofdtelefoon. En dat geldt zeker voor als je onderweg bent. Keer op keer hangt zo'n kabel voor je gezicht, raakt hij in de knoop of blijft hij weer ergens achter hangen. Een redactielid heeft wel eens de hoofdtelefoonuitgang van zijn smartphone gesloopt doordat de kabel van de hoofdtelefoon in de trein achter een armleuning bleef hangen. Met draadloze hoofdtelefoons heb je daar allemaal geen last van.

Gelukkig hoeft genieten van snoerloos naar muziek luisteren niet duur te zijn: voor 25 euro heb je immers al een bluetoothhoofdtelefoon. Voor deze vergelijkende test hebben we dan ook met

name de wat goedkope modellen uitgekozen. Wie geeft er graag 300 euro uit aan een luxe hoofdtelefoon om die vervolgens op te zetten op het strand, in de tuin of bij het sporten?

We hebben negen modellen van maximaal 75 euro getest. De meeste hoofdtelefoons in deze test zijn echter een stuk goedkoper. Daarbij hebben we gekeken naar populaire modellen bij verschillende prijsvergelijkingssites. Het gaat om hoofdtelefoons die over het hoofd gedragen worden, waarbij zes modellen tegen het oor liggen (onear) en drie modellen de oren omsluiten (overear). Bovendien beschikken ze allemaal over een ingebouwde microfoon, je wilt je hoofdtelefoon immers niet af moeten zetten als je gebeld wordt.

Met uitzondering van de JBL JR300BT hebben ze allemaal bedieningsknoppen om mee te pauzeren, een nummer vooruit of terug te springen en om het volume aan te passen. Als dat zo uitkomt, kun je ze ook met een 3,5mmaudiokabel aansluiten – behalve de JBL, Sony en Philips dan. Dat is handig voor als de accu een keer leeg is.

Geluidskwaliteit

Bij prijzen tussen 25 en 75 euro verwachtten we natuurlijk geen hifikwaliteit. We werden echter wel positief verrast door het geluid van de hier geteste modellen: de meeste hoofdtelefoons zijn niet alleen geschikt voor podcasts, maar je kunt er echt lekker mee naar muziek luisteren. Alleen het goedkoopste model in de test (de Aita BT809 van 25 euro) viel qua geluid echt af. Ze bieden allemaal een aardig basfundament, wat je zeker niet kunt zeggen van de goedkope oordopjes die zich in de loop der tijd ergens in een la ophopen.

Het geluid is niet alleen door drie testers met eigen oren beoordeeld, maar ook kunstmatig: met het EARStesthoofd van Minidsp hebben we het frequentieverloop getest. Als referentiemodel gebruikten we een erg neutraal klinkende Sennheiser HD 600. Die hoort met een prijs van circa 280 euro echter wel in een heel ander prijssegment thuis – en heeft een kabel.

Hoofdtelefoons met een kabelaansluiting hebben meestal een impedantie van 32 ohm. Daarmee werken ze probleemloos samen met mobiele apparaten met een lage uitgangsimpedantie – zoals smartphones. Fabrikanten vermelden op de verpakking vaak het frequentiebereik en de diameter van de drivers. Die waarden zeggen echter weinig over het geluid, zeker omdat dit ook erg afhankelijk is van de polstering en hoe de hoofdtelefoon past. Sluit de hoofdtelefoon bijvoorbeeld je oren niet goed af, dan wordt de basweergave minder.

Om daar maar eens een voorbeeld van te geven: van de hoofdtelefoons in de test vonden de testers de bas bij JBL het beste, terwijl dat een hoofdtelefoon is met drivers van slechts 32 mm, maar die wel flink op het hoofd klemt. Omdat iedereen andere oren en een andere hoofdvorm heeft, zou je een hoofdtelefoon eigenlijk dan ook eerst moeten uitproberen voor je hem aanschaft.

Goede accu's

We zijn ook positief verrast door de accuduur. Als je bijvoorbeeld elke werkdag een uur in het openbaar vervoer naar muziek luistert, kun je bij de geteste modellen wel een hele week doen met één acculading. Hekkensluiter is daarbij (weer) de Aita BT809 met een accuduur van 6 uur, maar alle andere apparaten halen minstens 12 uur. De Sony en Panasonic houden het zelfs 42 respectievelijk 35 uur vol.

Die accuduur hebben we overigens gemeten met een mix van muziek en audioboeken, op een geluidsniveau van 80 decibel. Verbazingwekkend is dat alle hoofdtelefoons het op één na het langer volhouden dan de fabrikant opgeeft. Alleen de goedkoopste hoofdtelefoon, de Aitia, haalt maar 6 in plaats van de door de fabrikant genoemde 8 uur. Sony spant de kroon met zijn WHCH500: in plaats van de opgegeven 20 uur – op zich al zeker acceptabel – hield die hoofdtelefoon het dubbel zo lang vol.

