Tuinieren houdt je fit.

Simon Hall liet zich nniet ontmoedigen door zijn gebrek aan ervaring en deelde een lastig perceel op in zes verblu ende tuinkamers.

Ik hou van het contrast tussen de golvende, natuurlijke borders en de strakke vormplanten en structuren.

Alan Titchmarsh

Veel mensen hebben een lastig stuk grond. Je hoeft echt niet ver te zoeken om een smalle tuin, een tuin op het noorden of een tuin op een helling te vinden. Maar de tuin van Simon Hall en zijn vrouw Dawn in het Britse Staffordshire had te maken met al deze eigenschappen op één lange strook die werd verstikt door bramenstruiken en winde.

Maar de lengte van 75 m bleek uiteindelijk de sleutel tot succes te zijn. De geleidelijk oplopende helling brengt je naar een punt ter hoogte van de nok van het dak, met een prachtig uitzicht over de tuin en het omliggende landschap. Daarbij gaf de smalle vorm Simon de mogelijkheid om zes verschillende ‘kamers’ aan te leggen.

“Ieder jaar stel ik de tuin open voor Britain in Bloom en bezoekers zeiden tegen me dat ik moest meedoen met een ontwerpwedstrijd”, zegt Simon.

Hoe zag de tuin eruit toen jullie hier kwamen wonen?

Toen we het huis 28 jaar geleden kochten, was de tuin volkomen overwoekerd. Het was een lange, smalle helling vol kweekgras, bramen en winde. We hadden geen tijd om er iets aan te doen, want we hadden onze handen vol aan het huis, dat helemaal vervallen was. Ik vroeg me wel af hoe we op z’n minst de bramenstruiken en het onkruid konden stoppen en toevallig had een vriend van me dwerggeiten. ‘Wie weet, werkt dat’, dacht ik, dus ik nam een paar geiten en die hielden het onkruid onder de duim.

Had je vanaf het begin een masterplan voor de tuin?

Nee, hij is gewoon geleidelijk ontstaan, en ik heb kamer voor kamer aangelegd. Ik had de tuin opgedeeld om te voorkomen dat het onkruid terugkwam nadat de geiten waren vertrok ken. Omdat ik veel tuinstijlen mooi vind, wilde ik voor elk stuk een ander ontwerp.

Wat voor ervaring had je toen je begon?

Ik wist niets van tuinieren, had geen enkele er varing, hoewel ik het huis wel had gekocht vanwege de tuin en het uitzicht. Het ont werpen ging me eigenlijk goed af. Pas later k wam ik erachter ik dat ook professionele tuinont werpers een dergelijke lange en smalle tuin op deze manier zouden aanpak ken.

Eerst heb ik de tuin opgedeeld in zes gebieden. In elk stuk word je over de hele breedte van de tuin geleid, waardoor het traject langer en de tuin breder lijkt. Door beplanting en structuren is elk deel onzichtbaar vanuit de aangrenzende percelen. Je ziet alleen een pad dat je uitnodigt om iets nieuws te ontdek ken. Ik bezoek tuintentoonstellingen en ik lees tuinboeken en -tijdschrif ten, dus na een tijdje worden dingen steeds duidelijker. Ik ken niet alle planten bij naam, maar weet meestal wel welke omstandigheden ze nodig hebben.

Hoe zien de zes gebieden eruit?

Ze zijn allemaal anders en blijven aan verandering onderhevig, maar elk kamer heeft een plek waar je kunt zitten en ontspannen. In één kamer heb ik mijn interpretatie van een tropische tuin aangelegd, met boomvarens en bamboe. Er is ook een moderne tuin, met een betonnen muur en een ‘fotolijst’. Een ander stuk is bos, met bomen, hosta’s, varens en een v ijver. Dan hebben we een formele tuin, met buxushagen, ta xus, stenen urnen en een fontein in de vorm van een leeuwenkop. In het mediterrane deel staan tuink ruiden, zoals lavendel, een druivenstok en een v ijgenboom. En het prairiegebied bevat grassen en vaste weideplanten.

Hoe heb je de structuren in je tuin gemaakt?

Voor de bestrating heb ik gebruik gemaakt van stenen die we uit de grond hebben gehaald, bakstenen van gesloopte muren van het huis en tegels die de buren hadden weggegooid. In het bosgedeelte fungeert een eiken balk uit het huis als bankje. Ik had nog nooit een muur gestuct, maar had wel een paar betonblokken uit een afvalcontainer gered. Toen heb ik stuc gekocht en het is goed gelukt. Ik zou iedereen aanmoedigen om dingen gewoon te proberen.

Hoe gebruiken jij en Dawn de tuin het liefst?

Zodra de zon schijnt, gaan we er lek ker zitten. En ‘s zomers ben ik er elke dag te vinden. Ook al hebben we de tuin meer dan twintig jaar, doordat je hem niet in één keer kunt overzien als je erdoorheen loopt, blijven we benieuwd naar wat er achter de volgende bocht ligt. Ik heb geen lievelingsdeel, maar ik ga wel vaak naar de top om van het uitzicht te genieten.

➊ Simon heeft in elk van de zes tuinkamers een plek gemaakt om te zitten en te ontspannen. ➋ Hij had geen ervaring toen hij begon met deze tuin, maar heeft geleerd hoe je planten harmonieus combineert. ➌ Hij paste klassieke ontwerptrucjes toe, zoals de combinatie van strakke vormplanten en meer natuurlijke beplanting.

Hoog, golvend siergras contrasteert met de bolvormige, strak geschoren buxus aan de andere kant van het slingerende pad.

➊ Simon heeft alle elementen in de tuin zelf gebouwd, waaronder deze eigentijdse muur.

➋ Simon en zijn vrouw zitten vaak boven in de tuin, want daar hebben ze een mooi uitzicht over de tuin en de omringende velden.

Afmeting: 75 m lang, 5 m breed.

➋ Simons tuin bevat veel verschillende stijlen, waaronder dit boslandschap met Dicksonia antarctica en andere varens.

➊ Dankzij slimme afscheidingen van planten en elementen onthult de tuin zich geleidelijk wanneer je erdoorheen loopt.

➊ De tuin is maar 5 m breed, met slingerende paden, maar Simon heeft de illusie gecreëerd dat hij breder is.

➋ In een smalle tuin kun je met potten een lastige plek aankleden of kleur toevoegen waar dat nodig is.