Hoe (be)valt-ie?
‘ Waar gebruik je die Apple Watch nou eigenlijk voor?’ Als ik een kwartje kreeg voor elke keer dat me dat de afgelopen jaren is gevraagd, had ik bijna een nieuwe kunnen kopen. Vanaf versie 1 heeft Apple in mij een fan. Maar wel eentje die moeite heeft om die liefde te verklaren. Ik voel me als een voetbalsupporter van een club die nooit een prijs wint.
‘Ik lees mijn berichtjes zonder dat ik op mijn telefoon hoef te kijken.’ ‘Ik zet er met een hoop gepriegel een ander muziekje mee op, zodat ik mijn telefoon van meer dan duizend euro in mijn broekzak kan laten.’ ‘Ik neem de telefoon op als ik die kwijt ben.’ ‘Als ik een dag te weinig heb bewogen, zorgt die Watch ervoor dat ik om half 12 nog naast mijn bed work-outs lig te doen – terwijl ik daar dan helemaal geen zin in heb.’ Op het moment dat ik de antwoorden uitspreek, weet ik dat ik de vraagstellers niet weet te overtuigen. Wat is dat toch?
De Series 4 lost mijn problemen niet op. De nieuwe functies zijn een supergeavanceerde (maar hier nog niet geactiveerde) ECG-scan, en valdetectie. Geen lijpe, dit-had-ik-altijd-al-willen-hebben-snufjes voor een 32-jarige. En ja, een groter scherm.
Sterker nog, alleen de review zorgde dit jaar al voor problemen. Laura was onze gelukkige, maar ze maakte zich vooraf vooral zorgen. ‘Ik ben bang dat dat ding bij elke steentje waarover ik struikel, denkt dat ik op de grond lig.’ Nou, volgens de metingen liep ze keurig in het gareel. We wisten niet wat een gebalanceerde collega wij hebben, totdat de Watch het ons vertelde.
En dus mocht ik Laura helpen. Als voormalig ster-linksback van het plaatselijke vierde elftal weet ik hoe een schwalbe er van dichtbij uitziet. Met de Watch 4 stevig om de pols, stortte ik me in de huiskamer ter aarde. Mijn zoon wist niet of hij moest schrikken of lachen. Hij koos voor het laatste, maar gaf wel ‘een kusje erop’. En de Watch? Die vroeg me of hij de ambulance moest bellen.
Hoe ga ik dit nu aan mijn vrienden uitleggen?