Geen liefde: medicatie

Het artikel van May-May Meijer is erg geëxalteerd, en vooral daardoor is het een fopmiddel tegen depressie ( Wijs geesteszieke niet de weg naar een laatstewilmiddel, 8/9). Zij beveelt in het stuk vooral liefde, zorg en aandacht aan als remedie. Een hoofdkenmerk van depressie is nu juist dat je voor die zaken niet meer ontvankelijk bent. Alleen de laatste generatie pillen helpen in veel gevallen. En soms, als pillen en therapie niet werken, is de depressie gewoon verdwenen. En dat beweer ik zo stellig, omdat veelvuldige ervaring mij dat geleerd heeft. Otto Jongmans Wateringen Aanvankelijk het doel om hierbij geen slachtoffers te maken, maar in de loop der tijd vielen er toch steeds meer doden en gewonden. Tot het eind toe hield Mandela vast aan het idee dat het gerechtvaardigd was met geweld het apartheidsregime ten val te brengen, aangezien dit regime zelf tenslotte ook niet geweldloos was. In 1985 bood P.W. Botha Mandela zijn vrijheid aan, op voorwaarde dat hij onvoorwaardelijk geweld als politiek wapen zou afzweren. Mandela weigerde. Toen De Klerk hem uiteindelijk vijf jaar later in vrijheid liet stellen, zorgde die ervoor dat er geen voorwaarden aan Mandela’s vrijlating gesteld werden. Elisabeth de Boer Arnhem beschuldigt hij Baudet van racisme en andere hem onwelgevallige theorieën. Daartegen zwijgen is zijn inziens rechtvaardig, „maar ook bitter noodzakelijk – juist, omdat we weten waar dat toe leidt”. Livestro spreekt zichzelf hier tegen. Want hoe kun je weten waar dat toe leidt, wanneer je stelt dat de geschiedenis zich zelden herhaalt? Joke Koelmans Amstelveen