Zelfbouw Qi-lader
De charme van de draadloze oplaadtechnologie is ongetwijfeld dat de techniek onzichtbaar ergens in verwerkt kan worden. Al heel snel circuleerden er knutselinstructies op internet, waarbij gedemonteerde Qiladers in verschillende meubeloppervlakken werden weggewerkt.
Inmiddels hebben knutselaars het veel makkelijker, omdat Qisets bestaande uit spoel, ferrietafscherming en laadelektronica in verschillende versies beschikbaar zijn. Voor 5 tot 10 euro zijn er kits te koop met één of drie spoelen, die worden gevoed door een standaard usbkabel met microUSBstekker.
We hebben twee willekeurige sets gekozen voor ons project. De prijs tussen 5 en 10 euro is vooral afhankelijk van hoe lang je bereid bent te wachten. Als je veel geduld hebt laat je een kit komen uit China en ben je goedkoper uit.
Als materiaal voor je eigen meubelprojecten is hout of glas het meest geschikt. Een glasplaat, gelakt aan de achterzijde, kan de finishing touch zijn voor de in hout verwerkte laadelektronica.
Zo biedt Ikea bijvoorbeeld gehard glas aan voor haar Billysysteem. Een stukje houten vloer met een glazen cover kan worden omgetoverd tot een verborgen oplaadoplossing.
Moeilijker wordt het als de technologie onzichtbaar onder een houten plaat moet verdwijnen. Of je gaat dan voor een figuurzaagvariant en bouwt de lader op in lagen, of je pakt er een frees bij. We kozen voor de freesmanier en werkten onze spoelen onzichtbaar weg in geschaafde grenen planken.
Een houtfrees is een apparaat waar je wel even wat handigheid in moet krijgen. Voordat je begint, moet je de contouren van de laadelektronica markeren en de insteldiepte van het gereedschap zo instellen dat er maximaal 5 millimeter hout overblijft. Een dunnere restdikte verbetert de detectie van je smartphone, maar je loopt wel meer kans op scheuren en dus overnieuw beginnen.
Als je besluit om een gelaagde multiplexplaat te gebruiken in plaats van echt hout, kun je makkelijk tot op 3 millimeter uitkomen. Zodra je de freesmachine op een bepaald punt in het materiaal hebt gezet, kun je die op de gewenste diepte vergrendelen en het gebied uitfrezen voor de laadelektronica.
Het is essentieel dat je je knutselstuk op een werkbank vastzet. De spoel en de elektronica worden vervolgens in de resulterende uitsparing geplaatst. Gebruik een lijmpistool om alle onderdelen te fixeren. Het thermoplastische polymeer van het lijmpistool heeft een smeltpunt van ongeveer 80 graden.
Als de laadelektronica dus zo sterk opwarmt, komt die los uit de uitsparing en wordt het laden onderbroken. Dat zien we maar als een feature.
De resulterende ‘laadplanken’ kunnen dan worden gebruikt als schap of je combineert er meerdere voor een soort laadwand. Voor de energievoorziening pak je er een usbmultilader bij.
Als je een smarthomestopcontact aansluit, is het oplaadcircuit makkelijk volledig los te koppelen van het stroomnet zodra het laatste apparaat ’s nachts is opgeladen en de installatie terugvalt op standby.
Met de bovenfrees in de aanslag kun je natuurlijk ook een bestaand bureaublad upgraden. Mocht die actie verkeerd gaan, dan is er nog de mogelijkheid om het beschadigde gebied te vergroten met een ronde gatenzaag. Daarvoor zijn kantenklare verzonken te plaatsen Qichargers te vinden. Hoewel die niet volledig onzichtbaar zijn, kunnen je gasten wel meteen zien waar ze hun smartphone moeten neerleggen.
Als we de Samsungsmartphone op een originele Samsunglaadpad laadden, gebruikte deze laatste echter de maximale draadloze oplaadkracht van de smartphone voor bijna de gehele oplaadtijd. Dit suggereert dat, in ieder geval in dit geval, de originele accessoires beter geschikt zijn voor de smartphone dan die van andere leveranciers.
Tussen het kortste en het langste gemeten laadproces zat een factor twee. Van alle items heeft juist de goedkope EasyAcc onze Samsung S8 in slechts 2,5 uur volgepompt, terwijl Sandisk's prijzige iXpand een volle 5 uur nodig had. In de praktijk zal dat niet per se een probleem zijn, omdat de draadloze laders vaak dienen als plek waar je langere tijd je telefoon parkeert tijdens of na een normale werkdag of als je op 1 oor ligt. En dan kan zelfs de slechtste lader de mobiele telefoon tot 100% volladen. Iedereen die haast heeft, zal waarschijnlijk toch al naar een laadkabel grijpen.
Of het nu gaat om een laadpad of een doehetzelf constructie, alle Qioplossingen hebben één nadeel gemeen: de overdracht van energie door inductie is uiterst positiegevoelig. Pas als de spoelen in de lader en in de smartphone vrij precies boven elkaar zijn geplaatst, wordt het maximale laadvermogen gehaald.
Toen we de Samsung S8 dichter bij onze testladers brachten, pikten ze de laadcommunicatie op van een afstand van ongeveer 6 millimeter. Bij de iPhone lag dat op een gemiddelde van ongeveer 7 millimeter (zie tabel). Als we de reeds opgeladen smartphone langzaam uit de lader haalden, werd het opladen op zijn laatst na 19 millimeter (iPhone en koffiekopje) onderbroken.
Zelfs als de communicatie tussen de spoelen nog werkt, speelt de afstand nog steeds een rol. Een vijf millimeter dikke stapel papier tussen de laadpad en de smartphone verlengde de laadtijd met 8,5 procent op een P40 Pro. Als we de smartphone in een minder dan een millimeter dikke siliconenhoes verpakten, konden we geen verschil meten.
De geteste laders bleken overigens vrij zuinig te zijn in de standbymodus en verbruikten minder dan 1 watt, tenminste als er geen smartphone oplag. Toen een telefoon echter volledig opgeladen werd geparkeerd, steeg de waarde tot 1,8 watt. Ter vergelijking: een goede stekkeradapter valt terug naar een tiende van die waarde.
Wie niet zonder het draadloze comfort kan en toch een beetje elektriciteit wil besparen, moet de smartphone bij het bereiken van de volledige laadcapaciteit uit het oplaadstation schuiven. Maar daar ga je vast geen wekker voor zetten.
CONCLUSIE
Draadloos opladen is cool en niemand zal het gepruts met de oplaadkabels missen. Als Qi efficiënter wordt, vooral op standby, is er eigenlijk nauwelijks een reden waarom (naast smartphones en tandenborstels) niet alle kleine apparaten met oplaadbare accu’s in de toekomst zonder vervelende kabelbende zouden kunnen. De weg naar de volledig poortloze smartphone is in ieder geval al duidelijk uitgestippeld, de implementatie van de draadloze oplaadvisie is slechts een kwestie van een paar jaar – zo niet maanden.
Het draadloos opladen van allerlei huishoudelijke apparaten is de logische volgende stap. Qi zou gestandaardiseerde oplaadstations kunnen leveren als de standaard wordt bijgewerkt naar hogere prestatieniveaus. Als elke fabrikant echter zijn eigen ding blijft doen als het gaat om snelladen, zou dat uiteindelijk de acceptatie van de hele standaard in gevaar brengen.