Trials Frontier

Sommige dingen verleer je nooit. Zoals fietsen. Of veters strikken, autorijden en zwemmen. Trials past ook in dat rijtje. Al die uren die je vroeger op je pc spendeerde aan het scheuren met een crossmotor over een baan vol heuvels, zijn niet voor niets geweest. Heb je eenmaal het Trials- gevoel te pakken, dan blijft dat voorgoed ergens in je bovenkamer hangen, zo ontdekte ik de afgelopen week bij het spelen van Trials Frontier van Ubisoft.

Het moet minstens een decennium geleden zijn dat ik de klassieke game voor het laatst speelde, maar het spel geeft je het gevoel alsof je daar gisteren nog op je zolderkamer zat. Dat komt doordat Ubisoft zo heerlijk weinig aan de gameplay heeft gesleuteld. Alles draait nog om het balanceren op de motor, terwijl je de heuvels en verschillende obstakels op de ttrotseert. Nog steeds heb je niet meer opties dan het intrappen van het gasof rempedaal en het naar voor of achteren leunen. En nog steeds is het gewoon in 2D.

Toch heeft de ontwikkelaar het niet helemaal bij het oude gelaten. Het spel heeft een verhaallijn waarin je talloze personages ontmoet. Zij leggen je uitdagingen voor en belonen je als je een level goed doorkomt. Met die beloningen kun je de crossmotor upgraden. Verder mag je regelmatig een draai geven aan het rad. Al je dat vaak genoeg met fortuin doet, dan kun je zelfs een nieuw model winnen. Helaas nemen deze spelelementen erg veel tijd in. Wij willen gewoon racen, tijden verbeteren en over de meest onmogelijke trails crossen. Daar zouden we zelfs een in-app-aankoop voor over hebben, maar die is er niet. (Koen van Ekeren)