Zeven compacte en lichte premiumlaptops
In de prijsklasse vanaf 1000 euro combineren laptopmodellen zoals de Apple MacBook Pro 13, Lenovo ThinkPad X1 Carbon en Microsoft Surface Book design, prestaties en mobiliteit – en het lijkt erop dat ook Samsung zijn ogen weer op Europa wil richten.
Enkele nummers geleden presenteerden we al zes premium-laptops die de aandacht trekken door hun zeer lage gewicht, een lange accuduur en uitzonderlijke schermen [1]. Sindsdien zijn er nog zeven van dergelijke laptops bij ons terechtgekomen, die we aan dezelfde tests hebben onderworpen.
Al tijdens het eerste artikel deden er geruchten de ronde dat er in 2020 nieuwe edities van de Apple MacBook Pro 13” en Microsoft Surface Book 3 zouden verschijnen, en kort daarna kwamen ze ook daadwerkelijk op de markt. De inmiddels achtste generatie van de ThinkPad X1 Carbon werd, zoals gebruikelijk, aangekondigd op de technologiebeurs CES begin januari, waarvan de verkoop echter net zo traditiegetrouw pas zes maanden later begon. We hebben de Huawei MateBook 13 getest, die, in tegenstelling tot de smartphones van de fabrikant, niet is getroffen door de onlangs aangescherpte sancties van de VS.
AF- EN AANWEZIG
In de test hebben we ook twee laptops van Samsung opgenomen, de Galaxy Book Flex 13” en Ga
laxy Book Ion 13”. Om onduidelijke redenen heeft de Zuid-Koreaanse fabrikant een tijdje geen laptops uitgebracht in Europa. Waarom dat zo is weten we niet, het bedrijf lijkt zich de afgelopen jaren met name te hebben gestort op de Amerikaanse markt. Nu heeft Samsung blijkbaar toch besloten weer enkele modellen uit te brengen in Europa, alleen lijken de twee laptops voorlopig nog niet officieel in de Benelux te verschijnen. Ze zijn echter wel verkrijgbaar via webshops in onder andere Duitsland en het VK. Desondanks hebben de apparaten wel interessante eigenschappen, wat de reden is dat we ze in deze test toch meenemen.
Anders dan voorheen richt Samsung zich nu op het topsegment met weinig apparaten en prijzen boven de 1000 euro. Er kunnen daar grotere marges worden gemaakt dan bij laaggeprijsde laptops, hoewel de concurrentie op die markt ook stevig is. De voormalige Sony-dochter Vaio heeft ongeveer een jaar geleden ook een rentree gemaakt in Europa (maar niet in de Benelux) en dat had maar matig succes. Sindsdien is het stil gebleven en zijn er geen nieuwe modellen verschenen. Volgens eigen zeggen is verkooppartner TrekStor in gesprek met Vaio Japan, maar het is onduidelijk of de modellen met de tiende Core i-generatie die elders verkrijgbaar zijn, in Europa zullen verschijnen – laat staan in de Benelux.
SPECIALE PROCESSOR
In alle hier geteste laptops zitten een Intel-processor uit de tiende Core-i-generatie. Technisch gezien bestaat die uit twee series met respectievelijk 14en 10-nanometer wafers. Beide zijn bij deze laptops vertegenwoordigd. Apple gebruikt in twee opzichten echter een speciale versie: de Core i5-1038NG7 is compacter dan de gewone modellen, wat een kleiner moederbord mogelijk maakt – hij wordt momenteel alleen door Apple gebruikt.
De processor heeft bovendien een specifieke TDP van 28 in plaats van de 15 watt bij de andere laptops. Dat zorgt voor hogere prestaties, maar de grenzen zijn vloeiend: ook de 15W-versies kunnen tot 25 watt gebruiken als de fabrikant dat toestaat. Bij bijzonder lichte laptops met een zwakke koeler kan het dan weer gebeuren dat de processor tot 10 watt wordt afgeremd. De hoge prestaties zijn dus niet zozeer afhankelijk van het processormodel, maar eerder van het koelsysteem van de betreffende laptop. De Core i5-10210U haalt bij Cinebench R20 in de Lenovo ThinkPad X1 Carbon (G8) meer dan 1600 punten, ongeveer 1400 punten in de Huawei MateBook 13 (2020), maar nog geen 1200 punten in de Samsung Galaxy Book Ion 13”.