Maar hoe weet je nu of je hoofdtelefoon weer opgeladen moet worden? Geen van de apparaten heeft een traditionele batterijindicator, in plaats daarvan moet je de accucapaciteit aflezen terwijl de hoofdtelefoon verbonden is met je mobiele apparaat. Dat werkt automatisch bij iPhones en iPads, die tonen de accucapaciteit op de statusbalk en naar wens in de 'Accu'widget. Bij Androidtoestellen wordt de resterende accuduur getoond in het bluetoothscherm. Alleen bij de verder zeer geslaagde Skullcandy Grind ontbreekt deze functie, hij geeft de accustatus niet door. Je kunt die ook niet controleren door een knop op de hoofdtelefoon in te drukken.

Er is nog meer positiefs te melden: het pairen via bluetooth werkte zonder uitzondering bij alle testapparaten probleemloos en snel, zowel met Android als met iOS. Sommige fabrikanten beloven een nog snellere koppeling via nfc: je hoeft dan alleen de hoofdtelefoon bij je smartphone te houden om de bluetoothverbinding tot stand te brengen. Eigenlijk is die functie overbodig: of je de hoofdtelefoon nu handmatig in de pairingmodus zet (meestal door het lang indrukken van de aanuitknop) of dit via nfc doet, maakt volgens ons weinig verschil. Je hoeft dat per slot van rekening maar één keer te doen. Als dat eenmaal gebeurd is, maken de hoofdtelefoon namelijk automatisch verbinding met je smartphone zodra je hem inschakelt.

Omdat het gaat om allroundhoofdtelefoons voor onderweg, hebben we natuurlijk ook goed gekeken naar de degelijkheid voor dagelijks gebruik. Zijn de bedieningsknoppen blind te bedienen? Hoe is de verstaanbaarheid bij het bellen? Maar vooral: kun je de hoofdtelefoon ook urenlang comfortabel dragen om de hele dag met muziek door te komen? De resultaten staan bij de opmerkingen bij de afzonderlijke modellen.

Noise-cancelling?

Een beetje merkwaardig zijn de reclamekreten van sommige fabrikanten die het doen voorkomen of de hoofdtelefoons voorzien zijn van noisecancelling. Motorola heeft het bij de PulseEscapehoofdtelefoons over 'noise insulation', en de Caps van Fresh'n Rebel zouden volgens de website door 'de gesloten oorschelpen omgevingsgeluiden in treinen, vliegtuigen en auto's tegenhouden'. In feite komt het erop neer dat de geteste apparaten allemaal (zoals de meeste goedkope hoofdtelefoons) een gesloten constructie hebben en daardoor puur mechanisch het omgevingsgeluid deels buitensluiten. Dat heeft niets te maken met een actieve noisecancelling.

Bij de test viel bovendien op dat de demping niet alleen afhangt van de constructie, maar ook heel duidelijk van hoe sterk de hoofdtelefoon op de oren klemt. Natuurlijk wil ook niet iedereen omgevingsgeluid buitensluiten. Deze goedkope modellen zijn ook ideaal voor op de fiets of tijdens het sporten, waarbij je je omgeving niet kunt negeren. Des te meer het omgevingsgeluid wordt buitengesloten, des te groter het risico op ongelukken, of dat nu in het verkeer is of op de sportschool.

Het gebruik van hoofdtelefoons op de fiets is overigens niet verboden (zie het kader op pagina 63). Door de sterke demping zijn de beide modellen van JBL en de Caps van Fresh'n Rebel niet geschikt voor op de fiets. Daardoor zijn ze juist wel fijn voor in de trein – ook voor je medepassagiers.

Conclusie

Slechts één van de geteste modellen verdient het predicaat echt slecht, namelijk de Aita van 25 euro. Daar kunnen een microSDslot en radiofunctie niets aan veranderen. De hoofdtelefoon van Aita is gammel, zit slecht en klinkt vooral veel blikkeriger dan de concurrentie.

Wat betreft de geluidskwaliteit, komt de Motorola Pulse Escape niet verder dan de voorlaatste plaats. Hij heeft veel bas, maar produceert verder een ietwat dof en een beetje wollig geluid. Ook het draagcomfort en de afwerking vonden we niet overtuigend.

Beter, maar niet veel, vonden we de Panasonic. Hij zat bij alle testers te los, de bas was een beetje zwak en het midden niet zo goed hoorbaar. Dat dit apparaat als enige de kwalitatief betere aptXcodec ondersteunt helpt helaas weinig.

Alle andere hoofdtelefoons laten eigenlijk nergens grote steken vallen. De testers vonden het draagcomfort het grootst bij de Fresh'n Rebel Caps, Skullcandy Grind en de Philipshoofdtelefoon. Ook de JBL T450BT zit prettig en ziet er goed uit, als je geen problemen hebt met de stevige klemming en de demping.

Ze bieden wel niet de hifikwaliteit van de veel duurdere highend hoofdtelefoons, maar toch doen de JBL T450BT en Skullcandy Grind het qua klank in deze test het best. Ze klinken prettig met alle muziekgenres en bieden genoeg lage tonen, maar ook genoeg ruimtelijkheid en details voor de meer analoge muziekrichtingen. (mdt)