Fallout 76
(Bethesda, vanaf € 50)
Bethesda heeft met titels als Skyrim en Fallout 4 veelgeprezen singleplayer roleplaying-games afgeleverd. Games waar je als speler tientallen of honderden uren in kon doorbrengen. De vraag was of ze de wereld van Fallout ook met succes naar een multiplayer-game konden brengen met Fallout 76. Die speelt zich net als andere Fallout-games af in een post-apocalyptische wereld, waar je als speler in moet zien te overleven.
De game begint als je als een van de laatste 'inwoners' je ondergrondse schuilkelder verlaat. Door middel van holotapes, computerterminals en omroepberichten beweeg je je naar de uitgang. Onderweg kom je nog wat robots tegen die je wegwijs maken in bepaalde spelmechanieken. Bij de eerste spelsessie kwamen we meteen buiten een andere speler tegen en na wat emoten (zwaaien, duimen omhoog) over en weer schoten we samen een agressieve robot in puin. Maar al snel gingen we weer elk ons eigen weg om de wereld te verkennen.
Die eerste vijf of tien minuten waren eigenlijk vrij typerend voor de rest van de game. De graphics kunnen beter, maar de wereld ziet er toch mooi uit, vaak eigenlijk te mooi en kleurrijk voor een postnucleaire aarde. Ten minste, als je de gemuteerde beesten en de 'scorched' geïnfecteerde mensen negeert. Wat wel past bij het beeld van een postapocalyptische wereld, is dat hij nogal leeg is.
Afgezien van events, waar wel andere spelers op afkomen, kom je vaak tijdenlang geen mensen tegen. Buiten het afknallen van scorched en het verhogen van je level, moeten de opdrachten je een reden geven om te spelen. Maar die krijg je via terminals, tapes of logboeken van mensen die al lang dood zijn. Je sjouwt op een gegeven moment een bult oude tapes, vergeelde brieven en andere geschiedenis met je mee, maar het ontbreekt aan levende karakters en verhalen die je betrekken bij de game.
Daar kunnen ook een uitgebreid crafting-systeem, een mobiel kamp dat je à la Minecraft kunt opbouwen en cartoonachtige speelkaarten om je karakter te upgraden niets aan veranderen. Het voelt als een singleplayer RPG waar af en toe wat andere spelers in rondlopen, maar zonder de (computergestuurde) metgezellen en tegenstanders die dit soort games een hoop kleur en karakter geven. Leuk als je even echt alleen wilt zijn. (mdt)