Tablets met Android
Een van de sterke punten van Android is het grote app-aanbod, dat bijna alle toepassingsgebieden afdekt. Vooral Google’s e-mail-, communicatie- en kantoordiensten zoals Docs of Hangouts werken erg goed op Android. Indien nodig is het ook mogelijk om zonder problemen over te stappen op webservices en apps van Microsoft. Het aanbod van stand-alone-apps van derden voor officetaken, zoals LibreOffice, is vrij beperkt.
De Android-interface is in de eerste plaats ontworpen voor bediening via een touchscreen. Zodra je een toetsenbord met touchpad aansluit, geeft het systeem een muisaanwijzer weer en verschijnen er knoppen om applicaties te sluiten en te minimaliseren.
Echte multitasking met meer dan twee apps die tegelijkertijd geopend zijn, ontbreekt echter. Als je bijvoorbeeld teksten van de ene naar de andere app wilt kopiëren, wordt het snel onhandig. Eigenlijk had Android al een desktopmodus moeten krijgen in versie 10, onder andere met een taakbalk en een handig vensterbeheer.
De code daarvoor zit al in het systeem, maar is nog niet als functie geactiveerd. Fabrikanten als Samsung en Huawei hebben daarom hun aangepaste Android-versies een eigen desktop-modus gegeven, waarmee Android vergelijkbaar goed in de desktop-modus werkt als Chrome OS.
In principe moet je al voor de aankoop van een tablet nadenken over het vereiste beeldschermformaat en het aansluiten van externe monitoren. Dit ziet er nogal wisselvallig uit in combinatie met Android. In het verleden waren de fabrikanten sterk afhankelijk van MHL (Mobile High-Definition Link). Een externe monitor kan dus worden aangesloten via een USB-HDMI-kabel. Het is principe best praktisch, maar MHL speelt geen rol meer op nieuwere apparaten.
In plaats daarvan hebben enkele apparaten de VESA-standaard ’DisplayPort Alt Mode’ als mogelijkheid gekregen. Net als bij MHL doet de USB-aansluiting dienst als een beeld-output.
Als draadloos alternatief komt in zeldzame gevallen Miracast nog bovendrijven, en dan meestal alleen op oudere apparaten. In de tussentijd heeft Google de focus gelegd op het Google Cast-protocol. Dat stuurt de inhoud van het scherm door naar apparaten met chromecast-ondersteuning zoals een chromecast-stick van een paar tientjes.
Onze ervaring is dat dit de enige variant is van beelduitvoer die betrouwbaar werkt met alle recente Android-apparaten. Het nadeel is dat je moet investeren in extra hardware.