Software voor streaming
Terwijl streamingsticks het makkelijk maken om de toegang tot streamingdiensten op allerlei tv’s te upgraden, valt de lokale media soms een beetje buiten de boot. Dat is vooral vervelend voor gebruikers die van de jaren vóór Netflix en Spotify nog steeds een videocollectie, honderden mp3’s en een dagelijks groeiend aantal foto’s en video’s van hun smartphones op een NAS hebben staan.
Lange tijd was de mediacentersoftware Kodi de maatstaf der dingen om lokale media op de tv te toveren. De breedbeeldinterface, de talloze plugins voor het integreren van externe mediabronnen en de brede aanpasbaarheid – zowel visueel als functioneel – spreken voor de opensource en vrije software. Door de uitgebreide instelmogelijkheden is de software niet altijd even plugandplay. Idealiter loopt Kodi op een Raspberry Pi, een kleine pc of de Nvidia Shield, die via een HDMIkabel rechtstreeks aangesloten is op de tv.
Veel gebruikers beschouwen het concept van een mediacenterpc echter als achterhaald of hebben geen zin geld uit te geven aan de dure Nvidia Shield, en geven de voorkeur aan eenvoudige mediaservers die de inhoud van een NAS of desktoppc naar clientapps op smartphones, tablets, smarttv’s of zelfs tvsticks streamen.
De bekendste vertegenwoordiger van die groep is waarschijnlijk Plex. Indertijd was het nog een fork van Kodi, maar is daar vanaf 2007 los verder van ontwikkeld. De mediaserversoftware is beschikbaar voor alle gangbare desktopsystemen en diverse NASservers. Je kunt er foto’s, afbeeldingen, films en series in aparte bibliotheken mee beheren.
Plex neemt je het beheerwerk grotendeels uit handen. Je dropt de bestanden eenvoudig in de mediamap, waarna Plex de bestanden scant en automatisch metainformatie zoals genre, inhoudsbeschrijvingen, covers en ondertitels in de gewenste talen downloadt uit gratis databases zoals The Movie Database.
Op de clients kun je in een grafisch aantrekkelijke interface door de inhoud bladeren. Plex maakt automatisch onderscheid tussen mediatypes en combineert de individuele afleveringen van een serie in seizoenen. De look en feel en de bediening doen niet onder voor de interfaces van Amazon en Netflix.
De Plex-server streamt de gewenste inhoud naar de clients. Afhankelijk van de mogelijkheden van het afspeelapparaat wordt de content in realtime door de software getranscodeerd, bijvoorbeeld als het apparaat geen 5.1 ondersteunt en stereogeluid vereist. Bij de clients betreft het meestal een app, die voor alle gangbare smarttv, tvsticks en mobiele besturingssystemen beschikbaar is.
Hoewel Plex een breed scala aan gratis functies biedt, moet je voor de client-app wel betalen, anders stopt het afspelen na korte tijd. Je kunt dan opteren voor de Plex Pass met een maandelijks of jaarlijks abonnement, of een onbeperkte licentie kopen. De prijzen zijn 5 euro per maand, 40 euro per jaar of een eenmalige aankoop à 120 euro. Je krijgt dan een ruimer aanbod aan functies en alle clientapps zijn dan gratis.
Een vergelijkbare reeks functies en bijna dezelfde abonnementsprijzen biedt ook Emby aan. Ook daar houdt de server de mediacollectie bij, voorziet die van metainformatie en levert de media aan de clientapps.
Aanvankelijk was het Emby-project nog opensource. Pas later werd de licentie gewijzigd en werd de dienst omgezet in een abonnementsmodel.
De broncode werd daarvoor echter nog geforkt en verder ontwikkeld onder de naam Jellyfin. Jellyfin is vooral geschikt voor gebruikers die kennis willen maken met het concept van mediaservers en er (nog) geen geld aan willen uitgeven. Jellyfin is opensource gebleven en gratis beschikbaar – inclusief de apps voor mobiele apparaten en tv’s.
Jellyfin ondersteunt muziek, series, films en foto’s, en scant dezelfde webdatabases als Plex en Emby voor aanvullende informatie. Op het gebied van beheer en bewerking staat het bijna op gelijke voet met zijn betaalde concurrenten. Wat vormgeving, functionaliteit en stabiliteit betreft blijft Jellyfin bij deze test echter iets achter bij Plex en Emby.