Apple

Steve Jobs zei het in 2007 al: “De enige manier voor Apple om zich van anderen te onderscheiden en iets unieks te bieden, is met eigen chips”. Bij mobiele apparaten en de Apple TV volgt het bedrijf die lijn al langer. Op de meest recente ontwikkelaarsconferentie kondigde Apple aan ook bij zijn pc's en laptops over te stappen op eigen chips met ARM-cores. Het eerste Mac-model met een eigen ARM-cpu moet eind 2020 al verschijnen en binnen twee jaar moet Intel uit alle nieuwe Macs verdwenen zijn.

Ontwikkelaars kunnen al aan de slag met een Developer Transition Kit (DTK). Voor circa 540 euro krijg je dan een aangepaste Mac Mini met een iPad-chip A12Z, 16 GB werkgeheugen en een 512GB-ssd, plus toegang tot het ontwikkelaarsprogramma. Volgens Apple zijn de meeste toepassingen ‘binnen enkele dagen’ aan te passen voor de ARM-architectuur. Apple ging in op zorgen van klanten die x86-compatibiliteit belangrijk vinden. Als demonstratie werd echter alleen Linux getoond in virtualisatieprogramma Parallels – geen woord over Windows. Virtualisatie van Windows zal vermoedelijk lastiger worden. Microso hee Windows voor ARM zelf weliswaar aangepast (bijvoorbeeld op Surface-apparaten), maar tot nu toe hebben weinig so wareproducenten hun programma’s geschikt gemaakt. Booten van een gewone x86-Windows via BootCamp zal niet mogelijk zijn op een ARMgebaseerde Mac.

Op x86 gebaseerde programma’s zullen vanaf de nieuwe macOS-versie gebruikmaken van de ingebouwde emulatorso ware Rosetta 2. De eerste versie van Rosetta zag het licht toen Apple in 2006 van de

Apple hee zijn nieuwe desktopbesturingssysteem macOS Big Sur aangekondigd. Daarbij stapt Apple af van het al 20 jaar lang gebruikte versienummer 10 (X) voor zijn desktopbesturingssysteem. OS X was in 2016 al hernoemd tot macOS (versie 10.7 destijds) en vanaf Big Sur wordt dat macOS 11.0. Macs met Apple-chips (zie hierboven) moeten vanaf Big Sur zonder extra ingrepen iPhone- en iPad-apps kunnen uitvoeren. Daarmee wordt het so wareaanbod op macOS ineens enorm vergroot.

De interface van macOS 11 neemt ook elementen over van iPadOS/iOS, vooral qua design. Knoppen op de dock lijken nu op die van iOS en ook transpa

Power-PC-architectuur naar Intels x86 overstapte. Rosetta 2 kan so ware al tijdens het installeren omzetten van x86 naar arm64, waardoor de impact op de performance kleiner zou moeten zijn. Apps zullen twee uitvoerbare bestanden krijgen (Universal 2 application binaries), voor Intel-Macs en voor ARM-Macs. De ontwikkelaars van de onafhankelijke macOS-pakketbeheerder MacPorts en Homebrew werken overigens al aan aanpassingen voor ARM, zodat er ook een toestroom moet komen van Linux-bibliotheken.

Apple is niet het eerste bedrijf dat kiest voor chips met een ARM-basis. Microso gebruikt ARM-Windows op tablets en lichte laptops, en diverse Chromebooks werken met ARM-SoC’s. Apple wil minder afhankelijk zijn van toeleveranciers en de cpu-prestatie verhogen bij een daling van het energieverbruik. Dat is ook weer gunstig voor de accuduur en de warmteontwikkeling.

Binnen het aanbod van Apple moeten Macs in elk geval weer de onomstreden koppositie innemen, zowel qua cpu- en gpu-prestaties als qua flexibiliteit en so wareaanbod: op dat laatste punt zijn de iPhone en iPad op dit moment nog leidend.

rantie bij bepaalde elementen doet aan het mobiele besturingssysteem denken. Het Bedieningspaneel en notificatiesysteem lijken ook zo uit iOS te komen en ook de bureaubladachtergrond hee eenzelfde uiterlijk in plaats van de tot nu toe gebruikelijke foto. Andersom zie je bij apps voor het nieuwe iPadOS 14 nu bijvoorbeeld dezelfde zijbalk als in macOS en lijkt ook het zoekvenster uit macOS te komen. Verder kunnen in iPadOS nu meerdere toepassingen op de voorgrond actief zijn.

Met de nieuwe aankondigingen komen macOS en iOS/iPadOS steeds dichter bij elkaar te liggen en wordt het voor ontwikkelaars makkelijker om programma’s te ontwikkelen voor alle Apple-apparaten samen. Tegelijkertijd krijgt Apple met de ARM-overstap bij Macs nog meer controle over het eigen ecosysteem. Het bedrijf snoeit al jaren in configuratie- en upgrademogelijkheden, beperkt het installeren en het gebruik van ‘afwijkende’ so ware, en timmert macOS steeds verder dicht. Upgraden van het RAM of de ssd om je Mac een langere levensduur te geven is bij de meeste modellen niet meer mogelijk. Als die trend doorzet, kun je na afloop van de termijn waarvoor Apple het product wil ondersteunen niets meer met je hardware – zelfs geen Linux-versie erop zetten. Dan is de Mac de ultieme wegwerpcomputer.