Sneller dan het licht
De snelste manier om internet in huis te krijgen is via een glasvezelverbinding. Er is tenslotte niets sneller dan licht. Traditioneel wordt daarbij informatie doorgegeven via lichtpulsen, maar wetenschappers aan de RMIT University in Australië hebben in een publicatie in Nature Communications hun onderzoek beschreven waarin ze het licht manipuleren door het te 'verdraaien', zodat het als een soort kurkentrekker door de glasvezel reist.
Die manier van het draaien van licht wordt ook wel orbital angular momentum of light (OAM) genoemd. In plaats van maar één gol engte te gebruiken om informatie te versturen, kan elke gedraaide 'streng' met een andere golflengte een aparte gegevensstroom bevatten. Bovendien zijn er in theorie een oneindig aantal draaien mogelijk, wat de overdracht van een gigantische hoeveelheid gegevens mogelijk zou kunnen maken. De apparaten die tot nu toe gebruikt werden om dit
te decoderen waren onhandig groot. De wetenschappers van RMIT en de universiteit van Wollongong hebben een veel kleiner apparaat weten te ontwikkelen.
Het apparaat werkt dankzij een CMOSsensor, bekend uit digitale camera's, met daarbij een extra sensor die de verschillende lichtstrengen ontrafelt. Dat gebeurt met een zogenaamde ultradunne topologische nanosheet die een fractie van een millimeter dik is. Daarmee hebben de wetenschappers het ontvangende apparaat ter grootte van een tafel zodanig weten te verkleinen dat het over het uiteinde van een glasvezel past. Dat is essentieel om de techniek geschikt te maken voor praktische toepassingen, omdat het op die manier kan worden toegepast bij bestaande infrastructuren. Potentieel zou dat al binnen enkele jaren kunnen resulteren in een honderdvoudige versnelling van de gegevensoverdracht of -verwerking via glasvezel.