Alarmsysteem voor aardbevingen
Dat er aan de westkust van Canada vroeg of laat een grote aardbeving zal plaatsvinden, staat vast. Door de breuk tussen de aardplaten in de kustregio langs Canada en de Verenigde Staten vinden er continu kleine bevingen plaats die nauwelijks of niet merkbaar zijn. Desondanks is het wachten op een grote beving, met alle rampzalige gevolgen van dien.
De Canadese overheid heeft daarom 3,3 miljoen euro geïnvesteerd in een grote glasvezelring met sensoren op de zeebodem voor de kust bij Vancouver. Die sensoren detecteren een aardbeving en versturen een waarschuwingssignaal. Dat signaal kan 20 tot 120 seconden worden verzonden voordat de trillingen het vaste land bereiken.
Nou lijkt 20 seconden tot twee minuten in eerste instantie heel weinig, maar geautomatiseerde systemen kunnen enkele maatregelen activeren die levens kunnen redden. Zo kunnen poorten van hulpdiensten automatisch worden geopend, zodat brandweerwagens en ambulances ongehinderd kunnen wegrijden, ook als de stroom uitvalt. Chirurgen die net aan het opereren zijn, kunnen handen en scalpels tijdig uit patiënten halen voordat de hele ruimte gaat trillen.
Treinen kunnen worden afgeremd of niet vertrekken, stoplichten bij bruggen kunnen op rood springen en mensen kunnen via smartphones gewaarschuwd worden om onder de dichtstbijzijnde tafel te schuilen. Een veelvoorkomend gevolg van aardbevingen is letsel dat mensen oplopen door rondvliegende voorwerpen – vaak met meer doden tot gevolg dan bij instortende gebouwen.
De geo-seismische sensoren zijn inmiddels aangelegd op een honderden
kilometers lange glasvezelring op de zeebodem van het Ocean Netwerks Canada (ONC), een onderdeel van de universiteit van Victoria. Een test in samenwerking met de Skytrain in Vancouver is goed verlopen.
Op het vasteland worden momenteel seismografen en gps-sensoren geïnstalleerd. Dat moet in maart 2019 allemaal voltooid zijn. Er zal alleen alarm worden geslagen bij bevingen die ernstige schade kunnen veroorzaken in bewoonde gebieden.