AMD-DILEMMA
De huidige mobiele processors van Intel vertegenwoordigen niet meer langer het beste wat er in laptop-cpu’s verkrijgbaar is. AMD produceert zijn Ryzen 4000U-chips in een 7-nanometerproces, ze hebben meer kernen en zijn sneller. De MacBook Pro met een 28W-quadcore van Intel voert de geteste modellen weliswaar aan met ongeveer 1800 punten bij Cinebench R20, maar moet zich gewonnen geven
aan de 15 watt Ryzen 5 4500U met zes cores die in
de nog niet eens half zo dure Acer Swift 3 zit en meer dan 1900 punten scoort. De Ryzen 7 4700U met acht kernen levert meer dan 2400 punten in dezelfde laptop – en is niet eens het topmodel in de Ryzen 4000U line-up.
Alleen vind je binnen de categorie van premiummodellen die we hier testen nog nauwelijks laptops waar processors van AMD inzitten. De Lenovo Yoga Slim 7 (14ARE05), waar AMD meerdere malen met trots naar heeft verwezen, zou een prominente uitzondering zijn, maar is maanden na de lancering van de Ryzen 4000 nog steeds niet beschikbaar. De hybride laptop HP Envy x360 13 (ay0), waar ook een Ryzen 4000 in zit, werd ook te laat voor deze test beschikbaar. We zullen in toekomst daarom ongetwijfeld nog terugkomen op laptopmodellen met AMD-cpu’s.
Desondanks hebben alle laptops in deze test genoeg rekenkracht in huis voor bijna alle toepassingsgebieden. Bij laptops met lagere Cinebenchprestaties zal de beeldbewerking of videobewerking net iets langer duren, wat je echter alleen zult merken als je ze naast elkaar vergelijkt. De gevoelssnelheid is in alle gevallen hoog – zoals bij alle moderne systemen met een ssd. Video’s in alle gangbare compressieformaten worden afgespeeld zonder de cpu te belasten – en dus ook zonder luid gezoem van de ventilator.
COMFORT
Veel van wat een premium-laptop aantrekkelijk maakt, heeft daarom ook niets te maken met de prestaties, maar met andere design- en ontwikkelingsbeslissingen. Alle genoemde snelle Ryzen 4000-laptops hebben bijvoorbeeld een 16:9-scherm, terwijl enkele van de hier geteste exemplaren de hogere en daarmee voor veel toepassingen geschiktere 16:10en 3:2-schermformaten hebben. En natuurlijk met de bredere kijkhoeken die gebruikelijk zijn bij IPSpanelen.
De twee Samsung-laptops zijn de eerste modellen met een QLED-scherm. Qua naam lijkt dat een beetje op OLED, maar het betreft ‘slechts’ een nieuwere lcd-technologie. Als bijzonderheid hebben die schermen– naast de verplichte goede kleuren in het geteste marktsegment – een hoge helderheid van maximaal 600 cd/m2. Daarmee kun je zelfs bij direct zonlicht nog iets op het scherm zien, mits je een hoog contrast instelt of heldere scherminhoud voor je hebt. In donkere delen van het beeld zie je de omgeving onvermijdelijk, want de schermen reflecteren jammer genoeg. Vinger- en penbediening is alleen mogelijk op de Microsoft Surface Book 3 en de Samsung Galaxy Book Flex.
Alle geteste laptops hebben fatsoenlijke toetsenborden met een verlicht toetsenbord. Ook is het in alle gevallen mogelijk om makkelijk via een biometrische methode in te loggen – bij sommige via een vingerafdruklezer, bij andere via een IR-camera. De laptops van Lenovo en Samsung laten zien dat een laag gewicht en een zeer lange accuduur geen tegenstrijdigheid hoeft te zijn – in tegenstelling tot bijvoorbeeld de HP Elite Dragonfly, waarvan het geadverteerde model van minder dan 1 kilo een kleine accu heeft. Het is vooral een geval van goed afgestelde drivers en firmware – en het consequente gebruik van zeer energiezuinige componenten. Dat alles kost geld en kom je daarom alleen tegen bij dure laptops.
CONCLUSIE
Lenovo levert met de achtste generatie van de ThinkPad X1 Carbon wederom een goed gebalanceerd totaalconcept, net als Asus. Diens ZenBook heeft een nog net iets langere accuduur en is even licht. Dell biedt nog steeds slechts een 16:9-beeldscherm. In de Huawei MateBook 13 en de Microsoft Surface Book 3 13.5” zitten schermen met een 3:2-beeldverhouding, wat zeer prettig werkt. Maar je moet het wel doen met een relatief korte accuduur. Dat laatste is het paradepaardje van de Samsung Galaxy Book Ion 13”, die het bijna 34 uur volhield. De geteste nieuwe MacBook Pro 13” overtreft de Windows-competitie op het gebied van cpu-prestaties. De goedkopere versies van de MacBook Pro uit 2020 hebben echter aanzienlijk zwakkere configuraties.
Literatuur
[1] Florian Müssig en Daniel Dupré, Zes compacte en lichtgewicht premium laptops vergeleken, c't 9/2020, p.92